Bokt.nl

Citaat:

Ik probeer alles zo leuk mogelijk voor hem te maken.

Citaat:

Zonder hem zou ik allang doorgeslagen zijn naar mijn perfectionistischt en resultaatgerichte kant, die minder mooi is dan mijn andere.

cissie schreef:

elisedcl schreef:

Ik reageer straks op de andere, nu ik even pauze heb. Voor degen die het verhaal van mij en Cessie volgen, iemand een idee wat ik vanavond kan doen? Ik dacht zelf aan haar even los te laten en gewoon te wachten wat zei wil doen?

Weet niet of jullie al bezig zijn geweest met het terugzetten?
Vermoed haast van wel...gezien het gedrag van je paardje.

Misschien zijn er hindernisbalkjes aanwezig die je mag gebruiken hiervoor?
Je kunt er een paar op de grond leggen zodat er een vierkant ontstaat.
Dit vierkant is jou persoonlijke ruimte....jij staat in het begin net achter 1 van de balken en je paard los in de bak of paddock ( weet niet waar je traint).
Misschien duur het even voordat je paard naar je toe komt...bak is waarschijnlijk ook interessant.

Zodra ze jou kant op komt reageer dan enthousiast en optimistisch...maar zodra ze de balk over Wilt stappen om in jou vierkant te komen zet je haar rustig terug achter de balk.
Als dit lukt kun je de ruimte tussen jou en de balk steeds groter maken.
Dus meer richting het midden van het vierkant en je 'ho tot hier en niet verder' hulp minder fysiek maken.

Wat levert jou paard dit op?
Als je constant in het vierkant blijft niks...en zal de 'lol' er snel vanaf zijn.
Je paard zal geen reden zien om naar het vierkant te komen want ze wordt op afstand gehouden.
Niks aan dus....

Het wordt interessant als je op het juiste moment uit je vierkant komt.
Bijvoorbeeld, je paard reageert positief op je hulp om niet over de balk heen te stappen en in jou vierkant te kruipen.
Dat is een mooi moment om zelf uit je persoonlijke ruimte ( vierkant) te stappen en haar te belonen voor haar reactie.
Een kriebeltje of even in de hemel prijzen.
Je stapt weer terug je vierkant in...dikke kans dat je paard erachteraan komt want misschien wil ze wel meer kriebeltjes of vriendelijke woordjes?
Die kan ze krijgen maar dan zal ze eerst jou persoonlijke ruimte weer moeten respecteren.
Tot die tijd ontvangt ze niks....

Vind het een beetje moeilijk uitleggen zo via typen maar misschien kun je er iets mee...mijn ervaring hiermee is houd het kort en simpel.
Denk aan je Timing en wees duidelijk.
Maar altijd vriendelijk!

Aanvulling: Een leadrope is wel handig om in het begin te gebruiken als versterking van je arm. Dit zodat je haar niet letterlijk terug moet duwen maar de rope kan gebruiken als tool.

Lielle schreef:

Ik ben enorm voorstander van belonen, maar wel voor een poging om iets te doen, niet voorafgaande aan een poging. En ook dat is niet zwart wit, maar

Citaat:

Ik probeer alles zo leuk mogelijk voor hem te maken.

is voor mij echt volkomen wezensvreemd. En daarom zal ik ook nooit voor een paard kiezen dat geen drive kent. Dat past mij niet, en ik denk dat we elkaar alleen maar ongelukkig maken als ik dat toch zou proberen. En ook dat vind ik partnership.

Pol kent mijn paarden en ik denk dat zij wel kan bevestigen dat die heel veel drive hebben. Haar jonkie ken ik niet, de andere wel en die herken ik volkomen uit haar verhaal.

@Sonja, ik heb Whole heart, whole horse gelezen en heb daarover eerder al wat gezegd, in relatie tot lightness and softness (scherp aan de hulpen vs durchlassigkeit). Maar ik pretendeer niet zijn filosofie zo goed te kennen dat ik van daaruit kan adviseren. Verder ben ik bezig in Journey to softness.

Ik vind het voorbeeld van het vierkant wel briljant. Juist omdat het die grenzen zo tastbaar maakt, voor jou en voor haar.

Lielle schreef:

als beloofd wat bespiegelingen. Ik vind het lasting om op individuele cases te reageren, daarvoor moet ik me wat beter inlezen hier. Maar wel een paar dingen waar ik zelf mee bezig ben de laatste tijd.

Ik weet niet wie het riep maar mindfulness (en yin yoga, een sterk meditatieve variant) vind ik een fantastische aanvulling op de omgang met paarden. Niet doelgericht bezig zijn maar juist richten op het process / de weg ernaartoe is voor mij een hele verandering, maar werkt wel.

Leiderschap is denk ik ook enorm afhankelijk van je eigen persoonlijkheid. Als je in je dagelijks leven snel de leiding neemt, of als (informeel) leider gezien wordt, zal je die rol ook in de omgang met paarden nemen, en natuurlijk andersom. Afhankelijk van het paard waar je mee te maken hebt kan dat tot conflicten leiden. De kunst van een goed leider is zijn is IMO de ander in zijn waarde te laten en daar komt het partnership om de hoek kijken. Persoonlijk geloof ik niet in de leidende rol aan een paard geven, ik geloof wel in een leider die zijn paard als partner beschouwt en dus ruimte en invulling geeft aan zijn/haar 'belangen'. Voorbeeldje: ik accepteer niet dat een paard mij niet bij zijn brokken/voer toelaat, er kunnen altijd redenen zijn waarom ik op dat moment niet wil dat die gegeten worden (koliek, net voor het werk, whatever). Dat betekent niet dat ik standaard mijn paard ga 'pesten' als er gevoerd is, dat is nergens voor nodig.
Net zo goed als dat ik van mijn baas op het werk accepteer dat hij de uiteindelijke zeggenschap over mijn activiteiten heeft en mij daarin bijstuurt (zowel inhoudelijk als 'behavioural') als dat nodig is, ben ik uiteindelijk degene die het voor het zeggen heeft.

Het voorbeeld van Pol met het riviertje vind ik fantastisch. Dat is leiderschap zoals ik het graag zie. Niet doordrammen, wachten op het besluit van je paard maar ook niet accepteren dat er wordt weggelopen voor een besluit.


/wordt aangevuld
voor de liefhbbers, het verhaal van mijn 'once in a lifetime paard' in een topic over RBI
Lielle @ [VNA] Mensen met een Right Brain Introvert paard?

Lielle schreef:

zou je deze willen toelichten? Als het te persoonlijk is, alle begrip, maar ik vind dit een heel opvallend waardeoordeel.

jensvl schreef:

Ik weet niet juist wat je bedoelt met belonen voor een poging iets te doen?
Maar het lijkt alsof je hier vindt dat we belonen zonder (goede) reden. Kan fout van mij zijn, maar zo komt het momenteel op mij over.

Lielle schreef:

Ik vind longeren helemaal niet stom maar een fantastische aanvulling op mijn training onder het zadel. Ten eerste kan ik zien hoe mijn paard zich beweegt zonder dat ik haar help (of juist in de weg zit), ze wordt er zelfstandiger door, en zeker op de dubbele longe kun je heel fijn werken zonder de extra belasting van het ruitergewicht. Longeren hoeft ook zeker niet saai te zijn, net zo min als dat grondwerk of rijden saai hoeven te zijn. Je kunt alles saai maken, dat is zeker waar.

De discussie over energie vind ik ook boeiend. Ik zit zelf heel hoog in mijn energie, en kan niet goed tegen zowel mensen als paarden die dat niet zijn. Van die paarden die je nergens enthousiast voor krijgt en niets proberen, daar kan ik dus geen geduld voor opbrengen. 'trekken aan een dood paard' is niets voor mij.

En wat Pol zegt, sommige dingen vindt mijn paard mss niet leuk, maar doen we toch gewoon. Ik vind ook niet alles leuk, maar soms hoort het erbij. Ik bedoel niet dat je een paard over zijn grenzen moet jagen (mentaal of fysiek), maar grenzen verleggen is niets mis mee.

@elise, ik ga even terug lezen.

Lielle schreef:

jensvl schreef:

Ik weet niet juist wat je bedoelt met belonen voor een poging iets te doen?
Maar het lijkt alsof je hier vindt dat we belonen zonder (goede) reden. Kan fout van mij zijn, maar zo komt het momenteel op mij over.

Ik beloon alles wat lijkt op een poging om te doen wat in de richting van mijn doel gaat. Dat probeerde ik te zeggen. En belonen kan zijn wegnemen van druk, met stem of met voer, dat hangt van paard en situatie af. Ik beloon niet al voordat er iets van een poging is geweest, en als je dat begrijpt als belonen zonder reden, dan klopt dat. Maar ik heb niet bedoeld te beweren dat jullie dat doen, wel dat ik daar in zijn algemeenheid geen voorstander van ben. Ik ben ook heel benieuwd of je dit anders ziet.

Het enige wat ik wel moeilijk te begrijpen vind is 'ik prober het zo leuk mogelijk te maken' maar mss is dat door een verkeerde invulling van mijn kant. Als iemand dat dus wil toelichten, heel graag.


Hopelijk ten overvloede, ik bedoel nergens een oordeel uit te spreken, ik probeer alleen te verwoorden op welke manier ik met mijn paarden omga. Ik ben daar enorm mee bezig geweest de afgelopen jaren, heb er veel in geleerd, en juist door het onder woorden te brengen word ik ook bewuster van mijn eigen uitgangspunten.

@Sonja, ik snap wat je bedoelt, want dat doorslaan ken ik. Maar ik vind dat resultaatgerichte zeker niet minder mooi; dat kan het zijn, als je erin te ver gaat, maar dat geldt IMO net zo goed als je zonder stuur en richting maar wat doet, en daarmee inconsequent en onduidelijk wordt. Want dan sla je door de andere kant op. Beide kanten zijn prima, mits in balans. Maar ik begreep uit jouw eerdere bericht dat je het een beter vindt dat het andere en dat bedoelde ik met een waardeoordeel.

cissie schreef:

@Jens:
Ik zie het vierkant als opstap oefening naar later aan de hand dit verder uitbouwen.
Het is niet bedoeld om een vaste afstand te creëren dat klopt.
Maar om later je paard te leren dat jou persoonlijke ruimte per situatie verschild en deze aangegeven wordt door de mens.
Of het nu een armlengte is of enkele meters.....
Wat mijn paard geleerd heeft is het fysieke handje ( het stop teken) of schouder naar voren of juist naar achteren een betekenis heeft...daarin begrijpt ze nu dat dit mijn aanwijzing is om afstand te nemen/te verkleinen of te bewaren.
Ik begrijp dat dit misschien vraagtekens oproept en wellicht een twijfel, vind ik helemaal niet gek.
Het vierkant is slechts een markering om in het begin de intentie te verduidelijken geen doel om naartoe te werken.

De leadrope kan handig zijn om een extra signaal te geven...
Een kleine ronddraaiende beweging met het uiteinde...niet richting het paard, sterker nog nooit richting het paard.
Maar horizontaal gewoon voor je buik bijvoorbeeld om duidelijk te scheppen tussen de ruimte die je bedoeld.
Ik leg het beroerd uit geloof ik....maar probeer aan te geven dat een hulpje is ter verduidelijking.

xxdomiixx schreef:

Ik schreef: Ik probeer het zo leuk mogelijk te maken. Ik snap eigenlijk niet wat er niet aan te begrijpen valt Ik wil iets van mijn paard, als hij het niet leuk vind dan ga ik het leuk maken zodat hij er wel plezier in heeft en er dus wel energie in wil steken. En dat leuk maken kan op allerlei manieren (afwisseling, nieuwe dingen toevoegen). Hij doet het ook wel als hij het niet leuk vind, maar dan heb ik geen leuk paard.. Dan zie je gewoon al zijn levensvreugde vertrekken, bij wijze van.. En daar beleef ik ook geen plezier aan, ik krijg mijn zin maar mijn paard ziet er ongelukkig uit.
Ik vraag me af wat jij dan verstaat onder: zo leuk mogelijk proberen te maken. EN zoals ik al zei nu vind hij een heleboel dingen wel leuk die hij eerst doodsaai vond. Dan heb ik toch het doel bereikt? Ik krijg "mijn zin" en hij vind het leuk.

@Sonja: Ik had les van Horse Power Life Power. We hebben gewerkt aan overgangen, tempowisselingen en buiging. Van wie heb jij die proefles?

Lielle schreef:

@sonja, ik bedoel het ook niet persoonlijk, maar wat mij verbaast is dat ik uit jouw bericht de indruk krijg dat je jouw ene kant toch beter vindt dan het andere.

@Jens, kan me woord voor woord in je laatste bericht vinden. Doelen geven de richting, niet de tijd. Wb een niet gedane poging belonen, ik heb niet bedoeld te beweren dat iemand dat hier doet, het was een opmerking in zijn algemeenheid om mijn verhaal toe te lichten.

En nog even over dat longeren, ik snap wat je zegt. Maar ik zie longeren ook op een heel andere manier, dan als 'dat moeten ze kunnen', ik zet het in als instrument op weg naar dat doel. Ik wil iets verbeteren en dat kan op veel manieren. In eerste instantie wil je het longeren op zich aanleren (en is het dus een doel), later gebruik je het als trainingsmethode en wordt het een middel. En ook dan kun je werken aan de verfijning van het instrument. Je leert ooit de tafels aan op de lagere school als je begint met rekenen, maar je hoeft niet de rest van je leven 3 * 4 = 12 te blijven oefenen. En als je wiskundige wordt zul je die vaardigheid verder uitwerken dan als je docent Engels bent.
Overigens geloof ik dat je voor een paard alles saai en alles een uitdaging kan maken, de kunst is alleen om te ontdekken hoe.

@domii, ik prober het me concreet voor te stellen, dat is alles. Maar ik krijg de indruk dat ik te abstract word in mijn bijdrages.
/add en nu ik de regel hierboven (alles saai en alles een uitdaging) heb toegevoegd, snap ik mss iets beter wat je bedoelt.

Nogmaals, ik wil niemand aanvallen, nergens zeggen dat mijn weg of visie de juiste is, of meer van dergelijke dingen. Maar ik houd er wel van om zaken ter discussie te stellen en niet zomaar aan te nemen.
Ik heb bedoeld mijn eigen overwegingen en de weg van de afgelopen jaren te delen. ik ben niet direct op zoek naar hulp of advies, maar het verwoorden van mijn ideeen helpt me wel om scherper te worden in mijn manier van denken en werken. Als mijn bijdrages als vervelend of verstorend worden ervaren, hoor ik het graag, want dan trek ik me terug.

Lielle schreef:

@sonja, ik bedoel het ook niet persoonlijk, maar wat mij verbaast is dat ik uit jouw bericht de indruk krijg dat je jouw ene kant toch beter vindt dan het andere.

Lielle schreef:

Nogmaals, ik wil niemand aanvallen, nergens zeggen dat mijn weg of visie de juiste is, of meer van dergelijke dingen. Maar ik houd er wel van om zaken ter discussie te stellen en niet zomaar aan te nemen.

Als mijn bijdrages als vervelend of verstorend worden ervaren, hoor ik het graag, want dan trek ik me terug.