Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
XxLiEsJuHhxX schreef:Bah.. Ik zit op het moment echt eventjes in een flinke dip.. Zaterdag had toch meer indruk gemaakt als ik wilde toe geven. het besef dat we nog steeds amper fatsoenlijk relaxt rond kunnen stappen hakt er toch wel in.. Helemaal als ik dan vandaag zie dat een ander stalgenootje op haar paard stapt die lang stil heeft gestaan en er zo mee weg rijd. En ik dan net even daarvoor een paard kaarsrecht voor me had staan uit gif.Weet soms echt niet meer zo goed wat ik met haar aan moet vangen.
Heb zitten denken haar weg te brengen om door te laten rijden. Maar weet niet zeker of dat het ei van Columbus gaat zijn. Plus financieel is dat een beetje moeilijk.![]()
Wil haar ook echt niet kwijt eigenlijk. Maar zit op het moment gewoon eventjes met mijn handen in het haar..
ze stond er echt super braaf en ontspannen bij. Geen paniek in haar ogen. Enige wat ze wel eng vindt is die 3 poot/steun waar de smid dan haar hoeven opzet om te raspen, ze had deze keer een andere bij zich die een ander geluid maakte als ze er tegenaan stootte
benen wegtrekken en hangen. Michelle had al snel door dat het niet aan het raspen lag, maar aan het geluid. Ze ging toen even paar minuten tegen de 3 poot aantikken met de vijl en even alles in de omgeving aantikken... even paniek in ogen Choice (ik zie dan het wit in haar ogen naar voren komen), maar na 2 min. ofzo zag je haar echt denken... oh is dat alles??? en haar zachte blik kwam terug en toen was het weer goed
Wat een doorbraak!!cissie schreef:Wat fijn dat er leuke en positieve verhalen te lezen zijn over jullie paardjes.
En....fotos, wat een knapperd AnneOmie!
@Fabster: Een piaffe eruit frummelen....is ook niet gemakkelijk hihi. Wat een spookjes zijn het soms toch.
Hier ook alles weer in orde met de hoeven. Vanmorgen alle 4 bekapt onder lichte sedatie en een opiaat...wel vreemd hoor om je paard high te zien.
Maar daardoor is ze gelukkig relaxed geweest en nadat het middel uitgewerkt was kon ik niks aan dr merken.
Gewoon zichzelf, ook vanavond tijdens het voeren niks bijzonders aan dr gemerkt...ben blij dat het geen stress of angst voor dr heeft gebracht.
Nu weer verder met oefenen en vijlen...volgende keer moet het lukken zonder rust-gevertje.
XxLiEsJuHhxX schreef:Wat een mooie foto's AnneOmie! En was is Choice knap.!
Cissie wat fijn dat ze er geen last van heeft ondervonden.!Hopelijk kan je de volgende keer zonder sedatie.
![]()
Ik heb gisteren ook weer gereden. Het was weer een hele uitdaging. Ze was flink gespannen en overal op aan het letten behalve op mij. Dus veel figuren gaan stappen en meteen maar gaan werken aan stelling enz. merkte dat ze daar wel iets relaxter van werd. Daarna, omdat ze best reageert op been geven, gaan schakelen in draf. Nou dat was Eureka!De spanning vloeide zo fijn af dat ik maar aan heb gedraafd. na een halve volte weer terug naar stap en toen was ze wel weer een blok spanning dus weer figuren gaan rijden en tempo wisselingen in stap en toen zo nog een paar keer gedraafd. De laatste keer draafde ze zelfs weer met haar oren stukjes naar voren.
Ook niet helemaal de bedoeling natuurlijk maar ben al blij dat ze ze niet meer strak naar achteren heeft liggen van de spanning.
Doet me echt goed.
Lees haar topics altijd mee. Enkel van haar topics leer je al weer zoveel.


Altijd fijn als die essentiële dingen gedaan kunnen worden.
ze begrijpt natuurlijk niet wat ik zeg hoor, maar het lijkt wel te helpen omdat de lading er dan vanaf gaat
Als je zelf bang bent dan ben je onzeker en ben je geen goede leider, die een RBE paard nodig heeft omdat ze anders zelf onzeker worden. Dat was iig bij mij het geval. Sinds ik dit weet en d.m.v. grondwerk heb geleerd weer een goede zelfverzekerde leider te zijn is het probleem voor het grootste gedeelte opgelost
Het was wel een hele bevalling hoor hahaha en ik heb het er echt best zwaar mee gehad, maar het is uiteindelijk gelukt en dan krijg je er zo'n relaxt en ontspannen paard voor terug!
Dit kwam trouwens ook bij de smid gisteren terug. Ik voerde Choice worteltjes als ze braaf en ontspannen was en moest ze dan beetje laag voeren zodat ze lekker ontspannen bleef. Fabster schreef:Liesjuh, ik kan wel even informeren voor jou en een goede instructrice. Ik heb wel contact met mensen die dat goed doen. Nou zit ik niet bij jou in de buurt, maar ze zitten in zo n groep door heel Nederland en Belgie. Wie weet wat er bij jou in de buurt zit. Ik weet niet of je met je paard kan reizen, of dat het bij jou op het terrein moet, maar hulp is met dit soort paarden wel heel fijn ja.
weet niet of ik dat ooit eerder met haar heb gehad. echt een fijn gevoel. 1 drafje gedaan voor de zadelmaker. Het voelde ook wel echt goed genoeg aan trouwens om te gaan draven. met draven bouwde ze wel meteen aardig wat spanning op maar haar oren hebben maar 1 keer heel kort eventjes strak gestaan. Verder zat ik wel dus weer op een betonnen muur maar de spanning was minder als vorige week.
Anders heeft het misschien nog niet echt zin.
Heb je al les gehad en is je instructrice opgestapt?
Wat ze nu dan wel is weet ik niet, ik denk een ZEN BRE
Ik ben ook niet meer bang met rijden. Heb mijn airbagvest zelfs uitgeleend aan een andere bange ruiter
Thiedeman teugel ook aan de wilgen gehangen, samen met mijn oornetje en het gaat echt SUPER!!! Ben zo ontzettend blij en gelukkig. Ik hoop dat het voor jullie allemaal ook zo goed gaat uitpakken.
Heel verhaal getypt wil ik verzenden... Weg verhaal. 
Hihi al is er nog genoeg werk aan de winkel. En dan niet alleen aan huppel maar aan mezelf ook
ik ben druk bezig met afvallen zodat ik wat beter in het zadel pas
om nog maar te zwijgen over mijn houding. Want ik had allebei mijn voeten zoekende naar een rempedaal onder het dashboard. 
En zonder hoofdstel, halster of wat dan ook! Helemaal los! Zó tof! Héél trots natuurlijk!

Super leuk!
Volgende week maandag weer een houding en zitles
Choice schrok af en toe van geluidjes en wou wegstuiven, maar ik lach er nu gewoon om en heb geleerd om gewoon te negeren en door te rijden en vooral te blijven rijden. Eindelijk kan ik dat geestelijk nu aan. Ik ben niet meer bang als ze ergens van schrikt. Ik durf nu eindelijk met 'het mes tussen mijn tanden te rijden'. Wat een fantastisch gevoel, en er gebeurd dan helemaal niks, ze gaat niet aan de kletter, blijft gewoon bij me, wordt niet hysterisch en blijft er ook niet in hangen, ze ontspant daarna gewoon weer!!! Ik kan haar ook steeds beter nageeflijk houden op dat soort moment (ze gooit dan koop omhoog en wil gaan rennen).
. Verzamelen zag hij niet zitten, balans was ver te zoeken. Hij wilde alleen maar hard.
. Dus vliegendeken er weer af, ik erop. Nou, in stap kon al helemaal niet. Dan maar in draf. Dat ging iets beter, maar balans was ver te zoeken. Ook steeds maar bijten naar die dazen. Geen enkele concentratie....pfffff. Nou, toen er in de verte iets begon te lijken op een balans en een schouderbinnen op de volte in draf, heb ik maar beloond en ben ik afgestapt. Dit is vragen om ellende. Alles van m af gepeld en zijn gewone vliegendeken op. Hij als een speer naar de stal gerend. En wou daar niet meer weg. Heb ze daar maar gevoerd. Wat n ellende.
?) seizoen door te rijden, maar dat gaat m niet worden. Ik hoop maar dat het najaar wat droger is.
) Vervolgens vliegt ze op kop naar beneden tot ze iets van plastic ziet liggen en zich zo vliegensvlug om draait dat ze tegen de kuddeleider op botst en alles weer terug de wei in vloog.. Soms snap ik echt niks van mijn paard..