Wicky schreef:@ hannahtjuh; Sorry als je je aangevallen voelt, dat ik zeker niet m'n bedoeling. Door over dingen te schrijven en na te denken kan je tot inzichten komen die je anders pas veel later zelf ontdekt.
@ Eliine; Dan verschillen we van mening, maar misschien zit het verschil in de opbouw en de benaming aanleren. Als ik m'n voorwerk goed doe (paard in de juiste mindset, vooroefeningen juist gekozen, gebruik van omgeving en obstakels) dan kan ik nieuwe dingen leren in lichtheid. Dat vind ik fijn (be the ambassador of "yes!"). Als het niet gaat in lichtheid klopt vaak de voorbereiding van mij niet. Dan moet ik terug in m'n opbouw en niet omhoog in m'n fase. Daar fases opbouwen vind ik teveel dwang (dan kom ik in de knoop met "want versus make").
Als het paard meedenkt en licht reageert kan het aanleren heel snel gaan. Soms met twee of drie herhalingen is de vraag duidelijk en dan volgt het experiment vanuit het paard. Daar komt bij mij wel een fase 4 langs, na een hele lichte vraag.
Maar elke situatie is anders, dat maakt het zo fascinerend.
En waarom zou ik mij aangevallen voelen? Ik probeer jou alleen een goede uitleg te geven maar die wil je niet aannemen of je begint over iets anders of over iets wat ik eerder al heb geprobeerd uit te leggen dus vandaar stop ik met de discussie. Ik doe gewoon mijn ding en jij de jouwe
en ergens heb ik het gevoel dat als we real live bij elkaar zouden staan, kijken en discuseren dat we elkaar prima begrijpen maar zonder beeld en ieder zijn eigen opvatting en beelden wordt het gewoon een beetje moeilijk.
en het valt me op dat hij echt meters achter mij loopt (vooral in draf, met stap komt hij wel op een bepaald moment weer naast mij). De eerste keer vandaag had ik hem tussen mij en de bakrand, dan zie je ook echt een chagrijnige uitdrukking en wordt dan ook baldadiger in de stick to me (dan is het geen spel meer zeg maar, deed me een beetje denken aan dat filmpje met die vrouw die getrapt werd door haar paard in het gezicht tijdens een parcours). Dus daar was ik maar even mee gestopt en wat anders gedaan want ja moet wel leuk zijn.. Misschien was het puur de squeeze daar maar dan zou dat toch moeten stoppen als je samen van de bakrand af gaat? In ieder geval daarna ging het wel goed (natuurlijk soms lastig te zien als hij achter mij loopt) maar dus wel een aantal meter achter mij. Is dit dan gewoon een kwestie van tijd voordat hij ook in draf naast mij gaat lopen en heeft hij dan nu we dit in liberty doen, ipv online, niet genoeg vertrouwen?
ben benieuwd naar meer
Ik had ook een topic gemaakt met hoe we begonnen en waar we nu zijn
zo grappig. 
heel beheerst maar hij vond het wel heel leuk om te doen. En nog wat dingen gedaan, maar alles benoemen is niet echt waardevol :p
En waarvan ik het idee heb nooit het fijne te begrijpen. Het is wel zo dat je via de dvd's ed het idee krijgt dat je altijd, bij aanleren, naar fase 4 moet bij niet reageren. Maar volgens mij is dit omdat je in level 1 begint, de 7 games, en dat is gericht op veiligheid. Dit is voor als je zelf nog maar weinig ervaring hebt in het duidelijk zijn naar je paard toe ... en dan kan het wel handig zijn om in het begin snel naar fase 4 door te gaan, om jezelf (en de omgeving) veilig te houden. Of zo zie ik het toch
). Ik begin nu steeds meer & meer te merken hoe licht & gevoelig hij eigenlijk is, en hoe weinig hij nodig heeft (het "ze voelen ook een vlieg"-verhaal). Ga je simpel door je fases dan checked hij out, doet hij gewoon niet meer mee. Ga je de alternatieve tour op (zo noem ik het maar even) en zoek je dingen die niet standaard zijn, dan krijg je een heel andere pony. Zo heb ik lang problemen gehad met bv. Porcupine, immers kon ik daar met alle macht tegen duwen (inclusief stick) en hij bewoog niet. Terwijl als je nu met 1 wijsvinger onder zijn halster gaat hij zijn hoofd al naar je toe brengt .. Zelfde met voorwaarts onder het zadel: stem, zit, benen, sporen, zweep .. en nog niet bewegen. Laatste keer gereden zonder hem met de zweep aan te moeten raken en hij ging als een trein..
). En dat wil ik ook niet, het gaat mij niet om de reactie, het gaat om de samenwerking. Als je standaard door je fases heen gaat dan krijg je meer "make" dan "want". Kan best wel eens nodig zijn dat je paard iets MOET doen op dat moment, voor de veiligheid, daar ben ik ook heel makkelijk in. Maar daarbuiten heb ik liever de samenwerking, dat mijn paard dingen WIL doen en niet MOET. Worstel ik zelf nog heel erg mee, maar dat is het leerproces, en het wordt steeds beter, stapje voor stapje
vandaag naar de arts en moet nog zeker een week rusten, longen klinken niet zuiver en hoest me dan ook een ongeluk 




