Baas of vriend ?

Moderators: C_arola, Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, Neonlight, Sica, NadjaNadja

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
Klaasje

Berichten: 8413
Geregistreerd: 26-02-04
Woonplaats: Curaçao

Re: Baas of vriend ?

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-04-07 10:04

*Roos* schreef:
Ik ben het eens met je stelling.

Hoe vaak hoor je wel niet: Je moet laten zien dat jíj de baas bent! En je paard moet moet respect voor je hebben!!

Ik vind dat er sprake moet zijn van wéderzijds respect. Als dat er is, hoef je niet de baas te spelen of dominant te zijn en kun je op basis van vriendschap en samenzijn en relatie opbouwen en daarin een leidinggevende rol op je nemen. Maar dat leiderschap kríjg je (of niet...)

Dat is toch ook zo? Laat jij een paard over je heen lopen? Ik denk het niet. Tuurlijk moet men een vriendschap opbouwen met een paard, waarom heb je anders zo'n dier. Maar je moet wel de leidinggevende zijn, en dat kan ook mét een vriendschap, toch?

Sorry als ik in herhaling treed, maar heb niet het hele topic doorgelezen.

monya

Berichten: 1223
Geregistreerd: 23-11-01
Woonplaats: Zaandam

Re: Baas of vriend ?

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-04-07 17:24

Klaasje schreef:
[Dat is toch ook zo? Laat jij een paard over je heen lopen? Ik denk het niet. Tuurlijk moet men een vriendschap opbouwen met een paard, waarom heb je anders zo'n dier. Maar je moet wel de leidinggevende zijn, en dat kan ook mét een vriendschap, toch?

Sorry als ik in herhaling treed, maar heb niet het hele topic doorgelezen.


"Als wederszijds respect heeft plaatsgevonden is consequent zijn ineens niet meer belangrijk.
Respect voor wie ik ben en voor mijn ruimte is in eerste instantie belangrijk, daarna vertrouwen in wat ik vraag, vraag alleen maar als je weet dat je paard het antwoord KAN geven. Groot nadeel van consequent zijn (ohne ende) is dat een paard zich niet kan ontwikkelen omdat het consequente gedrag van de trainer verdere vrije ontwikkeling van het paard in de weg staat.... "

Deze quote heb ik van mijn eigen forum af gehaald. Als je je wilt opstellen als leidinggevende impliceer je dat je altijd bepaald wat er gebeurd, ik wil dat terrein nou juist verder verkennen. Natuurlijk bepalen wij grotendeels wat er gebeurd, we houden ze in een stal, we zeggen dat we vandaag buiten gaan rijden, of gaan dressuren etc. Mijn streven is dat ik ga herkennen wat mijn paard op die bepaalde dag leuk zou vinden om SAMEN met mij te gaan doen. Ik noem dat vriendschap, want op die wijze zet ik mijzelf niet vooraan, maar zet ik het samenzijn vooraan. En natuurlijk ga ik ervan uit dat mijn paard gaat herkennen wat ik leuk vind of zou willen doen. Dat heet zoeken naar de juiste weg (VOOR MIJ HE, ik impliceer niet dat anderen mijn weg zouden moeten volgen).

En voordat iedereen nu denkt dat ik een zweverig gezeur loop te verkondigen: ik werk dagelijks met 20 paarden, waaronder veel hengsten. En ja, als ik ze niet ken MOETEN ze mij respecteren, ik laat beslist niet over me heen lopen en als ik onrespectvol behandeld wordt krijgen ze ook wel eens een knal, maar nooit uit frustratie, ik geef daarmee mijn grenzen aan. Straf werkt alleen als je van jezelf weet dat je het emotieloos kunt doen en op het juiste moment. Maar ik hou de deur naar vriendschap altijd voor ze open. En de grenzen binnen vriendschap ben ik aan het verkennen.

merrieveulen

Berichten: 13889
Geregistreerd: 24-11-04
Woonplaats: Zwolle

Re: Baas of vriend ?

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-04-07 22:54

mooie tekst monya. ik ben het ermee eens. voorbeeld: als mijn ruin een dag niet wil rijden, rijden we niet. dit is tot op heden (heb hem nu 8,5 jaar) één keer voorgekomen. hij krijgt wel de keuze, ik ga hem niet dwingen om dingen te doen die ik alleen leuk vind. dan kan ik er ook geen lol in hebben. wederzijds respect is er zeker, en dat moet imo ook. het is niet zo dat mijn dieren alles bepalen, ze zijn juist erg meegaand en weigeren me vrijwel nooit iets. en ik hen ook niet. onze relatie is goed gevestigd, heeft jaren gekost maar dan ben je ook echt ergens. en dat is wat ik mooi vind.

vuurneon
Berichten: 50066
Geregistreerd: 17-10-03

Re: Baas of vriend ?

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-04-07 22:57

Ik ben de baas over mijn pony en niet zijn vriend. Ik sta boven mijn pony in rang en ben dus zijn leider. Wil niet zeggen dat mijn pony gelijk vreselijk middeleeuws behandeld word natuurlijk Knipoog Ik bepaal de grenzen, hij niet.

merrieveulen

Berichten: 13889
Geregistreerd: 24-11-04
Woonplaats: Zwolle

Re: Baas of vriend ?

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-04-07 23:09

Welshcobfan schreef:
Ik ben de baas over mijn pony en niet zijn vriend. Ik sta boven mijn pony in rang en ben dus zijn leider. Wil niet zeggen dat mijn pony gelijk vreselijk middeleeuws behandeld word natuurlijk Knipoog Ik bepaal de grenzen, hij niet.


zo'n relatie met mijn dieren zou ik ronduit pijnlijk vinden. 'niet zijn vriend', wat moet dat dier dan met jou?

vuurneon
Berichten: 50066
Geregistreerd: 17-10-03

Re: Baas of vriend ?

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-04-07 23:11

Ik moet toch kiezen tussen 2 ? Clown Als ik alleen zijn vriend was, had ik geen controle over hem en stond ik gelijk in de rangorde. Dus als ik moet kiezen, kies ik baas.

(ps1. alleen een vriend zijn voor een paard is slecht voor hem, een paard heeft een leider nodig om happy te zijn)
(ps2. wil dus niet zeggen dat alles onder dwang gebeurd Knipoog Ik ga heel vriendelijk om met mijn pony, maar ik ben wel zijn leider Knipoog )

tamary

Berichten: 30621
Geregistreerd: 19-06-02
Woonplaats: Drenthe

Re: Baas of vriend ?

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-04-07 23:36

Welshcobfan schreef:
Ik moet toch kiezen tussen 2 ? Clown Als ik alleen zijn vriend was, had ik geen controle over hem en stond ik gelijk in de rangorde. Dus als ik moet kiezen, kies ik baas.

(alleen een vriend zijn voor een paard is slecht voor hem, een paard heeft een leider nodig om happy te zijn)


Ook vriendjes hebben een onderlinge rangorde. Als je 2 vriendjes naast elkaar ziet lopen lopen ze niet met de neuzen op gelijke hoogte. De laagste in rang heeft de neus ter hoogte van de schouder van zijn/haar vriendje. Je kan dus wel degelijk een vriendje zijn en tegelijk de beslissingen nemen.

Verder heeft een paard een heel ander referentiekader dan de mens. Onze definities van vriend en baas zijn daardoor hoogst waarschijnlijk anders dan die van een paard. Ik denk dat je dit moet uitsplitsen in wat wil het paard van een leider/hoger in rang staand paard en wat wil je als mens van je paard.

Behandel je paard in elk geval als paard en niet als mens op 4 benen, daar komen ongelukken van.

merrieveulen

Berichten: 13889
Geregistreerd: 24-11-04
Woonplaats: Zwolle

Re: Baas of vriend ?

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-04-07 23:53

natuurlijk, een paard wil zekerheid. maar dat staat imo los van 'de baas' zijn. ik vind het naar klinken, kan ook door het woord komen. mijn twee jongsten (3,5 en 1 jaar) hebben beiden nog NOOIT een til gehad, of andere strenge correctie. en toch zijn ze volgzaam, en willen ze bij mij zijn, zonder daar ooit misbruik van te maken. ja, de jaarling komt mijn ruimte binnen, om te vragen om een krabbeltje. die kan ik geven, of niet. hij vindt beiden prima, maar vraagt er natuurlijk niet voor niets om. affectie, vriendschap, vertrouwen.
zekerheid kan je ook bieden door het te laten zien, zonder er iets mee te hoeven doen. er hoeft niet per definitie 'baasspelerij, correcties e.d. aan te pas te komen om paarden te krijgen die prettig zijn om mee te werken.
mijn jaarling leerde in tien minuten voetjes geven, een omslag van uit angst trappen, naar op zijn gemak staan dommelen bij het knippen en schoonmaken van de hoefjes. en vandaag, binnen vijf minuten, een omslag van angst voor water ( ik wou hem afsponzen), naar op rust ervoor gaan staan, om lekker afgekoeld te worden. ik heb amper een woord gezegd, geen druk uitgeoefend, of wat dan ook. dat heeft dan imo niets met dominantie te maken, maar met acceptatie, en juiste interpretatie van elkaars signalen.

vuurneon
Berichten: 50066
Geregistreerd: 17-10-03

Re: Baas of vriend ?

Link naar dit bericht Geplaatst: 15-04-07 23:56

Ik behandel een paard niet als een mens, ik zie het ook nooit als een mens. Mijn paard krijgt een eerlijke, paardvriendelijke behandeling waar hij blij mee is (omdat hij zijn grenzen kent, en weet dat ik zijn leider ben). Maar goed het ging hier om een keuze: baas of vriend. Dus ben ik de baas (of leider, wat je maar wil Knipoog )

merrieveulen

Berichten: 13889
Geregistreerd: 24-11-04
Woonplaats: Zwolle

Re: Baas of vriend ?

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-04-07 08:23

een paard kan je niet behandelen als een mens, hij is immers niet menselijk, en de laatste die daar beter van zou worden is het paard zelf. dat neemt imo niet weg, dat je met een paard geen vriendschappelijke band zou kunnen hebben. wat ik met mijn dieren heb, noem ik vriendschap. ze kiezen er zelf voor, zonder dat ik mijn 'leiderschap' hoef af te dwingen. in zekere zin is dat leiderschap er wel, dat willen ze graag, zij kiezen ervoor om de beslissingen aan mij over te laten, en mij te volgen. toch zit er een wereld van verschil tussen leiderschap en leiderschap. je kunt een paard iets laten doen omdat hij dat wil, óf omdat hij wéét dat hij straf krijgt als hij het niet doet. persoonlijk kies ik voor het eerste.

Sees

Berichten: 6189
Geregistreerd: 12-08-04

Re: Baas of vriend ?

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-04-07 09:33

Wat een interessante discussie. Ik vind het wel moeilijk om een mening hierin te vormen hoor.

Ten eerste, in hoeverre is de vriendschap wederzijds denk ik altijd maar. De vriendschap tussen paard en mens is in onze ogen levenslang, we kopen een maatje, een vriendje en we willen ons beste vriendje nooit meer kwijt, we hebben er alles voor over. In de ogen van een paard duurt deze vriendschap (volgens mij) echter slechts tot het moment waarop hij verkocht wordt en door de nieuwe 'baas' ook goed behandeld en gevoerd wordt. Een paard zal je wellicht na een aantal jaar nog wel herkennen maar of hij je ook daadwerkelijk mist? Ik betwijfel het ten zeerste. Een paard hecht zich (helaas) niet zo aan ons als dat wij dat graag zouden willen.

Ten tweede, in hoeverre is het nodig dat jij de uitgesproken baas bent over een paard wat bijvoorbeeld op een pensionstalling staat? Die paarden 'hoeven' hooguit drie uurtjes per dag naar jou, het 'baasje' te luisteren en staan de rest van de 21 uur paard te zijn. De mijne staat iedere dag lekker lang in groepsverband buiten, daar leert hij wel manieren. Begrijp me niet verkeerd hoor, je moet echt wel je grenzen hebben. ik vraag me alleen altijd af hoe belangrijk het is dat je paard jou als absolute onbetwiste leider ziet op het moment dat je niet de hele dag met hem in de weer bent.

Nu even mijn situatie. Ik vind het sowieso moeilijk te bepalen wanneer je als leider en wanneer je als vriend op moet treden. Bij ons gaat dat een beetje vanzelf. Trappen, bijten, steigeren, dreigen, door me heen walsen en nog wat dingen tolereer ik niet en worden bestraft. Een beetje draaien tijdens het poetsen of een keer net wat langer er over doen on stil te gaan staan aan de hand etc tolereer ik wel (mits het te verklaren is).

Ik geef mijn paard redelijk wat vrijheid. Het is logisch dat als ik hem los in de stalgang zet en weg loop, dat hij na tien minuten niet nog op dezelfde plek staat, dat hoeft van mij ook niet, dat strakke stramien. Ik kan er juist altijd wel om lachen als mijn paard ondeugend is. Of andere mensen vinden dat ik het goed doe, weet ik niet. Hij weidt zichzelf wel eens eigenhandig om of wil zich bijvoorbeeld soms niet laten vangen als de paarden naar binnen moeten. Ik heb hem echter nog nooit hoeven te vangen en heb hem in de drie jaar dat ik hem heb pas drie keer een verdiende tik gegeven. Verder kom ik met stemverheffen een heel eind.

De band is pas écht versterkt en gegroeid toen paardlief ziek werd en ik niet van zijn zijde week. Sindsdien vertrouwd hij nóg meer op mij en hoef ik dus minder vaak streng op te treden. Mijn paard is erg op mij gericht (dat valt mensen ook op). Hij loopt na het freestylen echter niet altijd automatisch achter me aan (soms is de buuf in de bak veeeel interessanter Haha! ), betekent dat dan dat hij mij niet echt als leider ziet? Ik weet het niet.

Ieder paard is anders. Ik zeg altijd van mijn paard dat hij geen leider nodig heeft maar mij als 'leider' tolereert Knipoog .

Cassidy

Berichten: 75551
Geregistreerd: 08-08-01
Woonplaats: Purmerend

Re: Baas of vriend ?

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-04-07 09:46

merrieveulen schreef:
je kunt een paard iets laten doen omdat hij dat wil, óf omdat hij wéét dat hij straf krijgt als hij het niet doet. persoonlijk kies ik voor het eerste.


En hoe maak jij dan het verschil tussen het leiderschap omdat het paard het wel of toestaat en het leiderschap omdat jij dat afdwingt met behulp van straf? Denk je niet dat je het bij de eerste manier op een of andere manier (hoe vriendelijk ook) ook afgedwongen hebt zonder dat je meteen liep te zwaaien met straf? Op een paardenpsychologische manier?

Vue
Berichten: 8851
Geregistreerd: 03-01-04

Re: Baas of vriend ?

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-04-07 09:56

Wendy15 schreef:
Ik denk dat je vriendschap moet sluiten met je paard, maar zodanig dat je wel duidelijk bent in je grenzen. Heb paard zal dan weten waar het aan doe is en je respecteren. Je staat dan iets hoger in rangorde, maar kan ook gelijkwaardig met het paard omgaan. Moeilijk om uit te leggen, maar zo denk ik er ongeveer over

Kan ik me bij aansluiten.
Ik wil dat het paard mij wel als leider ziet maar niet als baas.
Vooral een vriendschappelijke en maatjes relatie is belangrijk !

merrieveulen

Berichten: 13889
Geregistreerd: 24-11-04
Woonplaats: Zwolle

Re: Baas of vriend ?

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-04-07 10:27

Cassidy schreef:
merrieveulen schreef:
je kunt een paard iets laten doen omdat hij dat wil, óf omdat hij wéét dat hij straf krijgt als hij het niet doet. persoonlijk kies ik voor het eerste.


En hoe maak jij dan het verschil tussen het leiderschap omdat het paard het wel of toestaat en het leiderschap omdat jij dat afdwingt met behulp van straf? Denk je niet dat je het bij de eerste manier op een of andere manier (hoe vriendelijk ook) ook afgedwongen hebt zonder dat je meteen liep te zwaaien met straf? Op een paardenpsychologische manier?


door de lat in het begin zó laag te leggen, dat het paard het enige goede antwoord op een vraag er gelijk uit zal pikken. en dat heel geleidelijk opbouwen, haast voor het paard onmerkbaar. op die manier, als er niet, of nauwelijks fouten gemaakt worden, is er geen reden tot straf, enkel tot beloning. en juist die beloning wekt de wil om het opnieuw te doen, en elk nieuw spelletje als een soortement uitdaging aan te pakken. ik denk niet dat mijn veulen en merrie zich bij mij ooit gedwongen hebben gevoeld, mijn ruin wel. mijn schuld, door opvoedingsfouten. hoe l*llig ook, ik heb door het 'opvoeden' van mijn ruin, en het door de gemaakte fouten gedwongen zijn me erin te verdiepen, veel geleerd. daarom is het bij mijn merrie en veulen wel goed gegaan, en nog steeds goed aan het gaan. ik werk nu met uitnodigen en belonen, niet met afdwingen. mijn veulen draagt zelden een halster, hij loopt los of met een halstouw. ook als hij enthousiast voor me uitdraaft, remt hij af op het moment dat het boogje in het touw begint op te trekken. hij merkt dan dat het touw bijna op is, en wanneer ik dan het juiste commando geef, komt hij terug.

imo is het, wanneer een paard van jongs af aan de juiste, bij hem passende aanpak heeft gehad, zelden tot nooit nodig om naar dwangmiddelen te grijpen. er is imo wel degelijk een verschil tussen meewerken en meewerken. ik heb dat duidelijk kunnen zien sinds ik op onze nieuwe stalling sta, met allemaal verschillende paarden. je pikt ze er zo uit. mijn paarden vragen me dingen, proberen ook contact met mij te maken, dingen duidelijk te maken, en zijn blij en vrolijk. de paarden die geleerd hebben mee te werken onder de druk van een mogelijke straf, maken een hele andere indruk en hebben een andere uitstraling in de omgang met mensen. ze zijn ook onverschilliger tegenover mensen. jij hebt zelf veel ervaring in de omgang, dus ik neem voor het gemak even aan dat je begrijpt wat ik daarmee bedoel.

Dendie

Berichten: 541
Geregistreerd: 30-08-06
Woonplaats: Utrecht

Re: Baas of vriend ?

Link naar dit bericht Geplaatst: 16-04-07 10:57

Erg interessante discussie dit. Ik ben het met bovenstaande (merrieveulen) eens.
Ik ben eerder een vriend voor mn paard dan een baas. We respecteren elkaar, weten wat we aan mekaar hebben. Dit duurt alleen lang en het heeft zeker meer dan 2 jaar geduurd want je moet elkaar immers goed leren kennen. Door elke dag consequent te handelen hebben wij met elkaar leren lezen en schrijven. Mijn paardje weet precies wanneer ik wat wil, door het aan hem te vragen met stem (gewenning) of door lichaamshouding. Van mij mag hij lopen waar hij wil als we wandelen, het maakt mij niet zoveel uit of hij voor me, achter me, of naast me loopt (altijd met een los touwtje en geen getrek) omdat ik weet dat hij toch bij me blijft en gelijk bij me komt als ik dat vraag. Ik moet hem misschien 1x per jaar even op zijn punt zetten wanneer hij weer wat nieuws uitprobeert, maar dan zet ik hem 3 stappen in zijn achteruit en is het weer voor een jaar over. Dit is dan zo ongeveer de enige keer dat ik duidelijk leiderschap aan hem toon.

Cassidy

Berichten: 75551
Geregistreerd: 08-08-01
Woonplaats: Purmerend

Re: Baas of vriend ?

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-04-07 10:10

@merrieveulen: Het probleem is dat je zelden paarden van jongs af aan in handen hebt. En dat je nu eenmaal met een voor jouw onbekend paard van 700 kilo de lat niet zo laag kan leggen dat hij geen fouten kan maken. Ik ben juist van mening dat een paard wel fouten kan en mag maken, omdat hij ook van die fouten leert.

Er is een verschil tussen zelden of nooit correcties moeten toepassen, en echt straffen. Het ligt er allemaal aan hoe je die correcties toepast. Ik kan een flinke correctie geven bij het zelden of nooit te corrigeren dier, die hem voor de rest van zijn leven traumatiseert, en een echte straf (in mijn ogen) bij een paard die er absoluut niet om geeft. En dat is dan GEEN kwestie van onverschilligheid van het paard omdat hij in zijn verleden al zo vaak mishandeld is. Dat is een kwestie van het character van het dier.

@Dendie: als jij -inmiddels- niet vaker dan eens per jaar hoeft in te grijpen maar daar wel 2 jaar voor nodig hebt gehad, durf ik zomaar te beweren dat je een qua character heel makkelijk paard hebt, en hij je tolereert ipv dat je een echte leider bent. Jullie hebben een gentlemens agreement...en dat alleen omdat het paard het toestaat.
Als je een ander paard in handen had gehad waren er misschien wel serieuze brokken en levensgevaarlijke situaties ontstaan.

Lotje02

Berichten: 4006
Geregistreerd: 14-11-05
Woonplaats: Tilburg

Re: Baas of vriend ?

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-04-07 10:16

Inderdaad wel iets om over na te denken. Ik wil aan de ene kant wel dat mijn paard me als vriend ziet, dat ze blij is als ze mij ziet, dat we leuke dingen samen doen. Aan de andere kant wil ik ook baas zijn, omdat ze uiteindelijk toch naar me moet luisteren. Ik probeer ook een middenweg te zoeken. Wel boven haar staan, maar dat wel op een vriendelijke manier.

merrieveulen

Berichten: 13889
Geregistreerd: 24-11-04
Woonplaats: Zwolle

Re: Baas of vriend ?

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-04-07 10:36

daar heb je zéker gelijk cassidy. ik zou met een (volwassen) paard dat ik niet ken ook niet gelijk zo vertrouwelijk werken als met mijn eigen dieren. eerst weten wat voor vlees je in de kuip hebt. er zijn gewoon paarden waarbij je niet achteloos door de paddock kunt kuieren, en noem maar op.
momenteel werk ik met mijn veulen (waarvan ik er pas achter ben gekomen dat hij last heeft van lichte posttraumatische stress) inderdaad met die lage lat. mijn andere twee begeleid ik minder, die willen zoeken en doen dat ook. op een gegeven moment vinden ze het juiste antwoord en dat wordt beloond.
het probleem met bijv. mijn veulen is, dat ik hem wel kan laten zoeken, maar hij wordt er uiterst onzeker van nog, en weet niet wat hij moet doen. hij valt dan terug, en probeert het contact te maken door zenuwachtig rond te stappen en te bijten (niet uit dominantie of agressie, maar omdat hij íéts wil doen, en het bijten is iets uit het verleden wat op zulke momenten bovenkomt), hij zoekt naar het antwoord, maar omdat ik hem niet help met het juiste antwoord, is het enige wat ik bereik onrust voor hem, en dat probeer ik momenteel helemaal uit te sluiten. als ik hem begeleid, doet hij alles, op het lichtste van het lichtste. hij wil het graag goed doen, en zijn beloning verdienen. door zijn lichte trauma, is hij nog niet in staat dat op zijn gemakje te doen, zoals de andere twee. ik stimuleer het zoeken rustig, maar bied het goede antwoord momenteel nog sterk aan, en bouw dat op een bepaald punt ook af. nu echter nog niet.
door het hem nu makkelijk te maken, blijft hij gemotiveerd en attent, hij vindt het leuk en leert mijn lichaamstaal kennen, en ik die van hem. ik ben dan ook van mening dat ook rustiger paarden nu en dan baat hebben bij 'lage lat' oefeningetjes, simpelweg omdat ze dan zéker beloond worden, wat motiverend werkt om meer 'oefeningetjes' te willen doen.
goed, tot zover de reden om te kiezen voor de lage lat.

imo is er niks mis met fouten maken. zoals ik al zei, als mijn veulen wél onrustig wordt, en een poging doet om zijn tandjes bij een liefkozing te betrekken, maakt hij een foutje. door dat foutje te negeren, en daarop het juiste antwoord (met zijn snuitje mij aanraken bijvoorbeeld) aan te bieden, leer ik hem direct voor het juiste te kiezen. persoonlijk probeer ik foutjes zoveel mogelijk te negeren, en uiteraard zo min mogelijk te maken. een fout antwoord levert niets op, dus het paard zoekt verder. echter, een shet bij ons op stal bijvoorbeeld, die trapte gericht, als je haar uit je ruimte wilt zetten. dát zijn 'fouten' waar ik wél wat mee doe. pony kan er niets aan doen dat ze niet opgevoed is, maar ze weet het donders goed als ze fout zit. ze draaide zich dan om, trapte, en maakte zich uit de voeten. ik heb éénmaal een correctie moeten geven, passend en duidelijk, en ik kan haar nu normaal wegsturen, wel met iets 'meer' dan mijn eigen dieren, maar het gaat uitstekend.

verder is het inderdaad altijd zaak om te kijken naar het paard. bij mijn merrie en veulen hoef ik echt niet harder te gaan dan een vingertje opsteken en duidelijk, kort 'nee' zeggen. zou ik meer doen, dan ga ik te ver, en dan is het enige wat ik ermee bereik een paniek. een paar jaar geleden moest ik mijn ruin nog weleens een tik geven, hij ging door, en dat is (zoals jij inmiddels wel weet) te wijten aan mijn fouten in zijn opvoeding. gelukkig is hij nu bijna net zover als de andere twee, maar de sporen van mijn gemaakte fouten zullen altijd (ook al is het minimaal) zichbaar blijven voor het oog van de kenner.

Malenka

Berichten: 8347
Geregistreerd: 04-10-06

Re: Baas of vriend ?

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-04-07 11:21

Zo, zware discussie om door te lezen.

Citaat:
Je zult toch de baas moeten zijn over je paard, anders neemt hij het heft in handen.

Dit is een stukje dat ik in andere woorden wel meer tegen ben gekomen in deze discussie en ik wil er toch nog iets over zeggen. Of eigenlijk een vraag over stellen;

Is een leider hetzelfde als een baas?

Ik zie een baas als iemand waar je voor moet werken. Iemand waarvan je alle comando's moet op volgen. Een leider over je paard zie ik ongeveer hetzelfde. Maar een leider voor je paard zijn zie ik dus anders. Als je leider voor je paard bent doe je het met de intentie om alles voor je paard zo prettig mogelijk te maken. Je wilt dus rekening houden met de buien en karakter eigenschappen van je paard.

Naar mijn mening moet je leider zijn voor je paard en niet over hem.

Zien jullie leider zijn over het paard hetzelfde als leider zijn voor je paard?

Zesiram

Berichten: 8480
Geregistreerd: 29-09-03

Re: Baas of vriend ?

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-04-07 11:46

monya schreef:
Deze quote heb ik van mijn eigen forum af gehaald. Als je je wilt opstellen als leidinggevende impliceer je dat je altijd bepaald wat er gebeurd,


Als je een goede leidinggevende bent, die oog houdt voor de individu, dan kan je inzien wel eigen initiatief wel kan uitgroeien tot iets moois en wat meteen de kop ingedrukt moet worden ( bij wijze van spreken dan ). Dus kan je de teugels ( in dit geval misschien letterlijk Knipoog ) af en toe laten vieren, om te zien wat er uit kan groeien.
Ik vind dit een hele interessante discussie. Ik zie mezelf niet als vriend van mijn paard. Ik ben wel dol op hem, en hij hopelijk op mij, maar de omgang gaat op mijn voorwaarden. Die relatie zie ik niet als vriendschap. Vriendschap zie ik als je als twee gelijken met elkaar om gaat, en dat doe ik niet met mijn paard. Mijn paard heeft ook heel duidelijk een leider nodig, zoekt vaak grenzen op ( daar is hij nu ook peuter voor ) en voelt zich duidelijk beter hij weet waar hij aan toe is. Als je hem laat zoeken wordt hij heel brutaal, maar dat lijkt eerder uit onzekerheid voort te komen, omdat hij niet weet wat hij met de situatie aan moet. Ik moet wel zeggen dat mijn paard niet vanaf zijn geboorte met mensen in aanraking is geweest.
Ik vond de vergelijking met ouders heel goed. Veel te vaak zie je dat ouders vrienden willen zijn met hun kinderen, en heel vaak werkt dat niet. Kinderen zijn niet voor niets kinderen, zij kunnen het niet aan alle keuzes zelf te maken. Daarvoor hebben ze sturing nodig van ouders. Wanneer ouders op gelijke voet staan met kinderen, dan kunnen ze hierin nooit sturen. Waarom zou een kind die keuze immers accepteren.
Kinderen worden ouder en wijzer ( nou ja, dat hoop je als ouder natuurlijk ). Op een gegeven moment hebben ze zoveel wijsheid en overzicht dat ze deze keuzes zelf kunnen maken. Paarden daarentegen zullen nooit zo ver komen dat ze (alle) keuzes zelf kunnen maken, en zullen dan ook altijd leiding nodig blijven hebben, in de situaties waarin wij ze als mens zetten. Een paard kan in die gevallen immers niet altijd vertrouwen op zijn instinct. Hij moet in de leiding van de mens vertrouwen, dat die het beste met hem voorheeft, zoals een kind op een ouder moet kunnen vertrouwen ( dat dat niet altijd kan, laat ik maar buiten beschouwing ). Als je die vertrouwensband, vriendschap noemt, ja dan is je paard je vriend. Maar ik spreek dan van een leider.

Anoniem

Re: Baas of vriend ?

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-04-07 12:08

Een voorbeeld

jij bent bang met rijden, je paard doet het zo goed dat je zelvertrouwen terug krijgt.
(Dit is belangrijk om niet te vergeten)
Nu is jouw paard ergens bang voor terwijl je er op zit (je bent nog steeds niet 100 procent zelfverzekerd)

nu heeft jouw paard dat ene zetje nodig (je staat nu voor de keuze)
-je geeft hem dat zetje met het risico dat hij alsnog schrikt en je je zelfvertrouwen verliest.
-of laat het erbij zitten.
Op zijn minst heeft jouw paard recht op dat ene zetje (je krijgt het tenslotte ook van hem)

Dit is ook een voorbeeld van leiderschap

elkaar kunnen en durven vertrouwen, door moeilijke momenten heen maar wel samen

Milly_

Berichten: 3946
Geregistreerd: 05-05-06
Woonplaats: O.V.Belgie

Re: Baas of vriend ?

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-04-07 12:20

vind het een beetje een stomme vraag..
Hangt toch van het paard af?
Ik had met mijn pony een wederzijds vertrouwen. Deed hij iets wat ik niet leuk vond kon ik hem dat duidelijk maken zonder slag of stoot. Moest er maar aan denken en hij wist het en hield daar rekening mee. Voelde hij zich niet goed in zijn vel, had hij geen zin in de les, nauja,dan gingen we buiten gaan boscrossen.
In dit geval was dus niemand "baas", was nergens voor nodig..

Het paard wat ik na hem had was helemaal anders. Gaf je hem een hand, neemde hij je hele arm.
Zo'n paarden hebben leiding nodig. Vele paarden die 'hun plaats' niet kennen(ook tegenover andere paarden) zijn niet gelukkig.

Dat heb je trouwens met mensen ook. Bij mijzelf bevoorbeeld is het het geval dat ik soms iemand nodig hebt die 'stop' zegt Knipoog en me wat structuur geeft. En heb af en toe een duuwtje in de rug nodig.

Dus alles hangt af van het karakter, en hoe je paard zelf het gelukkigst is. En geloof me, er zijn paarden die graag een leiding gevend iemand hebben...

Ik ben het ook helemaal eens met de post hier boven mij
Laatst bijgewerkt door Milly_ op 17-04-07 12:22, in het totaal 1 keer bewerkt

Cerize
Berichten: 843
Geregistreerd: 20-09-06
Woonplaats: Rotterdam

Re: Baas of vriend ?

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-04-07 12:21

Stelling: Als je de baas wil spelen wekt dat weerstand op bij een paard, het paard kan in verzet komen als het merkt dat je eigenlijk niet zo'n goede baas bent. Als je vriendschap hebt met een paard, kun je veelal de leiding nemen en levert dat veel minder conflicten op, immers vrienden kunnen veel van elkaar hebben, en paarden vergeven ons.

Sorry hoor, maar je denkt toch niet dat je paard op een gegeven moment denkt over jou "wat een speelt hij/zij een slechte baas zeg... ik ga eens in verzet komen". Of "ja deze hier speelt geen baas, maar leider, dus ik ga nu niet in conflict met hem/haar, want we zijn voor mijn gevoel echt vrienden".
Sorry hoor, maar je paard benoemt jou toch niet als slechte baas, vriend, goede leider of whatever. Dat soort menselijke emoties heeft een paard toch niet. Wel zijn alle paarden anders van karakter en tonen zich anders naar de mens. Ik heb mijn merrie vanaf haar derde jaar. Direct gekocht bij een gerenomeerde fokker. Ik heb grondwerk gedaan, dressuur, maar ook urenlange bosritten gemaakt. Zij is super betrouwbaar aan de hand en zij vertrouwt volledig op mij als ze in een benarde situatie terecht komt. Maar ze is ook vrij koel en heeft totaal geen behoefte aan aandacht, laat staan knuffelen of spelen met mij. Ook rij ik een ruin die nogal een dubieus verleden heeft, maar veel meer op mij gericht is dan mijn merrie ooit zal zijn. Ik heb het gevoel dat ik mijn paarden best begrijp, omdat ze gelaatsuitdrukkingen hebben en je in de loop der jaren daar een gevoel voor opbouwt. Maar paarden zijn onderling vrij hard, direct en duidelijk naar elkaar. Daarom lijkt het me vrij verwarrend voor ze als je ze als kinderen/mensen gaat beschouwen.

Caatje1986

Berichten: 631
Geregistreerd: 15-03-07
Woonplaats: Apeldoorn

Re: Baas of vriend ?

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-04-07 12:26

Paardentango schreef:
Stelling: Als je de baas wil spelen wekt dat weerstand op bij een paard, het paard kan in verzet komen als het merkt dat je eigenlijk niet zo'n goede baas bent. Als je vriendschap hebt met een paard, kun je veelal de leiding nemen en levert dat veel minder conflicten op, immers vrienden kunnen veel van elkaar hebben, en paarden vergeven ons.


Hier ben ik het echt wel mee eens, probeer ik ook altijd vanuit deze gedachte te handelen. Ik noem mijn paardje ook altijd mijn vriendje Haha! . Ik wil hierbij niet aangegeven dat als hij over de schreef gaat ik er niks mee doe, maar goed als je vrienden over de schreef gaan zeg je er ook wat van toch?

Twiggy2008
Berichten: 21339
Geregistreerd: 03-10-06

Re: Baas of vriend ?

Link naar dit bericht Geplaatst: 17-04-07 12:33

Paardentango schreef:
Stelling: Als je de baas wil spelen wekt dat weerstand op bij een paard, het paard kan in verzet komen als het merkt dat je eigenlijk niet zo'n goede baas bent. Als je vriendschap hebt met een paard, kun je veelal de leiding nemen en levert dat veel minder conflicten op, immers vrienden kunnen veel van elkaar hebben, en paarden vergeven ons.


Zo zie ik de band met mijn eigen paard ook. Wij zijn echt vriendjes van elkaar en juist doordat hij me heeft leren vertrouwen, geeft hij de leiding ook steeds meer aan mij. Dat is een proces, hij is nog jong, maar het gaat al heel erg goed. Ik geloof helemaal niet meer in die dominantie-theorie, eerlijk gezegd. Zeker niet met mijn eigen paard, die is gewoon supersociaal en heel erg gericht op mij.
We doen ook niet alleen mens-paard dingen, ik zit bijvoorbeeld ook heel vaak alleen maar bij hem in het land en dat kan ik de kudde zo mooi bestuderen (en mijn eigen paard's aandeel daarin). Schitterend!
Wat ik ook superbelangrijk vind, is dat hij echt paard mag zijn. Hij loopt het hele jaar door buiten in een kudde in een mooi gebied. En als hij straks ingereden is, zal ik niet elke dag gaan rijden, omdat dat per se 'moet'. Ik wissel graag af met grondwerk en wandelen of ik laat hem gewoon lekker staan waar 'ie staat. Bij zijn vriendjes.
Ik merk ook dat ik nogal anders denk dan veel andere mensen met paarden uit mijn omgeving. Gelukkig leer ik juist ook weer meer mensen kennen die het ook heel anders zien dan de gemiddelde ruiter. En dat is wel weer erg leuk.

Mijn paard is echt mijn vriendje, mijn maatje. Het was meteen al liefde op het eerste gezicht vanaf het eerste moment dat we elkaar ontmoet hebben. Als ik zie hoe hij reageert als iemand iets 'ruwer' doet in zijn buurt, zie ik meteen het grote verschil. Ik wil niet dat mijn paard iets doet, omdat hij geen andere keus heeft. Ik wil dat hij iets doet, omdat hij met mij wil samenwerken en omdat hij het fijn vindt om bij mij te zijn. Ik ben niet de baas, we leren van elkaar. En echt, dat is een heel groot verschil in omgang met je paard. Zo groeit je leiderschap ook, juist omdat je paard zo'n vertrouwen in je krijgt. Ik leid op de momenten dat het moet, maar we werken voornamelijk samen als een team. Lachen