liljebo schreef:stomme vraag misschien... maar wat bedoel je met ruigritten? zonder flauwekul. Ik ken die term niet. (is wel ff off topic, maar ik ben nieuwsgierig)
Een ruige rit.
Ik heb een nogal vertrouwensvolle hengst. In zichzelf, in mij. Ik rij hem optomingsloos en doordat hij alles doet, kan ik met hem ook míjn grenzen verleggen. Hij leert echter ook en samen zijn we dus een heerlijk setje wat allebei wel eens wat suboptimaal doet.
Wanneer ik met hem ga
dwarsvelden op snelheid gaat dat ruig, HEEL ruíg.
Dwarsvelden is een goed nederlandse oude term voor, dwars door het veld, voor het engelse point-to-point. Vroegah deed ik dat te voet, met een lange paal voor de sloten. Daar komt ook dat friese fierlejeppen vandaan. Nu te paard.
In een zo recht mogelijke lijn dwars door terrein.
Dat rijmt dus het is zo
Door ruig terrein, op een ruig paard, op snelheid. Optomingsloos in de letterlijke en figuurlijke zin van onbeteugeld
Mijn manier van paardrijden is dat ik navigeer en mijn paard de rest doet. Pielemans is nogal van de korste weg en gaat wel eens ergens dwars doorheen of overheen terwijl dat voor míj wat minder...... elegant

is.
Op zich geen probleem en al doende leren we doch beschermende kleding, écht beschermende kleding is dan wel verstandig.
Ruigrit dus
hc