
Wat pol013 zegt kan ik me ook in vinden, vooral omdat ik zelf ook zo ben, wat waarschijnlijk een groot deel de oorzaak is dat ik nog steeds die problemen heb

Nu is het zelf beseffen 1 ding, er wat aan doen nog een ander..
Heb "lang" (2/3 maanden) met die van mij alleen stapwerk gedaan en dat ging goed, echter was hij daarbuiten nog steeds zijn boze zelf. Dus ik dacht: misschien heeft hij toch meer uitdaging nodig, laat ik op een rustige en positieve manier wat draf erbij vragen. Naja, het verslag daarvan lees je eerder, dat is dus niet zo goed bevallen, en nu kan ik waarschijnlijk weer "brokken lijmen".
Het blijft moeilijk om niks te willen van je paard, zeker als je anderen ziet die gewoon hun paard nemen, opzadelen en daar vanalles mee doen wat jij ook wil en alleen nog maar van kan dromen. En dan denk je "komt wel", maar als je dan x aantal jaar verder bent en het is er nog niet, is niet simpel. Misschien ligt het aan mij, vast. Misschien zou hij het bij een ander beter doen, wie weet. Maar denk niet dat iemand anders hem wil met mijn medische mankementjes, dus moeten we het maar met elkaar doen en daar het beste van maken. Weet alleen nog niet goed hoe
