Zondag hadden mijn vader en ik niets te doen en dus leek het ons leuk om naar een wedstrijd te gaan om daar te kijken, aangezien mijn vader het leuk vindt om iets met mij samen te doen en ik niets leuker vind dan paarden

Mijn vader vindt paarden niet eng ofzo, zolang hij er niet op hoeft te rijden, en hij weet er ook al best wat vanaf, na de verhalen die hij al jarenlang te horen krijgt van mijn zus en ik

Nou, wij daar aangekomen: blijkt het een wedstrijd met alleen maar kindjes van ongeveer 7 t/m 12 jaar. Ook leuk om te zien natuurlijk, maar wat ik daar niet zag: die kindjes hadden allemaal hete pony's, driekwart kon zijn pony niet aan, de pony's waren eigenwijs, ze weigerden, bokten en gingen de hele tijd heel hard, en wat hadden meer dan driekwart van die kindjes aan hun voeten? Juist ja: sporen. En denk maar niet dat het rubbere sporen waren hoor. Bij elke pas, of die nou goed of fout was, prikten ze in de buiken van die pony's, de benen vlogen vaak alle kanten op, soms zelfs zo raar dat ik het niet eens zou kunnen nadoen. De pony's kregen verder geen enkele beloning, of anders pas als ze de ring al verlaten hadden, er werd veel met de zweep geslagen en de ouders keken alleen naar hun eigen kind, en die was natuurlijk altijd geweldig.
Kortom, ik weet nu nog eens meer zeker dat ik een natural ben en blijf.

Bedankt voor het lezen van deze smartlap, ik heb mijn hart weer gelucht
