Sinds een aantal maanden ben ik ontzettend anders gaan nadenken over alles. Niet alleen nadenken, ik ben het ook compleet anders gaan doen. Ik ben veganist geworden, mijn paarden staan nu 24/7 op wisselend grote weilanden met schuilstal, ik heb mijn paarden hun ijzers laten verwijderen, mijn honden zijn van binnenhonden naar buitenhonden gegaan en ze krijgen biologisch vers vlees te eten (dit wel al langere tijd).
Een hele verandering dus want ik was een groot vleeseter, mijn paarden stonden vaak 21 uur op stal en kwamen er 3 uur uit waarvan 1 uur rijden en 2 uur paddock (behalve in de zomer dan stonden ze overdags op het land) en ik had ze altijd wel blootvoets maar het laatste jaar op "speciale" ijzers die door de DA werden aangeraden... Ik heb de ijzers laten verwijderen toen ze 24/7 het weiland op gingen. Mijn honden zaten vaak s'nachts en nog best wel wat uren overdags in de bench, ondanks dat ik grote wandelingen van uren met ze maak.
Op dit moment staat mijn dressuurzadel te koop en het andere tuig ben ik nog van plan te koop te zetten. Alle dwangmiddelen zoals slofteugel, thiedeman enz... de deur uit! Ik zou het bijna in de prullenbak gooien, zo erg ben ik er klaar mee.

Dit alles is een aantal maanden geleden gestart doordat ik erachter ben gekomen dat ik mijn eigen paarden een aantal jaar flink onrecht heb aangedaan. Ik heb niet naar mijn paarden geluisterd ook al voelde dat voor mij niet goed, ik heb geluisterd naar de verkeerde mensen. De mensen die alleen maar wedstrijdgericht denken en alles wat de paarden aangeven proberen te verbloemen. Het luchtzuigen, steigeren, bokken, tandenknarsen, niet willen zitten voor oprichting.. ze hadden er allemaal een oplossing voor maar luisterde niet naar het paard waarom ze dat deden of niet wilden doen.
Gelukkig ben ik er via een goede kliniek waar ik foto's en echo's heb laten maken achter gekomen dat mijn paarden mij niet dwars wouden zitten maar dat ze beide erg pijn hebben op verschillende plekken in hun lichaam. Als ik dit vertelde aan instructrices werd mij verteld dat ik mijn paarden betuttelde. Nou... de beelden liegen niet!
Nu ben ik daar gelukkig klaar mee! Alles gaat in harmonie, samen en anders niet. En ik merk nu al dat ik een stuk gelukkiger ben om mijn paarden zo gelukkig te zien. Ze zijn nu nog aan het revalideren maar ik kan niet wachten om samen met hun alles anders te gaan doen. Met respect en zoveel mogelijk de natuurlijke weg.
Nog meer mensen die een grote verandering hebben doorstaan?
Ik hoop hier nog meer te leren over NH. Ben hier verder nog helemaal nieuw in.


ik probeer een duidelijk leider te zijn maar onthoud ook dat hij zijn eigen geest en ideeen heeft, het is geen robot en ik probeer alles samen en voor hem te doen. Lijkt goed te werken voor ons, elke dag voel ik onze band sterker worden en hij wordt ook steeds rustiger met meer vertrouwen. Hij is veranderd van een paard dat niet te vangen is naar eentje die naar mij toe loopt als ik bij de wei sta
), maar vraag je eens af wat prettiger is als beloning: iets prettigs krijgen als beloning, of eerst iets onprettigs toegevoegd krijgen en dat daarna dat als beloning wordt weggehaald
Daarbij hoop ik dat je ook de filmpjes hebt gezien en duidelijk ziet dat er ook sprake is van straffen. Nu zeg ik niet dat álle Parelli slecht is, voor de duidelijkheid, dat is onzin, en er zitten zeker leerzame stukken in die je kunt toepassen wanneer dat jou past. Of alles, wanneer dat jou past. Ik wil alleen aankaarten dat het ook niet per definitie een heel vriendelijke methode is, iets wat mensen vaak onterecht wel denken. 
Toen ik het toch niet vond verbeteren, eerder verslechteren rade ze mij aan ijzers achter te zetten zodat hij meer zou gaan heffen. Ik was het daar niet mee eens, dat moet toch vanzelf komen? Dus ik haalde er toch maar een fysiotherapeut bij op aanraden van de instructrice, maar die rade mij eigenlijk precies hetzelfde aan. En daar gingen we weer een tijdje met ijzers, zonder succes. Gelukkig ben ik uiteindelijk, ook al heeft dat veelste lang geduurd, toch naar mezelf gaan luisteren, het stemmetje dat zei dat het zo toch helemaal niet zou moeten gaan? Eenmaal bij de dierenkliniek ben ik achter de waarheid gekomen doormiddel van echo's maar ik was toen wel al vele fysiotherapeuten, osteopaten en masseurs verder. Kon niemand mij dan vertellen dat dit uit pijn komt en niet uit niet willen? Mijn paard had rechtsachter een behoorlijke peesblessure, en artrose in het SI gewricht, waarschijnlijk een trauma al voor dat ik hem had gekocht want toen ik dat hoorde vielen ineens alle puzzelstukjes in elkaar vanaf het begin dat ik hem had. Wat had, en heb ik nog steeds, een spijt, dat ik niet eerder heb ingegrepen als eigenaar zelf... dat ik in anderen heb geloofd ipv in mijn paard zelf.
Ook ik weet nu dat presteren zo onder aan het lijstje moet staan, en de harmonie juist het belangrijke is Sonja89. Dat waren de beste dagen.