lot189 schreef:hmmm okeee,
de join up met een schop onder de kont als je een voetje wou, is fout. dat mag duidelijk zijn. geen goede join up dus!
Ik vroeg geen voetje, ik kreeg een serieus dreigend voetje en daarvoor kreeg ze een degelijke schop onder haar kont. Ondertussen had ze al een paar keer de uitleg gekregen dat er naar mij niet gedreigd wordt, maar dat ze op een subtielere manier mag aangeven als ze iets moeilijk vond. Het resultaat van die schop was dat ze braaf afkauwde en een knuffel kwam halen dat ze het niet zo rot had bedoelt en blij was dat ze die grens zo duidelijk aangegeven kreeg.
En om heel eerlijk te zijn zal het mij aan mijn derriere oxideren of jij het een goede JU vindt of niet. Het enige wat mij boeit is wat die merrie er van vond.
lot189 schreef:Maar waarom zou ik er voor kiezen om een paard wat jij liever on opgevoed noemt ipv dominant met een zweepje gaan trainen en aan een halster, waarmee je hem dus aan moet gaan raken, en als het echt een heftig paard is komen hier worstel partijen uit waar je niet naast wilt staan..?
Ze had haar heftige momenten, ja, en daarom heb ik bij haar ook standaard een 3 meter lange leadrope aan haar hangen en niet een gewoon halstertouwtje zoals bij mijn oude merrie. Bij trainingsmomenten werd dat leadrope ook wel vervangen door een longe om meer ruimte te kunnen gebruiken wanneer dat nuttig was. Het aan een touwtje hebben betekent niet per definitie dat het paard op 10 centimeter afstand is, maar wel dat je het hoofd van het paard heel snel naar 10 centimeter afstand kunt halen voor eigen veiligheid.
Overigens geen enkele reden om aan te nemen dat ik dit bij een ander paard op precies dezelfde manier zou doen. Bij dit paard kozen we voor deze manier, bij een ander paard zou ik een heel andere manier kunnen kiezen.
lot189 schreef:wat je ook zegt, het trainen van dit soort paarden zit hem in de timing. ook vind ik observatie een punt waar je rekening mee moet houden.
de timing is op een afstand 10 x makkelijker vast te stellen (join up) dan wanneer je er naast staat.
je observatie vlak is bij het join up geven vele malen groter dan wanneer je naast een buldozend paard staat.
Ik denk dat dit meer een kwestie voor ieder individu is. jij werkt graag dicht bij je paard aan een touwtje en een halster. ik begin liever op 0. we gaan even back to basic door de joinup uit tevoeren.
Nee, ik werk met DIT PAARD graag aan de lijn en zie ik graag de oogopslag goed, want die is alleszeggend bij dit paard. Dat lukt niet op 10 meter afstand.
Enne, sommige paarden lenen zich niet voor een JU, niet omdat ze aggressief zijn, maar omdat je er dan geen uitnodigend contact mee maakt. Voor mij is het paard bepalend voor de manier van werken.