Visconti schreef:Citaat:omdat het me meer mogelijkeheden tot verfijnen van de hulpen biedt (ik wil meer dan alleen sturen en remmen, wil ook oefeningen rijden)
En dat kan met een bitloos hoofdstel niet?
Daar zit naar mijn ervaring meer ruis op.Citaat:- omdat het in een noodsituatie zeker op zijn plek blijft zitten en dus nog nut heeft (paard schiet ervandoor/ je raakt uit balans)
In een noodsituatie gaat je paard echt niet beter luisteren omdat je een staaf metaal in de mond hebt zitten, als ze op de kletter gaan, gaan ze. Een bitloos hoofdstel blijft ook prima op zijn plek zitten trouwens
Nee, hij gaat niet beter luisteren. Alleen blijft dat bit gegarandeerd zitten waar ie zit. heb ik dus nog kans dat ik weer iets kan communiceren met mijn paard op het moment dat hij weer bij gewustzijn komt.Citaat:- omdat het neusbeen volgens mij niet minder gevoelig is voor prikkels als de paardenmond
Dat denk je verkeerd. Het bit licht direct op de zenuwbanen, terwijl een bitloos hoofdstel inwerkt op het neusbot, en onder het neusbot zitten pas de zenuwen. Kortom de neus is veel minder gevoelig als de mond.
Onder het neusbot zitten de zenuwen? hoe heeft hij dan gevoel op zijn neus?.... Met zenuwen.Citaat:-omdat ik ook goed kan rijden op een stalhalster (wat voor mij betekend dat ik het bit niet gebruik als dwangmiddel maar als hulpmiddel)
In het begin van je post geef je aan dat je een bit nodig hebt voor verfijning, maar als ik deze zin lees kun je ook alles wat je met bit kan ook zonder bit?
Kan inderdaad een appuyement rijden op alleen een halster maar om net dat laatste beetje aftemming in hoeveelheid scharen/ richting/ steling te krijgen vind ik (let op: IK) het bit fijner. .Citaat:- omdat ik het een fijn communicatiemiddel vind wat je de mogelijkheid biedt tot veel gradaties. van 'geen contact' tot desnoods een keer 'een stevige ophouding' (ja: trekken aan de teugels)
als het werkelijk een fijn communicatie middel was, is dat gepluk niet nodig lijkt me.
Nee, in een ideale wereld niet. In een wereld waar je paard wel eens de weg op wil schieten omdat hij schrikt ben ik blij dat ik wel aan de teugels kan plukken. En ja, dat helpt om niet te verongelukken.
Begrijp me niet verkeerd hoor, ik heb opzich niks tegen een bit, mits het niet als dwangmiddel word gebruik maar als communicatie middel. Helaas zie ik echt zeer zelden een correct gebruik van het bit, zat mensen zijn niet eens instaat om het correct te gebruiken omdat ze niet eens een goede onafhankelijke zit hebben ontwikkeld.
Om dan even op de andere twee in te gaan.
Ja ik rijdt graag wedstrijden. Is mijn keuze, heb ik geen enkel gewetensbezwaar bij. Ik heb niets tegen het bit en zie daarom al helemaal niet in waarom ik zou moeten strijden tegen de KNHS. Als de KNHS wielsporen gaat verplichten (ver gezocht hoor) dan ga ik daar ook mee rijden ja. Zie het proleem niet. Het gaat erom hoe je met die dingen omgaat.
dan nog over de ruimte in de mond van het paard: Net zoals sommige paarden ongetwijfeld een te klein mondje hebben (de afstand tussen de onderdelen is te klein) zijn er ook paarden waarbij de ruimtes wel goed zijn en waarbij het bit mooi omsloten wordt door de lippen. Dat slikken moeilijker gaat is onzin. dat er wellicht meer speeksel geproduceert wordt is alleen maar gunstig want dat is nodig om het maagzuur te neutraliseren.