Nou, meer zo enorm hoog op zijn hielen. En er lijkt een gebroken voetas te zijn ,maar dat kan ook door de stand van zijn been komen. Bovendien is er een stroming, en dat hang ik dus niet aan, dat de voetas niet van belang is.
Maar om er een echt goed oordeel over te kunnen geven ,zou je de onderkant moeten laten zien ,die geeft nl veel meer info. En de camera liggend op de grond zetten , zegt ook iets over de hielhoogte. Maar daar kun je weer niks over zeggen als je de zool niet hebt gezien. Kortom, erg ingewikkelde materie!
Wat wèl zou kunnen is dat Walter nog onvoldoende ruinmte heeft om zijn hielen in te korten. Wat ik persoonlijk dus wèl heel goed aan NB vind, is dat de weg vd geleidelijkheid wordt gekozen. Afhankelijk van hóe hoog de hielen zijn, kan er worden ingekort en dat kan dus een jaar duren. Maar meestal kun je in 1 of 2 keer de hoef veel meer naar de ideale stand krijgen. Zegt op zich niks over je smid hoor, als je daar je twijfels over hebt.
De linkerachterhoef heeft zo te zien een verticale scheur en de rechtervoorhoef is te stijl. Typisch voeten waarvan de wanden elke week goed gevijld moeten worden. Ben ook benieuwd naar de onderkanten
Nou gisteren ben ik naar de dag van het bejaarde paard geweest. Ponto liep zo over het puinpad heen de trailer op, dus de hoeven gaan echt heel goed. Er was daar een grote stal voor hem, maar hij hij vond er geen reet aan. De dag zel was heel leerzaam en ook erg gezellig. Wel had ze een vol programma en had iedereen veel vragen waar dus geen tijd voor was. Maar dit was volgens mij de eerste keer dat ze zo iets organiseerde dus aldoende leert men. De gastpreker (een DA van de Lingehoeve) die wat kwam vertellen over Cushing vond ik helemaal niks. Ze legde wel goed uit wat het was, maar behandeling was niet mogelijk. Over de medicijnen was ze ook niet positief. Als een paard complicaties kreeg bij zijn Cushing zoals een vorm van diabetes of hoefbevangenheid (heeft Ponto allebei) dan was het bij hun eigenlijk einde verhaal. Dus ik had niet de behoefte om aan deze dame te vragen of ze even naar Ponto wilde kijken. Gelukkig ging ze gelijk weg. Ze kwam heel autoritair over dus een gesprek/discussie met haar aangaan had ik geen behoefte aan. De hoefsmid heeft uitgebreid over hoefbevangeheid gesproken en ook dat het paard bijna altijd een ijzer onder moest. Mijn vader, Jane en ik hadden al afgesproken om niet over natuurlijk bekappen te beginnen. Achter me zat iemand die wel naar natuurlijk bekappen vroeg en bij de hoefsmid kwamen gelijk de rookwolken uit de oren Hij vond NB grote onzin. Ik heb me omgedraait en verteld dat het wel werkt en dat ze straks maar even naar Ponto moest kijken. Iemand riep nog dat het paard ook op de zool moest lopen en op de straal. Maar de hoefsmid riep dat een paard op de DRAAGrand moest lopen. Hij gaf trouwens les op Deurne. Er kwam toen een pony binnen die vorig jaar hoefbevangen was geweest en dat zag eruit om te janken Daar moest echt nodig de vijl over gehaald worden.
's Middags heb ik Ponto de ruimte in gehaald en heb ik zijn verhaal verteld en ook dat het zo goed ging met de pergolide. Ook heb ik verteld dat ik hoefschoenen had voor zijn hoefbevangenheid om buiten mee te wandelen. Ponto was heel erg braaf en vond het wel gezellig met al die mensen erbij.
Later heb ik de hoefsmid nog gesproken en die vond de hoefschoenen een heel goed idee bij hoefbevangenheid omdat het onderslaan van een ijzer zo pijnlijk was dan. Mijn klep viel open.
Er was ook nog een lezing over voeding bij oude paarden (heel intressant) en over euthanasie en waar je dan allemaal aan moest denken. Dat was natuurlijk geen leuk onderwerp maar wel heel informatief.
Aan het einde van de dag heb ik nog met de gastvrouw (ook een DA) gesproken en die was zo onder de indruk van Ponto en mijn verhaal dat ze zich maar eens ging verdiepen in het pergolide verhaal. Dus ik heb mijn doel bereikt.
Daarna moesten we weer terug in een behoorlijke sneeuwbui, dus ik was blij toen we weer op stal waren.
Ik had me iets beter voor moeten bereiden. Dan had ik gelijk die onderzoeken uitgeprint en meegenomen. Maar ja ik had verwacht dat de "expert" op het gebied van Cushing zelf wel het een en ander aan zou dragen. De pergolide werd wel genoemd en ook nog wat ander medicijnen maar je kon merken dat ze dat niet veel vond. Ik ben blij dat die andere DA wel intresse had en dat ik haar die onderzoeken toe mag sturen. Mischien kan het dat andere paarden wel helpen.
Ik vond het ook erg leuk dat de hoefsmid zo op die hoefschoenen reageerde dat had ik echt niet verwacht. Mijn vader zag dat hij daar laten een aantekening over maakte.
@Cookies: leuk dat Ponto toch nog reklame kon lopen voor de hoefschoenen, NB en de pergolide.
werkelijk jammer dat er nog steeds DA's zijn die pony's of paarden gelijk afschrijven in geval van hoefbevangenheid. en wat goed van de smid dat hij toegaf dat het ZEER doet om ijzers onder een hoefbevangen hoef te timmeren. natuurlijk kun je als logisch denkend mens wel zelf op het idee komen..
Goed hoor, dat je anderen hebt laten zien dat het ànders kan! Ook al is het op kleine schaal. Gelukkig is internet een mooi medium,, dus ik verwacht van je dat je heel Bokt bestookt met je goede ervaringen!
Ja ik probeer er zo veel mogelijk over te lezen en mijn ervaringen overal te spuien. Uiteraard ben ik nog maar een paar weken bezig en weet niet of het allemaal in orde gaat komen. Op paardnatuurlijk staat een heel stuk over magnesium en insulineintolerantie. Vreselijk intresante materie. Ik had verwacht dat die DA van de lingehoeve daar ook wel het een en ander over zou roepen.
Goed he van die smit, die hoefschoenen daar was hij blijkbaar zelf niet opgekomen
Smurf nog bedankt voor je hulp! Ik had net een jeugdherberg gevonden, maar anders was ik zeker naar Sugarmiss of Cookies gegaan ook al was het weer 10 km terug worstelen door de sneeuw. Ik had smscontact met Smurf, een lichtpuntje in de duisternis op dat moment zeg pfff stress!
Die avond heb ik nog best gezellig gebabbeld met het personeel van de jeugdherberg en heerlijk geslapen
Hier in Wageningen ligt nog steeds best veel zeg! Arabesk stond zielig te kijken dat hij telkens moet graven om bij het gras te komen
Gisteren heb ik Wit en Orlanda even in de nog steeds dik besneeuwde rijbak gezet. Orlanda vond het maar niks, maar Wit zag er toch de lol wel van in. Lekker rondrennen en sneeuweten... das zijn nieuwe uitvinding....
Ze blijven uitzichzelf echter nog steeds in de stal staan.... een wei zonder gras is blijkbaar niet de moeite waard om heen te lopen..
@ Cooks.. vreselijk als je tegen zo'n muur aanloopt van 'NB is niks'. Gelukkig had je een levend voorbeeld bij je van hoe het ook kan! Gewoon blote voetjes ipv dichtgetimmerde en dichtgekitte hoeven.
In Soest in het rusthuis is trouwens ook het eerste wat ze doen ijzers eronder vandaan en de paarden zo natuurlijk mogelijk houden, geen deken, geen krachtvoer, veel weidegang etc.
Mooi dat je weer goed terecht gekomen bent Ara. Bob die kwam uit Duitsland en was om 3 uur 's nachts pas thuis. 150 km file achter een sneeuwschuiver aan.
Ach ik had dat van die hoefsmid wel verwacht. Daarom hadden mijn vader en ik al afgesproken dat we niks over zouden zeggen om de dag niet te verstoren. Ik vond het dapper van dat meisje dat ze er wel wat over zei want ze werd eigenlijk voor gek gezet.
Jane (vriendin van mijn vader) vroeg "onschuldig" of er ook alternatieven waren voor hoefijzers, daar ging hij niet eens op in.
Gelukkig had ik Ponto erbij en kon ik zeggen dat het met hoefschoenen ook ging met hoefbevangenheid.
@ara: fijn dat je toch nog goed terecht bent gekomen... een jeugdherberg is dan ook niet bepaald een beroerde plek Ara moet nu echt werken voor zijn gras Voer je hem wel wat hooi bij?
@angela: tsja, als ze hard moeten werken voor het gras is het niet leuk. Kleine tip: zijn er bij jullie ook zoveel takken afgewaaid? Leg er dan een paar in de wei voor je paarden om aan te knagen
@cookies: leuk dat de vriendin van je vader het toch probeerde Jullie worden zo een compleet promoteam
Walter heeft de laatste dagen helaas veel binnen gestaan vanwege de sneeuw. Het weiland is dan ook echt een zooitje, omdat het niet vriest lopen ze ook echt alles kapot. Veel takken op de omheining, zelfs een boom
Het beste wat ik dan kan doen is zorgen dat de stal goed schoon is, desnoods 2 keer per dag (is vriendlief niet zo blij mee, die begint te klagen dat ie me nooit meer ziet )
Goh wat vervelend dat Walter binnen moet staan. Bij ons het ook een bende, maar wij hebben dan altijd nog een paddock. Kunnen ze bij jullie niet zo iets maken,dan kunnen ze toch naar buiten. Mooi dat het zo goed ging bij de hoefsmid. Volhouden met oefenen he!!!