Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
yenopi schreef:Zit iets diep in jou wat vraagt om bescherming.... het heeft misschien nu met je paard te maken (daarom ervaar je dat nu omdat je open staat voor de spiegeling/boodschap van je paard) maar iets in jouw wezen vraagt om bescherming. Wat is dat gemis wat je voelt, daar mag je best naar opzoek gaan. Weet je door de paarden kom je in de grootste levensprocessen terecht. Sommige mensen hebben daar iets mee, maar de meeste paardenmensen staan daar niet voor open en erkennen dat helemaal niet. Je contact met paarden maakt iets in je los, raakt iets... wees maar lief voor jezelf en ga maar onderzoeken wat je nodig hebt. Stapje voor stapje
yenopi schreef:Zit iets diep in jou wat vraagt om bescherming.... het heeft misschien nu met je paard te maken (daarom ervaar je dat nu omdat je open staat voor de spiegeling/boodschap van je paard) maar iets in jouw wezen vraagt om bescherming. Wat is dat gemis wat je voelt, daar mag je best naar opzoek gaan. Weet je door de paarden kom je in de grootste levensprocessen terecht. Sommige mensen hebben daar iets mee, maar de meeste paardenmensen staan daar niet voor open en erkennen dat helemaal niet. Je contact met paarden maakt iets in je los, raakt iets... wees maar lief voor jezelf en ga maar onderzoeken wat je nodig hebt. Stapje voor stapje
. Laat ik nou amper op mijn paard zitten maar er wel de hele tijd naast bezig zijn
.Herfstdraad schreef:Vooral de communicatie richting mijn pre gaat erg moeizaam, hij is zo gevoelig (in positieve zin van het woord).
Dus daar ben ik mee begonnen!
Maar bij mij is het gewoon een verlengstokje of signaal naar achteren.
ik weet dat een stick niet naar is maar wist ook even niet wat je ermee kon of moest doen tijdens wandelen. Thanks! Mopjemop schreef:woepsie90 schreef:Aha duidelijkik weet dat een stick niet naar is maar wist ook even niet wat je ermee kon of moest doen tijdens wandelen. Thanks!
Wel een mooie eye opener....want "vroegah" wandelde ik ook nooit met een zweep of dergelijke.
Ga er nog eens over nadenken
harvey gaat alleen te langzaam of te snel als er spanning is en dan is een stick gebruiken niet zo handig denk ik. Als dat niet is, dan lopen we nek aan schouder op mijn tempo, hij spiegelt mij. Daar heb ik gewoon mazzel mee denk ik want dat is niet iets waar ik veel mee geoefend heb
hihihi

) en hij was doodbraaf. Gewoon 1 hand aan de teugel, aandacht vooral ergens anders, en hij stapte fijn op een gelijkmatig tempo door, trok zich nergens wat aan aan (mountainbikes, tractors in het veld, auto's in het bos, fietsers, zelfs een hengst die zichzelf wilde bewijzen trok hij zich weinig van aan, moest alleen even 2 handen aan de teugels omdat hij wilde omdraaien om die te volgen
) en ging gewoon de paden in die ik wilde zonder op elke kruising een "discussie" te laten ontstaan. Toen het gesprek gedaan was en de rit nog niet had ik het idee dat hij weer veranderde zodra ik mijn aandacht weer voor hem had, ondanks dat hij nog steeds fijn doorstapte vond ik het toch anders .... yenopi schreef:Ik vindt het soms met het wandelen ook erg fijn om mijn stick bij me te hebben, gewoon als soort wandelsteun en gevoel van extra bescherming. Je mag doen wat goed voor jou is. En wat goed voelt.