Bokt.nl

Welshcobfan schreef:

Ik ben de baas over mijn pony en niet zijn vriend. Ik sta boven mijn pony in rang en ben dus zijn leider. Wil niet zeggen dat mijn pony gelijk vreselijk middeleeuws behandeld word natuurlijk Ik bepaal de grenzen, hij niet.

Judith_ schreef:

Als je de baas over je paard bent eis je dat hij iets voor je doet. Hij zal het doen, maar niet met plezier hij zal niet zijn best doen. Hij zal uitsluitend doen wat jij zegt om er vanaf te zijn.

Als vriend iets vragen zal hij zijn best gaan doen, hij zal er veel meer lol in hebben en wil het ook voor je doen.

Mijn paard is mijn beste vriendje, ik heb respecht voor hem, hij voor mij. Maar ik sta wel net wat hoger. Hij moet vragen of hij in mijn persoonlijke ruimte mag komen ect. Ik moet het ook lijkt mij niet meer dan eerlijk.

Hij weet dondersgoed wat hij wel en niet mag en ik heb de leiding. Maar hij blijft zelf bij mij. Met zijn 600 kilo had hij me allang weg kunnen slepen, of kunnen pletten als hij dat had gewild.

Ik wil wel graag dat hij alles doet wat ik wil, en weet dat hij het moet doen. Maar als hij het echt ontzettend moeilijk vind en het eigenlijk ook op een andere manier kan. Waarom zou ik hem dan gaan treiterren, ik weet dat hij het wil doen als ik het vraag.

Als baas werkt hij voor jou, als vriend samen met jou. Samen werken word netter, is fijner en oogt prettiger.

Cerize schreef:

Sorry hoor, maar je denkt toch niet dat je paard op een gegeven moment denkt over jou "wat een speelt hij/zij een slechte baas zeg... ik ga eens in verzet komen". Of "ja deze hier speelt geen baas, maar leider, dus ik ga nu niet in conflict met hem/haar, want we zijn voor mijn gevoel echt vrienden".
Sorry hoor, maar je paard benoemt jou toch niet als slechte baas, vriend, goede leider of whatever. Dat soort menselijke emoties heeft een paard toch niet.

Judith_ schreef:

Als je de baas over je paard bent eis je dat hij iets voor je doet. Hij zal het doen, maar niet met plezier hij zal niet zijn best doen. Hij zal uitsluitend doen wat jij zegt om er vanaf te zijn. Als baas werkt hij voor jou, als vriend samen met jou. Samen werken word netter, is fijner en oogt prettiger.

merrieveulen schreef:

Cerize schreef:

Sorry hoor, maar je denkt toch niet dat je paard op een gegeven moment denkt over jou "wat een speelt hij/zij een slechte baas zeg... ik ga eens in verzet komen". Of "ja deze hier speelt geen baas, maar leider, dus ik ga nu niet in conflict met hem/haar, want we zijn voor mijn gevoel echt vrienden".
Sorry hoor, maar je paard benoemt jou toch niet als slechte baas, vriend, goede leider of whatever. Dat soort menselijke emoties heeft een paard toch niet.

jij begrijpt er weinig van... een paard merkt gelijk of je een goede 'baas'/ leider bent of niet. een leider is duidelijk, eerlijk, te begrijpen en zelf ook begripvol, en heeft een 'volgebare uitstraling', om het zo maar even te noemen. een leider (of baas) moet zich in de paardenwereld bewijzen, en daarvoor heb je heel wat ervaring en kennis van lichaamstaal nodig. ben je niet in staat je te bewijzen, dan zal het paard er van nature niet voor kiezen om jou te volgen. dat heeft niets te maken met op tijd bekappen of de waterbak verschonen, maar met betrouwbaarheid als leider. en dát heeft een paard maar zó door.
mijn kleine merrie bijvoorbeeld, is (mede door haar verleden) zeer goed in staat om mensen in te schatten. met haar vijfjarig ruitertje was ze súpervoorzichtig, en ikzelf kan met haar lezen en schrijven. echter, als mijn stalgenoot haar aan het halster 'leidde', deed ze precies waar ze zelf zin in had. later bleek dat voor meerdere paarden te gelden, de uiteindelijke conclusie was dan ook dat paarden dat meisje niet als leider beschouwen, ondanks dat ze best ervaring had, en 'streng' kon zijn. ze begreep echter niets van leiderschap, en dat was aan de paarden prima te zien.

Cassidy schreef:

@Dendie: als jij -inmiddels- niet vaker dan eens per jaar hoeft in te grijpen maar daar wel 2 jaar voor nodig hebt gehad, durf ik zomaar te beweren dat je een qua character heel makkelijk paard hebt, en hij je tolereert ipv dat je een echte leider bent. Jullie hebben een gentlemens agreement...en dat alleen omdat het paard het toestaat.
Als je een ander paard in handen had gehad waren er misschien wel serieuze brokken en levensgevaarlijke situaties ontstaan.

JoviBan schreef:

Ik volg dit topic al een tijdje en wil steeds wel reageren, maar weet eigenlijk niet zo goed onder woorden te brengen hoe ik het zie en ervaar.
Maar ik ga een poging doen.

Mijn relatie met mijn paard zie ik als een hele hechte en innige vriendschap. Die is ontstaan vanuit een diep respect voor haar, de intentie om haar te begrijpen en de wil om met haar sámen te 'werken'. Vanuit daar heb ik háár respect en samenwerking gekregen.
Ik vind dat dat ook de basis is.

Ik ben allergisch voor de woorden, gedachtengang en instelling als "De baas zijn over je paard". Ik krijg daar meteen associaties bij zoals ik die in mijn leven en mijn omgeving heb gezien en zie. En dat is namelijk géén respect voor het paard en wordt het paard gezien als een "ding" of iets dergelijks dat "moet gehoorzamen". Wat mensen zelf aan 't doen zijn, waar het paard simpelweg op reageert, wat het paard hen wil vertellen en waar het paard hen in spiegelt, daar is men zich niet van bewust en is voor hen ook totaal irrelevant.

Binnen mijn vriendschap met mijn paard is het uiteindelijk wel zo dat ik de eindbeslissingen neem en de eindverantwoordelijkheid draag. Maar daar hebben we geen strijd over; het is duidelijk voor haar en voor mij. Dit mag van mij "leiderschap" genoemd worden, maar dan wel zoals iemand het eerder in dit topic verwoordde: leider vóór je paard zijn en nièt óver je paard.