Bokt.nl

**Geplaatst**: 06-02-17 14:59

Geplaatst: 06-02-17 14:59

jensvl schreef:
Probeer ook eens om aan de hand rechtsom de draven en dan elke keer de afstand wat te vergroten. Wandel of loop samen de cirkel maar blijf wel in de juiste positie. Uiteindelijk moet je maar een klein cirkeltje van een meter doorsnee in het midden wandelen. Zorg hierbij dat je enthousiast bent met het geven van energie en neem een zo drijvend mogelijke positie aan (redelijk ver naar de achterhand).

Als je je verplaatst naar achterhand ga je van positie "volg me als je wilt" naar: "ik wil dat je gaat bewegen"
Ben je daarom zelf niet zo'n liefhebber van longeren ? (er valt hier een kwartje

)

**Geplaatst**: 06-02-17 15:47

Re: Mark Rashid en zijn 'methode'

Geplaatst: 06-02-17 15:47

@peetstap:

Eerst over je antwoord van druk. Deels waar, deels niet. Omdat druk ook voor communicatie dient.

Op je tweede antwoord is dat zelfs het geval. Er is minder samen aanwezig. Maar zolang het een reden heeft, een tussenstap tussen aan de hand en het zadel, heb ik er geen problemen mee en is het zelfs nodig. Mijn grootste probleem met longeren is dat veel mensen het doen als herhalingstraining (omdat ze bang zijn dat het paard het gaat vergeten) en vaak meer als andere training wordt toegepast. Ze doen dit dan zo vaak tot het zeker saai wordt waardoor het paard minder goed reageert waarna ze vinden dat ze moeten blijven oefenen tot het paard het volledig goed doet enz... Zolang je een duidelijk doel hebt, geen enkel probleem. Als je het gewoon doet voor conditie opbouw of omdat je het gewoon nodig vindt omdat iedereen dat zegt vindt ik het minder goed. Uiteindelijk is het logisch dat het paard het beu wordt om nodeloos energie te verspillen aan iets wat hij al lang kan op dezelfde 100 vierkante meter die hij altijd ziet tijdens de training. Het is met name de saaiheid van dezelfde omgeving en het nodeloos verspillen van energie (iets wat een paard probeert te voorkomen van nature) dat de problemen vaak geeft. Tel hierbij op dat de meesten longeren zien als ik beweeg niet en jij wel wat niet bijdraagt tot het partnerschap. Vandaar ook mijn advies om wanneer je longeert zelf mee te wandelen (ook op de goede positie) in een kleinere cirkel. Als het paard dat kan is het tijd voor dubbele lijnen en dan voor het zadel met longeren en dubbele lijnen en dan pas opstappen. De bedoeling van longeren is dus om je cues aan te leren op de grond die je later gebruikt onder het zadel. Eerst met longeren, later met dubbele lijnen. Als het paard die cues kent vervalt het nut in mijn ogen van longeren. Waarom dat eindeloos blijven herhalen (elke week bvb)? Dat wordt saai en nodeloos energie verspillen.

**Geplaatst**: 06-02-17 16:41

Geplaatst: 06-02-17 16:41

Daarop even inhakend.. is niet alles wat we doen met paarden nodeloos energie verspillen? Zelfs die buitenwandeling of buitenrit zouden ze niet uit zichzelf gaan doen dus verspillen ze daar toch ook energie? De meeste paarden zouden gewoon bijna de hele dag eten en wachten op het moment dat ze moeten vluchten voor een roofdier (niet dus) want daar zijn ze voor gemaakt en de rest is nodeloos verspillen.

Dus als je het zo gaat bekijken trek je het wel heel erg door.. niet?

**Geplaatst**: 06-02-17 16:55

Re: Mark Rashid en zijn 'methode'

Geplaatst: 06-02-17 16:55

Neen, want op buitenrit is er een duidelijk doel en heb je effectieve verplaatsing (als je een kilometer aflegt ben je een kilometer verder en niet nog steeds op dezelfde plek zoals in een bak). Deze 2 dingen maken en enorm verschil. Paarden in de natuur leggen om dagelijks minstens 30 kilometer af zonder te moeten vluchten. Maar er is effectieve verplaatsing en een doel. Tijdens longeren valt effectieve verplaatsing weg. Zorg dan op zijn minst dat er een duidelijk doel achter zit. Dan is het voor het paard al veel minder nodeloos.

**Geplaatst**: 06-02-17 18:08

Geplaatst: 06-02-17 18:08

Oef wat een bijlees werk haha...

Ik reageer even op de laatste posts wbt het longeren.
Mede omdat dit voor mij en mijn paard op dit moment een issue is.

In de begin periode ( toen ik mijn paard net had) zijn we begonnen met iets wat op longeren moest lijken.
Links-en rechtsom op de volte in stap,draf en galop.
Probleem 1 links ging na wat oefening prima rechtsom in z'n geheel niet.
Paard laten behandelen via cranio sacraal therapeut en na enkele behandelingen ging rechtsom ook prima.
Maar ik moest er niet tevaak mee aankomen want mijn dame vond er niet veel aan en raakte op den duur wat gefrustreerd.
Oke dacht ik dan verkorten we het longeren van 20 minuten naar 10 minuten.
In eerste instantie leek dit een oplossing en ze legde zich er bij neer (meestal).
Echt interessant en leuk vond ze het nog steeds niet.....
Ik moet eerlijk toegeven dat mijn doel het opbouwen van conditie en stemhulpen aanleren was...met name in de tempowisselingen.
Maar ze raakte zuurig en verveeld ook na enkele rondjes.
Instructrice stelde een bijzet voor zodat ze dr rug meer zou gaan gebruiken...dit heb ik afgehouden omdat ik daar om verschillende redenen niet achter stond.

De grond is inmiddels weer ontdooit dus vandaag het 'longeren' weer eens opgepakt.
Binnen 5 minuten was er niks meer over van mijn enthousiaste en vriendelijke merrie die mij nog geen 10 minuten daarvoor uitbundig had begroet.
Ik met de nodige enthousiasme het geprobeerd wat leuker voor dr te maken met balkjes en pionnetjes maar ze was niet onder de indruk van mijn toevoeging.

Dus hop dan maar terug in de weide....maar ik was er nog niet helemaal klaar mee, het zat me niet lekker.
Ik liep samen met mijn hond in de weide een beetje te slenteren en de kudde te observeren en na te denken over onze longeertraining.

Daar kwam ze aan, weer met een nieuwsgierige blik en vriendelijke kraaloogjes.
Maar ze was niet geïnteresseerd in mij zo bleek....
Maar in mijn hond, die eveneens enthousiast om dr heen begon te rennen en te springen.
Daar reageerde zij weer op door mee te rennen en samen wat te spelen.
Linksom, rechtsom achteruit en weer naar voren stuiven....

Ik was stil....wat daar gebeurde tussen 2 totaal verschillende dieren was het antwoord op mijn longeer vraagstuk.
Ik moet zorgen dat ik die hond wordt.

Vanmiddag nog maar even bij dr langs geweest omdat ik dr nog even wilde zien.
ZE zag me en liep bij de kudde vandaan om me te begroeten...ik gaf dr een kriebeltje en een vriendelijk woord.
ZE begon om me heen te dwarrelen als een blaadje wat steeds van richting veranderd.
Ik liep wat met dr mee....en kreeg het door.
Ik volg jou en dan jij mij?
Gaan we samen linksom in draf? In galop? Jeetje wat knap van je en bovenal wat leuk.
Zo hebben we een kwartier ofzo gespeeld, pfff ik was kapot daarna wat een beroerde conditie heb ik haha...maar bewogen hebben we en het belangrijkste het was van het begin tot het eind...leuk!

Mijn longeerlijn gaat voorlopig de kast in...de mazzel wij hebben iets leukers bedacht. Van de week eens kijken of ik er wat meer mee kan....en dit iets is wat na verloop van tijd verfijnd kan worden (?).
Lijkt me heerlijk.....

**Geplaatst**: 06-02-17 18:34

Geplaatst: 06-02-17 18:34

Citaat:
Ik was stil....wat daar gebeurde tussen 2 totaal verschillende dieren was het antwoord op mijn longeer vraagstuk.
Ik moet zorgen dat ik die hond wordt.

Een geweldig voorbeeld +:)+

van bewust kijken en luisteren naar wat je paard je te zeggen heeft.
Hier ga je veel plezier aan beleven als je dit om kunt gaan zetten naar samen vrij dollen $*\o/*$

**Geplaatst**: 06-02-17 18:51

Re: Mark Rashid en zijn 'methode'

Geplaatst: 06-02-17 18:51

Mooie bewustwording!

Ik heb vandaag weer gereden. Eerst heel lang aan de hand gestapt in de bak en op alle plekken waar ik merkte dat er iets van spanning was gestopt tot hij ging kauwen en likken. Nog even gecirkeld en toen opgestapt. Het was al een stuk beter maar ik heb het weer herhaald, waar het moeilijk is de tijd geven dit nam al minder tijd inbeslag als gisteren. En op de makkelijke stukken vroeg ik meer van hem en liet hemop de aandere stukken weer met rust. Uiteindelijk hebben de hele bakrand gezien, volgens mij aan beide kanten. Met een ontspannen paard.

**Geplaatst**: 06-02-17 18:59

Geplaatst: 06-02-17 18:59

cissie schreef:
Oef wat een bijlees werk haha...

Ik reageer even op de laatste posts wbt het longeren.
Mede omdat dit voor mij en mijn paard op dit moment een issue is.

In de begin periode ( toen ik mijn paard net had) zijn we begonnen met iets wat op longeren moest lijken.
Links-en rechtsom op de volte in stap,draf en galop.
Probleem 1 links ging na wat oefening prima rechtsom in z'n geheel niet.
Paard laten behandelen via cranio sacraal therapeut en na enkele behandelingen ging rechtsom ook prima.
Maar ik moest er niet tevaak mee aankomen want mijn dame vond er niet veel aan en raakte op den duur wat gefrustreerd.
Oke dacht ik dan verkorten we het longeren van 20 minuten naar 10 minuten.
In eerste instantie leek dit een oplossing en ze legde zich er bij neer (meestal).
Echt interessant en leuk vond ze het nog steeds niet.....
Ik moet eerlijk toegeven dat mijn doel het opbouwen van conditie en stemhulpen aanleren was...met name in de tempowisselingen.
Maar ze raakte zuurig en verveeld ook na enkele rondjes.
Instructrice stelde een bijzet voor zodat ze dr rug meer zou gaan gebruiken...dit heb ik afgehouden omdat ik daar om verschillende redenen niet achter stond.

De grond is inmiddels weer ontdooit dus vandaag het 'longeren' weer eens opgepakt.
Binnen 5 minuten was er niks meer over van mijn enthousiaste en vriendelijke merrie die mij nog geen 10 minuten daarvoor uitbundig had begroet.
Ik met de nodige enthousiasme het geprobeerd wat leuker voor dr te maken met balkjes en pionnetjes maar ze was niet onder de indruk van mijn toevoeging.

Dus hop dan maar terug in de weide....maar ik was er nog niet helemaal klaar mee, het zat me niet lekker.
Ik liep samen met mijn hond in de weide een beetje te slenteren en de kudde te observeren en na te denken over onze longeertraining.

Daar kwam ze aan, weer met een nieuwsgierige blik en vriendelijke kraaloogjes.
Maar ze was niet geïnteresseerd in mij zo bleek....
Maar in mijn hond, die eveneens enthousiast om dr heen begon te rennen en te springen.
Daar reageerde zij weer op door mee te rennen en samen wat te spelen.
Linksom, rechtsom achteruit en weer naar voren stuiven....

Ik was stil....wat daar gebeurde tussen 2 totaal verschillende dieren was het antwoord op mijn longeer vraagstuk.
Ik moet zorgen dat ik die hond wordt.

Vanmiddag nog maar even bij dr langs geweest omdat ik dr nog even wilde zien.
ZE zag me en liep bij de kudde vandaan om me te begroeten...ik gaf dr een kriebeltje en een vriendelijk woord.
ZE begon om me heen te dwarrelen als een blaadje wat steeds van richting veranderd.
Ik liep wat met dr mee....en kreeg het door.
Ik volg jou en dan jij mij?
Gaan we samen linksom in draf? In galop? Jeetje wat knap van je en bovenal wat leuk.
Zo hebben we een kwartier ofzo gespeeld, pfff ik was kapot daarna wat een beroerde conditie heb ik haha...maar bewogen hebben we en het belangrijkste het was van het begin tot het eind...leuk!

Mijn longeerlijn gaat voorlopig de kast in...de mazzel wij hebben iets leukers bedacht. Van de week eens kijken of ik er wat meer mee kan....en dit iets is wat na verloop van tijd verfijnd kan worden (?).
Lijkt me heerlijk.....

Wow, wat een prachtige ervaring. Het is goed dat je dit hebt ontdekt. Bedankt om deze ervaring te delen. Het is echt een voorbeeld van naar het paard kijken en luisteren en communiceren en plezier zoeken samen.

**Geplaatst**: 06-02-17 19:00

Geplaatst: 06-02-17 19:00

xxdomiixx schreef:
Mooie bewustwording!

Ik heb vandaag weer gereden. Eerst heel lang aan de hand gestapt in de bak en op alle plekken waar ik merkte dat er iets van spanning was gestopt tot hij ging kauwen en likken. Nog even gecirkeld en toen opgestapt. Het was al een stuk beter maar ik heb het weer herhaald, waar het moeilijk is de tijd geven dit nam al minder tijd inbeslag als gisteren. En op de makkelijke stukken vroeg ik meer van hem en liet hemop de aandere stukken weer met rust. Uiteindelijk hebben de hele bakrand gezien, volgens mij aan beide kanten. Met een ontspannen paard.

Een mooi voorbeeld over dat zo'n problemen relatief snel opgelost kunnen worden op een rustige manier zonder gebruik van dwang. Ook jij bedankt om het te delen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-02-17 19:04

Geplaatst door de TopicStarter : 06-02-17 19:04

Wauw wat cool Cissie! Goed opgelet

hopelijk brengt dit jullie iets blijvends.

Klinkt goed Domiixxx, klinkt als een rustige mooie samenwerking, ook onder het zadel :))

Ben jaloers!

**Geplaatst**: 06-02-17 19:04

Geplaatst: 06-02-17 19:04

Mooie berichten hier! Ik juich met jullie mee

@ Sabine, belangrijk lijkt mij met welk gevoel jij de sessie beëindigt.
Althans, dat is mijn 'meetpunt'. Kun je jouw hulpen/correcties verantwoorden naar je paard en jezelf en hebben ze het gewenste effect, dan lijkt me dat prima. Soms maken zachte heelmeesters stinkende wonden en er zijn vast situaties waarin een keer doorpakken verstandig is. Of dat zo is, kun jijzelf natuurlijk het beste beoordelen.

W.b.t. je project versus je eigen paard: begrijpelijk dat je dat jammer vindt. Aan de andere kant denk ik niet dat jouw paardje daar hinder van ondervindt. Dus ik zou me zeker niet schuldig voelen!

**Geplaatst**: 06-02-17 19:10

Geplaatst: 06-02-17 19:10

Whahaha ik kom er serieus nauwelijks doorheen met al dat gepost hier!

Vandaag heb ik een proefles werken aan de hand gehad met ukkie Spuni. Hij vond het leuk en deed zijn best, net een schattig kleutertje in de kleuterklas.

Het effect op zijn lichaam was duidelijk zichtbaar, het gaat dan om lichaamsbewustzijn en correct gebruik. Daarin kunnen paarden echt wel iets van ons als mensen leren denk ik. Ook goed was het om te merken dat het prima te combineren valt met de uitgangspunten van MR. Niet in de laatste plaats omdat je met oefenen in principe niet afhankelijk bent van de doelloze bak (al hebben we daar vandaag wel in gewerkt). Leerzaam dagje zo!

**Geplaatst**: 06-02-17 19:36

Geplaatst: 06-02-17 19:36

[***] schreef:
Nu, dat gezegd zijnde had ik gisteren echt wel een off-day Langs de ene kant kan ik begrijpen waarom er nog steeds bepaalde issues zijn, ik ben ook helemaal niet betrouwbaar, maar langs de andere kant, hij liep uiteindelijk wel fantastisch, en had helemaal geen boze uitdrukking. Begrijpen wie begrijpen kan ... ik weet het niet ...

En wat er gebeurd is is dat ik mij echt kwaad heb gemaakt, ik heb mijn stem serieus verhoffen en de zweep heeft hem ook geraakt (en meer dan eens ook). Mijn emmer liep over en het was sterker dan mezelf. Ik weet het niet, soms lijkt dat gewoon wél de beste manier, want hij deed nu wat hij eerder niet wilde (nl rechtsom draven) en had daarbij helemaal geen slechte houding, heb hem al lang niet meer zo zien lopen, hij stak er echt werk in. Uiteraard om bepaalde dingen te vermijden (hoewel hij niet erg hard onder de indruk was had ik het idee) maar dan nog .. is dat niet alsnog beter dan al dat stapwerk waar je uiteindelijk niks aan hebt (beetje overdreven, maar om een punt te maken).

Nog een gevoel dat mij gisteren bekroop .. ik ben nu een week met projectpaard bezig en heb het idee dat ik daar al veel meer band/connectie/klik/hoe je het wil noemen mee heb dan met mijn eigen pony. Vind ik best wel eng in zekere zin, ook niet echt leuk eigenlijk. Maar het zijn natuurlijk wel 2 heel verschillende karakters...

Sabine, soms reageer je anders dan je hoopt of verwacht....don't worry.

Het is zo gelopen en misschien niet zonder 'reden'.
Een paard voelt naar mijn idee haarfijn aan hoe je gemoedstoestand is en wat je gevoel is bij de training.
Als jij ergens tegenaan loopt en als ik het goed lees al langer tegenaan loopt dan zorgt dit voor een bepaalde emotie.
Dit soort emoties zijn iets waar een paard niks mee kan,sterker nog het kan voor nog meer ruis en onduidelijkheid zorgen.

Je bent nu erg duidelijk geweest, misschien wat kort door de bocht maar jeetje je bent geen robot hoor.
Als deze ervaring ervoor gezorgd heeft dat je wat opgelucht bent...in de zin van ' zie je nou wel, we kunnen dit wel' dan vind ik dat je er iets mee gewonnen hebt.
Het is niet leuk maar heel soms gebeurd het nou eenmaal en krijg je weer wat meer ruimte en lucht in je emotie om er weer op een positieve manier mee verder te kunnen.

Hoop ik tenminste...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-02-17 19:45

Re: Mark Rashid en zijn 'methode'

Geplaatst door de TopicStarter : 06-02-17 19:45

Onbewust was ik nog met Sabine's post bezig maar misschien - ik roep maar wat - vond je pony dit draven na je uitbarsting uiteindelijk prima en leuk omdat je (eindelijk?) lekker duidelijk was? Missschien had je teveel lading de periode ervoor, teveel zware moeilijke emoties (waar een paard niks mee kan)? En gewoon even knallen (letterlijk

) zorgde nu wellicht voor opheldering?

Ik zeg maar wat hoor, I don't know

**Geplaatst**: 06-02-17 19:52

Geplaatst: 06-02-17 19:52

Peetstap schreef:
Voordat ik er meer tijd insteek deze stelling:

"iedere vorm van training gaat gepaard met druk zowel mentaal en/of fysiek"

Kunnen jullie je daar in vinden ?

Hoe ik er zelf tegen MR aan kijk:
Bij o.a. de MR "methode" ga je heel subtiel om met deze druk die je aanbied, vooral de reactie erop en jou reactie.
Je kiest bewust voor partnerschap met alle ruimte en inbreng ipv een volgende onderdanigheid.

Haaks daarop staat de "boerenmethode" / breek het wezen paard..., ze worden doods, gesloten en redden het uit zelfbehoud of worden onhandelbaar, afgedankt en eindigen bij de slacht.

Vind de stelling interessant begrijp ook wat je bedoeld maar heb er vraagtekens bij.
Omdat ik bij veel paarden merk en zie dat de keuze om de druk weg te nemen veelal de weg van de minste weerstand is.
Lichte druk, paard reageert, druk neemt af of verdwijnt.
Makkelijke keuze zou ik denken, paard blij dat de druk weg is, mens blij omdat het effect heeft.
Op deze manier worden veel dingen aangeleerd bij een paard, mede omdat het 'werkt'.

Maar wat leert een paard hier daadwerkelijk van? Vraag ik mij oprecht af.....

Of is het een maniertje wat door ontwikkeld is en goed van pas komt voor de mens binnen een training?

Ik vraag mij dit regelmatig af omdat mijn paard ( zo sensibel als wat)dit niet prettig vind...ook niet in hele lichte mate.

**Geplaatst**: 06-02-17 19:58

Re: Mark Rashid en zijn 'methode'

Geplaatst: 06-02-17 19:58

Hoe train jij dan wel, cissie?

**Geplaatst**: 06-02-17 20:16

Geplaatst: 06-02-17 20:16

Sonja89 schreef:
Hoe train jij dan wel, cissie?

Das een goeie...soms vraag ik mezelf ook af wat ik aan het doen ben (?).
Klinkt onzeker en besluiteloos maar zo bedoel en ervaar ik het niet. Want 90% van de tijd weet ik heel bewust waar ik mee bezig ben maar buitenstaanders zien dit niet...
En soms weet ik het ook even niet.....dan laat ik het even voor wat het is in de hoop de volgende dag creatief genoeg te zijn.

Ik heb maandenlang les gehad met mijn paard doormiddel van wijken voor de druk, met leadrope op afstand of soms fysieke aanraking met m'n hand of vinger.
Wat ik merkte bij mijn paard is dat ze in eerste instantie volledig in paniek raakte....al was de druk nog zo licht of subtiel ze Kon er niks mee.
Meestal smeerde ze hem door letterlijk uit de ruimte te racen of over de omheining te springen.
En dat van een ieniemienie beetje druk...op een gegeven moment ging ze een halster al linken aan evt druk ....ik heb het een langere tijd maar gelaten voor wat het is...ook om een pauze in te lassen.
Na verloop van tijd het weer op gepakt...helaas dezelfde reactie.
Ik heb vanaf dat moment alleen maar los met dr getraind zonder leadrope of aanraking dit gaf dr rust en de ontspanning om te leren.
Alleen het longeren heb ik vol weten te houden met lijn en het leren optillen van dr hoefjes...voor mijn gevoel Kon ik bij deze laatste niks anders verzinnen zonder daadwerkelijke aanraking en toch iets van druk.

Ook het zadelmak/wandelen aan de hand, poetsen ect heeft om dezelfde reden ontzettend lang geduurd.
Wat ik zocht was een ingang om vanuit volledige vrijwilligheid mee te gaan in mijn egoïstische denkwijze om een zadel op te leggen en vast te singelen, mee te lopen aan een touw, een borstel bijt niet waar deze je ook aanraakt ect.
Ik wil best beschrijven hoe ik dat gedaan heb maar dat wordt een behoorlijk tikwerk dus ik weet niet of je/iemand daar op zit te wachten?

**Geplaatst**: 06-02-17 20:38

Re: Mark Rashid en zijn 'methode'

Geplaatst: 06-02-17 20:38

Eerlijk gezegd maak je me wel heel nieuwsgierig, maar voel je niet verplicht hoor!

**Geplaatst**: 06-02-17 20:44

Geplaatst: 06-02-17 20:44

Sonja89 schreef:
Eerlijk gezegd maak je me wel heel nieuwsgierig, maar voel je niet verplicht hoor!

Nee hoor dat gevoel heb ik niet ( verplicht voelen).
Hoop alleen oprecht dat je/jullie me niet uit gaan lachen daarna, want ik ben al vaak genoeg voor gek of niet helemaal 100% uitgemaakt als het op dit punt aankomt.

**Geplaatst**: 06-02-17 20:45

Geplaatst: 06-02-17 20:45

cissie schreef:
Nee hoor dat gevoel heb ik niet ( verplicht voelen).
Hoop alleen oprecht dat je/jullie me niet uit gaan lachen daarna, want ik ben al vaak genoeg voor gek of niet helemaal 100% uitgemaakt als het op dit punt aankomt.

Herkenbaar! Mag ook per pb, je moet jezelf wel veilig voelen...

**Geplaatst**: 06-02-17 20:52

Re: Mark Rashid en zijn 'methode'

Geplaatst: 06-02-17 20:52

Je moet doen waar je je goed bij voelt. Maar nog even een vraagje. Reageerde het paard voor het werken met het touw ed ook zo hard op lichte druk van aanraking? Kon je het paard dan niet aaien ed?

**Geplaatst**: 06-02-17 20:54

Geplaatst: 06-02-17 20:54

Ik ben ook wel heel benieuwd! En als het voor jouw paard gewerkt heeft dan ben je toch niet gek

**Geplaatst**: 06-02-17 21:29

Geplaatst: 06-02-17 21:29

Omdat ik mij er niet voor schaam doe ik maar gewoon hier...door alle opmerkingen irl op stal ect is m'n huid waarschijnlijk wel dik genoeg geworden.

Ik pak het stuk zadelmak maken er maar tussenuit omdat dit iets is wat nog niet 100% procent bevestigd is op dit moment dus met evt tips of handvaten ben ik dan ook erg blij.

Ben begonnen met een fluffie barebackpad zonder singel. De eerste paar keer heb ik dat ding op een meter afstand van dr voerbak gelegd....na 1,5 uur kwam ze in de buurt en na 2 uur ging ze eten.
Na enkele dagen Kon ik de bp naast dr voerbak leggen en at ze rustig door.
Mooi dacht ik ze accepteert dat ding in haar ruimte...beetje geholpen door de voerbak dat wel.
Na een week heb ik de bp op m'n buik gesingeld en ben er mee rond gaan lopen en het geluid van de singel vaak laten horen.
Tot het moment dat ze de bp met mijn aanwezigheid ging associëren...en er eigenlijk bij ging horen in onze dagelijkse bezigheden.
Na 3 weken heb ik de bp op m'n hoofd gelegd met een touwtje eromheen zodat ze Kon wennen aan de hoogte...tis een groot paard dus ik wist dat de bp de lucht in moest om deze op dr rug te leggen...ik wist ook dat dit voor haar eng zou kunnen zijn.
In eerste instantie vond ze deze actie maar niks en ik was eng....haar voeren ging de eerste keer dus ook niet en heeft ze niet kunnen eten.
Maar ik moest doorzetten als ik nu toegaf is alles voor niks geweest.
Al snel was ook deze vreemde vertoning normaal voor haar.....mijn baasje heeft een rare muts zal ze misschien gedacht hebben haha.....

De volgende stap was het stap voor stap richting haar rug brengen van de bp.
Dit heeft nog een week of 2 in beslag genomen.
Zij moest naar mij komen en los zonder halster of touw bij me blijven.
ZE mocht van mij altijd kiezen, of weglopen dan zijn we klaar of je blijft staan en we hebben het leuk...beetje dat idee.
Op een gegeven moment merkte ik dat ze niet meer bang was maar nieuwsgierig begon te worden.
Dat was precies waar ik op hoopte want met nieuwsgierheid kan ik wat....
Ik heb dr de hemel in geprezen als ze zich voorzichtig wat Open probeerde te stellen.
Dus bp ditmaal los op mn hoofd en ik ging met m'n hoofd tegen dr lichaam aan leunen en een beetje schuuren met dat ding alsof ik de bp gebruikte om toenadering te zoeken.
Beetje bij beetje Kon de bp iets meer dr rug op maar nog steeds, weglopen mag maar dan zijn we klaar.
Weglopen deed ze niet ze bleef staan en het leek alsof ze meer wilde weten van dit fluffie ding.
Ik heb er een ander paard bij gehaald en haar letterlijk laten zien wat nu daadwerkelijk mijn bedoeling was.
Nou dat was wel het hoogtepunt op stal hoor...was ook gelijk de laatste keer dat ik dit in de middag had gedaan. De volgende keer werd een vroege ochtend.....

Bijna 2 weken heb ik meegenomen naar een ander paard en deze bp op an af ...op en af..singel vast en los enz.
Bijna 2 maanden later heb ik de bp voorzichtig op dr rug gelegd...1 pasje naar achteren of opzij? Prima dan zijn we klaar.
Blijf je braaf en ontspannen staan? Dan gaan we door...

Op stal zeiden enkele jij leert je paard precies het tegenovergestelde van wat de theorie 'wijken voor druk' heeft bedoeld.
Zo leert je paard juist wat ze moet doen om eronderuit te komen en ze wordt nog beloond ook want je stopt ermee.
Mooie sukkel ben jij.....

En als het dan een keertje niet helemaal lekker verliep tja dan raken mensen bevestigd in hun mening.
Daarom het oefenen verplaatst naar een tijdstip waarbij ik zeker wist dat er geen levende ziel op stal zou zijn.
Dat laatste heeft me veel rust gegeven..na 2 maanden lag de bp erop aangesingeld en al.
Na 3 maanden een leren zadel met stijgbeugeltje....
Dat stijgbeugeltje was wel een dingetje....het vrijwillig stil blijven staan was in eerste instantie wat teveel gevraagd.
Dus die dingen eraf gehaald en dit zijn we nu in eerste instantie apart van het zadel aan het oefenen....

Het stijgbeugeltje beweeg ik rustig heen en weer als een soort klokje wat tik...loopt ze weg dan zijn we klaar.
Maar dan krijgt ze verder ook geen aandacht en dat is haar gevoelige plek heb ik ontdekt.
Guus en geen aandacht is ondenkbaar...ze laat dr bak voer nog liever staan als ze dr kriebeltje en vriendelijke woordje maar krijgt.
Wat ik nu merk aan haar is dat ze een weg probeert te vinden in haar persoonlijke doel te bereiken ( aaitje ect) en het overwinnen van iets wat spanning bij dr opwekt.
Gelukkig krijgt ze meer zelfvertrouwen en heeft ze door dat mijn intensie niet slecht is of bedoeld om haar pijn te doen.
Vorige week dus een tikkende stijgbeugel tegen dr buik en een kriebeltje achter dr oor.
Ben mij ervan bewust dat dit 'tikken' subtiel en erg kort moet zijn mede omdat dit ook een hulp is van het been later onder het zadel waarbij je juist wil dat ze reageert door weg te lopen.

We wandelen buiten met een vrij lang touw, dit omdat ze het gevoel moet hebben los te lopen.
Bij druk op het touw, ontstaat er paniek en loskomen uit de situatie.
Dit is iets wat we van het voorjaar gaan oefenen...dus wel druk op het touw zonder paniek.
Dat ze leert dat een beetje druk geen reden is voor paniek en wat ze zelf kan doen om deze evt druk weer weg te nemen.
Zodat ze ook leert dat vaststaan geen drama is, dit zijn praktische dingen die een jaarling bij wijze van spreken al kan maar bij Guus werkt het net even anders, helaas.

**Geplaatst**: 06-02-17 21:36

Geplaatst: 06-02-17 21:36

jensvl schreef:
Je moet doen waar je je goed bij voelt. Maar nog even een vraagje. Reageerde het paard voor het werken met het touw ed ook zo hard op lichte druk van aanraking? Kon je het paard dan niet aaien ed?

Paard was niet benaderbaar in eerste instantie...kon er niet eens bij in de buurt komen.
Op stal dachten ze dat ze recht uit een natuurgebied kwam zonder ooit een mens van dichtbij gezien te hebben.
Dit zit iets anders in elkaar...maar goed.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-02-17 22:08

Re: Mark Rashid en zijn 'methode'

Geplaatst door de TopicStarter : 06-02-17 22:08

Wat een verhaal! En wat heb jij een engelengeduld zeg, diep respect :oo

Je wordt al gauw niet serieus genomen als je anders handelt dan de menigte, jammer is dat toch. Ik word hier al raar aangekeken omdat mijn volbloed zonder ijzers loopt en geen krachtvoer krijgt...

Jouw paard heeft het goed getroffen!
Geen tips helaas, sorry 8)7