Bokt.nl

**Geplaatst**: 06-03-17 12:06

Re: Mark Rashid en zijn 'methode'

Geplaatst: 06-03-17 12:06

Cissie ; mooiiii met die mevrouw !

**Geplaatst**: 06-03-17 14:06

Geplaatst: 06-03-17 14:06

elise: dat is nou een fijn bericht. Lekker deze koers vasthouden als je je er goed bij voelt en verbetering ziet.

cissei: dat is voor mij echt zo'n ver van mijn bed show. Een paard wat zo bang is. Fijn dat je het zo op kon lossen.
Ik heb dan echt 3 barbaren is vergelijking. Die vreten bezoekers gewoon op. Of ze nou een canavalspak aanhebben of niet.

**Geplaatst**: 06-03-17 15:41

Geplaatst: 06-03-17 15:41

Elise, leuk om van je te horen en fijn dat jullie vooruitgaan. Het blijft hard werken natuurlijk, maar je doet het niet voor niets!

Vanochtend heb ik de uitleg van jensvl over wandelen, angst en ruimte geven in de praktijk gebracht met Spuni (3,5 jaar). Het wandelen gaat steeds beter, maar het stuk vanaf stal tot het bos blijft lastig. Hierbij moeten we het erf af, weg oversteken, stukje over het fietspad, bospad in, spoor over en het hek door. Alles bij elkaar hooguit 100 meter. Met deze route is hij al enige tijd bekend, maar hij blijft heftig reageren.

Vandaag heb ik 2 keer tot aan het spoor gelopen (nog niet overgestoken) en weer terug. De eerste keer sprong hij opzij, kwam omhoog, probeerde mij voorbij en weg te rennen... Ik ben heel kalm en ontspannen gebleven (jaja, oefening baart kunst

), gaf hem de ruimte om zijn capriolen te vertonen, vroeg zijn hoofd daarna bij me, liet hem een moment bijkomen en dan gingen we verder. Als hij mij voorbij liep, vroeg ik hem daarna in een cirkel achter mij langs om hem weer naast me te krijgen.

Na de eerste keer vroeg een stalgenoot nog of ik hem niet wat strenger zou aanpakken, maar daarna leverden we direct het bewijs: we liepen kalmpjes heen en terug, niks aan de hand. Erg leuk! :))

**Geplaatst**: 06-03-17 19:48

Re: Mark Rashid en zijn 'methode'

Geplaatst: 06-03-17 19:48

Mooie update Sonja!

**Geplaatst**: 06-03-17 19:59

Geplaatst: 06-03-17 19:59

elisedcl schreef:
Hallo iedereen! Kennen jullie mij nog?

Het is even om te zeggen dat Cessie zich beter begint te voelen. Ik merk ook dat door de oefeningen op de ranch Cessie helpen. Ik probeer zoveel mogelijk haar voorhand te verplaatsen en hierdoor merk ik dat ze het ook makkelijker krijgt om te galoperen. Er is nog veel werk, maar ooit zal alles wel goed komen zeker he

Wat leuk om dit te lezen....het klinkt alsof je weer het nodige enthousiasme terug hebt, wat fijn!

Veel succes samen!

**Geplaatst**: 06-03-17 20:02

Geplaatst: 06-03-17 20:02

pol013 schreef:
cissei: dat is voor mij echt zo'n ver van mijn bed show. Een paard wat zo bang is. Fijn dat je het zo op kon lossen.
Ik heb dan echt 3 barbaren is vergelijking. Die vreten bezoekers gewoon op. Of ze nou een canavalspak aanhebben of niet.

Haha... Het heeft allemaal z'n charme, toch?

Al snak ik soms ook wel eens naar wat nuchterheid bij m'n paard, af en toe betrap ik haar erop gaat de goede kant op dus.

**Geplaatst**: 06-03-17 20:10

Geplaatst: 06-03-17 20:10

Sonja89 schreef:
Vanochtend heb ik de uitleg van jensvl over wandelen, angst en ruimte geven in de praktijk gebracht met Spuni (3,5 jaar). Het wandelen gaat steeds beter, maar het stuk vanaf stal tot het bos blijft lastig. Hierbij moeten we het erf af, weg oversteken, stukje over het fietspad, bospad in, spoor over en het hek door. Alles bij elkaar hooguit 100 meter. Met deze route is hij al enige tijd bekend, maar hij blijft heftig reageren.

Vandaag heb ik 2 keer tot aan het spoor gelopen (nog niet overgestoken) en weer terug. De eerste keer sprong hij opzij, kwam omhoog, probeerde mij voorbij en weg te rennen... Ik ben heel kalm en ontspannen gebleven (jaja, oefening baart kunst ), gaf hem de ruimte om zijn capriolen te vertonen, vroeg zijn hoofd daarna bij me, liet hem een moment bijkomen en dan gingen we verder. Als hij mij voorbij liep, vroeg ik hem daarna in een cirkel achter mij langs om hem weer naast me te krijgen.

Na de eerste keer vroeg een stalgenoot nog of ik hem niet wat strenger zou aanpakken, maar daarna leverden we direct het bewijs: we liepen kalmpjes heen en terug, niks aan de hand. Erg leuk!

Super dat het al met al toch goed is gegaan en er wat spanning kon afvloeien.
Als je post aandachtig lees, lees ik tussen de regels door hoe gedetailleerd (omgeving) je het stuk wandelen omschrijft.
Dat geeft voor mij toch aan dat je het spannend vind, zonder daar iets van te vinden hoor.
Tis meer een conclusie dan een mening.
Vermoed als je datzelfde stuk (100 meter vol obstakels) gaat zien en ervaren als gewoon een 'recht toe recht aan stuk' dat dit waarschijnlijk ook wat rust geeft.
Onder het motto: Wij lopen 100 meter...punt.

Echt top dat je gemerkt en ervaren hebt dat je voor je paard lekker bezig bent en dus ook voor jezelf.
En dit ook gelijk terug hebt gekregen van je paard, heerlijk!

**Geplaatst**: 06-03-17 22:27

Re: Mark Rashid en zijn 'methode'

Geplaatst: 06-03-17 22:27

cissie, die beschrijving gaf ik erbij voor jullie beeldvorming, maar zelf houd ik me daar niet zo mee bezig normaal.

Tot het spoor en terug, dat was het eigenlijk. Ja, vandaag was om blij van te worden!

**Geplaatst**: 06-03-17 23:14

Re: Mark Rashid en zijn 'methode'

Geplaatst: 06-03-17 23:14

@elisedcl: super om te horen dat het beter begint te gaan.

Vandaag ook weinig tijd gehad. En morgen weer een drukke dag. Ik heb dus besloten om elke keer een stukje te schrijven aan de tekst over Schriktraining en die zo snel mogelijk zo af te maken. Als ik er dan ook ineens wat extra tijd voor neem kan ik hem ineens hier en op mijn blog posten.
Maar het zal dus pas op zijn vroegst morgen avond zijn dat die af geraakt. Je ziet hem wel verschijnen.

**Geplaatst**: 06-03-17 23:57

Geplaatst: 06-03-17 23:57

Sonja89 schreef:
cissie, die beschrijving gaf ik erbij voor jullie beeldvorming, maar zelf houd ik me daar niet zo mee bezig normaal. Tot het spoor en terug, dat was het eigenlijk. Ja, vandaag was om blij van te worden!

Dan heb ik dat verkeerd opgemerkt en een onjuiste conclusie aan verbonden ( had handiger geweest om het in een vragende vorm te stellen).

Sorry...

**Geplaatst**: 07-03-17 21:10

Geplaatst: 07-03-17 21:10

Geeft helemaal niks cissie!

Vandaag weer een interessante dag gehad. Ik heb een klein stukje gefilmd van mijn wandeling met Geisli:

Als het goed is, zien jullie hier een vrolijke en voorwaartse pony. Correct me if I'm wrong.

Het vreemde is dus dat Geisli de 10-15 minuten ervoor, van vertrek vanaf stal tot dit punt, weer continu staakte. Dit keer heb ik hem de kans gegeven om te reageren op aanspanning op het touw. Als hij daar niet op reageerde, zwaaide ik met een zweepje achter hem langs. Een paar keer leek hij me ook echt in de maling te nemen met spanning op het touw, door dan 2 stapjes te doen en weer stil te staan. Dan was zwaaien met mijn zweepje effectiever om hem echt mee te laten lopen.

Gek toch hè, dat hij daarna een knop om lijkt te zetten en zo enthousiast is... 8)7

**Geplaatst**: 07-03-17 21:51

Re: Mark Rashid en zijn 'methode'

Geplaatst: 07-03-17 21:51

Dat is inderdaad iets raar.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 07-03-17 22:00

Geplaatst door de TopicStarter : 07-03-17 22:00

Apart is dat hè! Harvey staakt meestal op de terugweg naar de wei, tijdens de laatste 30 meter wel 2 tot 3 keer >;)

**Geplaatst**: 07-03-17 22:06

Re: Mark Rashid en zijn 'methode'

Geplaatst: 07-03-17 22:06

Ook speciaal ja.

**Geplaatst**: 07-03-17 22:42

Re: Mark Rashid en zijn 'methode'

Geplaatst: 07-03-17 22:42

Sonja, moeite met overgangen voor Geisli?

Ik rij nu trouwens een andere pony, en dat is echt heel grappig. Want ik merk dat het kleine zachte gewoon de stijl van de pony niet is, niet als ze kattekwaad uit wil halen. We kunnen echt prima samenwerken, en zo af en toe geef ik d'r een draai om de oren en dan zijn we allebei weer happy

(De reactie van de pony is dan nog het meeste 'hee, ik kon het toch proberen?' - een beetje in de richting van een kind dat het leuk vindt om betrapt te worden.
Hmm, nu ik dat zo schrijf, misschien dat ik de zachtheid er dan in kan brengen door nog meer in te gaan op de speelsigheid ervan

Ga ik eens over nadenken. Maar de band voelt gewoon goed, op deze pony zou ik zo met mijn ogen dicht op durven te galopperen, dus het is meer voor het perfectionisme dan om grote problemen mee op te lossen.)

**Geplaatst**: 08-03-17 00:03

Re: Mark Rashid en zijn 'methode'

Geplaatst: 08-03-17 00:03

Eindelijk tijd gehad om de voorlopige tekst op te maken over schriktraining.
Laat maar weten wat jullie ervan vinden, of er nog vragen of opmerkingen zijn. Dan kan ik de tekst nog wat verduidelijken.
Wat betreft het al dan niet zien van de ogen. Het klopt dat de eerste fysieke reactie het eerst zichtbaar is in de ogen. Maar voor mij weegt dat voordeel in het geval van schriktraining niet op tegen het voordeel van extra vrijheid omdat dat ervoor zorgt dat het paard veel minder snel gespannen raakt. Bovendien volgen andere signalen behoorlijk snel op wat er gebeurt in de ogen. Ook heb je regelmatig wel zicht op de ogen omdat je het paard deel traint om op zijn minst naar het object te kijken. En als laatste wil ik nog even vermelden dat je bij schriktraining zelden kan blijven bij een reactie die enkel zichtbaar is in de ogen. Meestal zal het paard veel meer laten zien omdat de ongerustheid toch flink kan oplopen wat zich ook heel snel uit in de rest van de lichaamstaal. Maar het klopt zeker dat het kunnen zien van de ogen extra informatie geeft die nuttig is.

Maar goed, hieronder dus de tekst.

Schriktraining:

Veel mensen zijn bang dat hun paard op hol slaat als ze voorbij bepaalde dingen lopen. Met name dan dingen waar veel paarden bang van zijn. Om te voorkomen dat een paard zodanig schrikt dat hij zo hard mogelijk weg rent kan er schriktraining gedaan worden.

Wat is nu het doel bij schriktraining?
Het doel is om het paard om te leren gaan met angsten op een ander manier dan ervan weglopen. We gaan zo proberen aan te leren om hun angsten onder ogen te komen. Dat is het voornaamste aspect van schriktraining. Dus het hoofddoel van schriktraining is niet ze af te leren van ooit nog bang te zijn, hoewel het paard van de meeste dingen ook niet meer bang zal zijn en dit mooi meegenomen is natuurlijk, maar om het paard te leren om te gaan met de angst of het schrikken zelf. Hierdoor zal het paard veel minder snel schrikken en als het paard toch schrikt, maar slechts enkele stappen weglopen in plaats van misschien op hol te slaan.
Waarom is het afleren van angst voor een specifieke voorwerpen of situaties niet het hoofddoel?
Natuurlijk doe je dit ook tijdens schriktraining en dat is mooi meegenomen. Het is zelfs een belangrijk iets als het paard specifieke dingen heeft waar hij bang van is. En dit zal natuurlijk ook gebeuren met schriktraining. Maar je kan onmogelijk elke mogelijke situatie of elk mogelijk voorwerp gebruiken om ervoor te zorgen dat je paard er niet van schrikt. Er zullen altijd dingen blijven bestaan waarbij het paard kan schrikken. Daarom is het paard met angst of schrikken leren omgaan zo belangrijk.

Hoe ga je nu te werk bij schriktraining?
In tegenstelling tot wat de naam doet vermoeden ga je niet het paard continue zo aan het schrikken brengen dat het paard zich genoodzaakt voelt hard te vluchten. Je gaat eigenlijk eerder werken met spanning en ontspanning. En hierbij is het doel de spanning niet te hoog op te laten lopen en het paard te laten zien dat alles veel minder spannend is als hij zo snel mogelijk de angst onder ogen ziet. Je paard gaat zo leren zoeken naar ontspanning en zal dit vinden door de angst onder ogen te zien. Wat is hiervan het voordeel? Het paard zal leren dat zo hard mogelijk weglopen minder goed werkt dan wat beter kijken naar het object. Als je paard dan al wegloopt van een object zal dat heel kort zijn waarna het paard gaat kijken naar het object. Hierdoor zal hij sneller inzien dat iets helemaal niet zo gevaarlijk is als hij eerst dacht. Omdat je bovendien tijdens schriktraining zelf op een goede manier met het object en het gedrag van het paard omgaat gaat het paard leren om steun bij je te zoeken als hij bang is. Dat zorgt er dus voor dat het paard sneller en meer op jou fixeerd dan op weglopen. En het paard fixeerd ook meer op de situatie dan op weglopen. De nadruk op weglopen is dus sterk geminderd en dat wil je hebben. Dan kan het paard met jou hulp de angst onder ogen zien en zal het paard veel minder en veel minder ver weg rennen.
Natuurlijk moet je niet verwachten dat je op 1 of 2 sessies heel veel resultaat gaat boeken. Na elke sessie zal het paard niet meer of toch een stuk minder bang zijn van de gebruikte objecten. En dat is goed. Maar het kost een stuk meer tijd om het paard te leren om de vluchtreactie bij nieuwe dingen die eng zijn, te minderen.

Maar nu dus de feitelijke werkwijze. Hieronder komt de werkwijze die mijn absolute voorkeur heeft. Naarmate er meer tijd verstrijkt zullen er nog 2 andere methoden volgen die ook een voorkeur hebben op alle andere methoden die ik tot dusver ken.

Vrijheid:
Dit is mijn absolute voorkeur bij de meeste training, maar voornamelijk bij schriktraining. Hoe meer vrijheid paarden hebben hoe beter ze met angst om kunnen. Waarom? Omdat paarden vluchtdieren zijn. Als paarden merken dat ze minder kunnen vluchten dan ze noodzakelijk vinden of dan nodig kan zijn in hun opinie zullen ze minder snel iets vertrouwen en meer op hun hoede zijn en dus ook meer gestressd zijn. Ze zullen sneller heftiger reageren, eerder geneigd zijn om weg te vluchten en eerder de noodzaak voelen zich te verdedigen. Hiermee bedoel ik niet dat het niet kan als je niet in vrijheid werkt, maar wel dat het vaak (ook niet altijd) sneller resultaat oplevert en makkelijker is om te doen.

Hoe begin je er nu aan? Wel, je zorgt er om te beginnen voor dat je paard in een relatief groot stuk staat waarin je gaat werken met het paard. Je laat het paard volledig los (halster wel of niet is meestal niet zo van belang). Je neemt vervolgens het object dat je wil gebruiken. Je houdt het voorwerp zo dat het goed zichtbaar is voor het paard en wandelt recht op het paard af. Als je paard spanning vertoond, stop je even met wandelen. Ontspant het paard zet je een pas achteruit. Ontspant het paard niet, dan wacht je nog even. Als het paard alsnog ontspant zet je een pas achteruit, wacht even en gaat terug op het paard af. Als het paard niet ontspant ga je gewoon een stukje verder en probeer je hetzelfde met een hogere spanning bij het paard. Probeer bij elk teken van ontspanning of onderzoek te belonen. Dus ook er goed naar kijken, zich ernaar toe draaien ed is goed genoeg om een stapje terug achterwaarts te zetten. Dat doe je omdat je wil dat je paard zijn angst onder ogen komt daar dit de eerste stap is tot ontspanning in de meeste gevallen. Zo kort je langzaam de afstand in. Als je bij het paard bent, raak je het paard ermee aan. De hoeveelheid tijd waarmee je het paard aanraakt wordt stilaan opgebouwd. Uiteindelijk is het doel dat het object overal het paard mag raken, op, over en onder het paard gegooid kan worden,…
Als het paard ergens in het proces wegrent (dit is niet het doel, maar ook niet erg als dat eens gebeurt en soms zelfs noodzakelijk) wandel je achter het paard aan. Je gaat niet sneller dan stap, maar altijd zo recht mogelijk op je paard af. Je snijdt dus zijn bochten af ed. Vanaf dat het paard terug iets vertraagt of zich wat draait, of moeite probeert te doen om zich wat te focussen op het object, stop je met naar het paard toe wandelen. Bij een vertraging of stop zet je ook nog een stapje achteruit. Dat herhaalt zich tot je op de tot ongeveer de grens geraakt waarop het paard daarvoor weg liep. Blijft het paard op die grens staan (je gaat dus niet terug over de grens, maar blijft op de grens), dan gun je jezelf en het paard eventjes rust. Daarna begin je terug en ga je de grens verleggen op dezelfde manier. Wees zacht en voorzichtig wanneer nodig. Maar bedenk dat je het paard ook ongerust kan krijgen door het nodeloos voorzichtig te doen.
Begin klein. Bvb een nieuwe borstel die er wat vreemd uitziet, of een doek. En ga langzaamaan naar moeilijkere dingen. Bvb een spuitbus voor water (is handig als je ooit iets op het paard moet spuiten), een voetbal, een paraplu, een plastic zak, vuilzakken,… Zelfs vuurwerk (de kleinere varianten) kan gebruikt worden in verder gevorderde fases.

Denk eraan, het laatste dat je wil is je paard in een hoekje drijven waar hij bijna niet uit kan ontsnappen om hem dan te verplichten in contact te komen met het voorwerp. Hoewel dat aanlokkelijk kan lijken (en dit zelfs in vrijheid mogelijk is om te doen), vervallen de voordelen van het werken in vrijheid volledig als je dat doet. Moest het toevallig voorkomen dat het paard zichzelf wat in een hoekje heeft opgesloten, geef dan veel ruimte aan 1 kant waarlangs het paard terug weg kan indien nodig en benader tegen de de omheining aan de andere kant dan de vluchtkant. Geef desnoods even wat extra ruimte door een boog te maken op gelijke afstand van het paard naar een kant langs waar je het beter acht het paard te benaderen in die hoek.

**Geplaatst**: 08-03-17 13:46

Geplaatst: 08-03-17 13:46

Bedankt Jens voor de moeite die je hebt genomen om dit uit te leggen en toe te lichten.

Kan me er helemaal in vinden, voor mijn idee doe ik dit momenteel ook met mijn guus.
Alleen het stuk wbt het een stap achteruit maken en even de ruimte geven ( anticiperen op focus) mag ik beter m'n best doen.
Dit komt tijdens onze training minder goed uit de verf omdat ik hier niet zo bewust mee bezig was.
Als ik je uitleg zo lees vermoed ik dat juist dit stuk ( een pas achteruit) cruciaal is om de juiste momenten.
Ga dit toepassen om te kijken hoe mijn guus hierop reageert.
Gezien haar karakter en wijze van leren incl omgaan met angst denk ik een waardevolle toevoeging en uitwerking.

Fijn om te lezen dat je ook een uitleg geeft over een paard welke weg kan rennen, dit gebeurd bij ons namelijk ook wel eens als de druk iets te groot wordt of het object te spannend is in eerste instantie.
Heb hier echt wat aan, dus nogmaals dank!

**Geplaatst**: 08-03-17 13:53

Re: Mark Rashid en zijn 'methode'

Geplaatst: 08-03-17 13:53

Ook ik heb hier heel veel aan! Ga de komende tijd eens wat oefenen met Spuni, dat kan hij wel gebruiken. Ben benieuwd

**Geplaatst**: 09-03-17 09:07

Re: Mark Rashid en zijn 'methode'

Geplaatst: 09-03-17 09:07

Over los vs aangelijnd werken:
Ik heb laatst een onderzoek gelezen dat een paard wat 'gedwongen' naar een eng voorwerp geleid wordt itt een paard wat in zijn eigen tempo er heen mag lopen sneller leerde dat het voorwerp niet eng was. En dus in totaal minder stress had en sneller gewend was.
Kan het onderzoek nu natuurlijk niet vinden. Maar was op the horse.

**Geplaatst**: 09-03-17 14:37

Re: Mark Rashid en zijn 'methode'

Geplaatst: 09-03-17 14:37

Kan zijn, maar dan is de vraag wat ze met los bedoelen. Gaan ze dan ook met het object op deze manier naar het paard?
Ik heb in ieder geval gemerkt dat deze methode over het algemeen de snelste resultaten geeft.
Maar er zijn zoveel methoden voor zowel vrijheid als aangelijnd dat ik me afvraag welke methoden ze gekozen hebben voor het onderzoek. Dus als je het terug vindt mag je het zeker posten.

**Geplaatst**: 09-03-17 15:08

Re: Mark Rashid en zijn 'methode'

Geplaatst: 09-03-17 15:08

Kan hem echt niet meer vinden. Maar het vergelijk ging tussen een paard los in de baan en het enge er in leggen of het paard aan de hand naar het enge toe brengen.
Het laatste (aan de hand) leverde de éérste keer meer stress op. Maar de 2e dag minder stress. Waar de paarden los weer (bijna) even gestresst waren als ze weer bloot gesteld werden aan dezelfde situatie.

**Geplaatst**: 09-03-17 15:15

Geplaatst: 09-03-17 15:15

Denk dat een Tristian Tucker het fijnste praktijkvoorbeeld is van o.a. beide technieken.

**Geplaatst**: 09-03-17 19:32

Geplaatst: 09-03-17 19:32

pol013 schreef:
Kan hem echt niet meer vinden. Maar het vergelijk ging tussen een paard los in de baan en het enge er in leggen of het paard aan de hand naar het enge toe brengen.
Het laatste (aan de hand) leverde de éérste keer meer stress op. Maar de 2e dag minder stress. Waar de paarden los weer (bijna) even gestresst waren als ze weer bloot gesteld werden aan dezelfde situatie.

Dat begrijp ik wel. Dat is met passief weg leggen en het paard het laten uitzoeken en het paard begeleiden. Dan is begeleiden aan een touw beter dan niet begeleiden. Op de manier die ik omschrijf ga je begeleiden in vrijheid.

**Geplaatst**: 09-03-17 21:36

Re: Mark Rashid en zijn 'methode'

Geplaatst: 09-03-17 21:36

Ik ben erg benieuwd wat de schriktraining in vrijheid ons gaat opleveren. Ben er nog niet mee aan de gang geweest, is volgende week wel de bedoeling!

Vandaag de schrik van mijn leven gehad. Na het oefenen met wandelen naar het bos, was het vandaag tijd voor een boswandeling met een stalgenootje. Spuni en haar pony klikken erg goed samen en het ging erg fijn. Net in het bos aangekomen was Spuni springerig, maar dat duurde niet lang en we genoten van het bos en alle vogeltjes die floten. Toen kwamen we bij een paar plasjes water en omgezaagde dennenbomen. Spuni dronk water en beide pony's struinden met iets langere lijnen tussen de dennentakken door. En ineens draaide Spuni zich om en sprintte ervandoor! Ik gleed uit in de modder en moest het touw loslaten, waarna de andere pony zich ook losrukte en ze er met zijn tweeën keihard tussenuit piepten... Bizar. Het is goed afgelopen en we hebben het rondje alsnog gelopen, maar ze niet meer laten 'pauzeren' om ergens te kijken/ruiken. Ik weet zeker dat er geen sprake was van angst op het moment dat Spuni uitbrak en later gaf hij ook geen enkele reactie op dezelfde plek.

Mijn theorie is dat mijn focus verslapte tijdens het rondscharrelen en Spuni zich daardoor onveilig heeft voelde over mijn leiderschap, waardoor hij die zelf pakte en het meest logische plan uitvoerde: terug naar stal. Het is een extravert type dat zijn mening duidelijk verkondigt, dus dit past er wel bij. Zucht...

**Geplaatst**: 10-03-17 09:30

Re: Mark Rashid en zijn 'methode'

Geplaatst: 10-03-17 09:30

Speciaal. Het kan zeker kloppen wat je denkt. Jij was er bij op dat moment. Dus jij weet het beste wat de omstandigheden waren. Dus ik vermoed dat ik niet veel kan toevoegen hier.