Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola

randalinpony schreef:. Ik heb namelijk genoeg vrij dwingend, en niet zo heel erg subtiel lichaamstaal lezend ge-Parelli gezien om te weten dat het verschil tussen goed en fout in de nuances zit, niet in de methode.
) Hoewel ik mij kan voorstellen dat een JU in uitzonderingsgevallen zinvol kan zijn (mits uitgevoerd door iemand die goed weet wat hij doet) denk ik dat een zg shortcut naar leiderschap niet bestaan. Sommige mensen hebben leiderschap in de genen en paarden weten meteen als zoiemand de wei binnenwandeld; Ohhh een leider... Dat zijn geen mensen die bazig overkomen, maar gewoon de kalme zelfverzekerheid hebben die paarden nodig hebben. Andere mensen zijn niet van nature leider, maar moeten dat vooral zelf leren (paarden hoeven zoiets niet te leren). Die kunnen dat volgens mij niet leren door het uitvoeren van een join up, maar door, onder begeleiding, allerlei soorten grondwerk te doen met het paard en door het in de dagelijkse omgang toe te passen.
)

randalinpony schreef:Alleen, als er een shortcut naar leiderschap, duidelijkheid en dus ook veiligheid en minder stress bestaat, die JU heet, waarom zou ik daar dan geen gebruik van maken?
in het paard.Citaat:door ons nog niet begrepen reflexen


Citaat:Hoofd laten zakken kan ook op commando zonder dat er vooraf een JU is gedaan.
Citaat:Ik kan me heel goed voorstellen dat je deze tekenen bij de JU krijgt omdat de adrenalinespiegel in het paard zakt. Omdat hij de vastgestelde vluchtafstand heeft afgelegd en niet bij "agressor" vandaan kan. Dat zou ook kunnen verklaren dat echt dominante paarden je in een dergelijke siutuatie kunnen aanvliegen, ipv wegrennen.



randalinpony schreef:@cassidy: Om op dat laatste terug te komen: het paard heeft dus wel degelijk een keuze: fight or flight.
Je zou dus kunnen stellen dat het mechanisme van de JU een instrument is dat in de kudde wordt ingezet, maar dat het dus niet zo is dat het paard dat het beheerst een soort dictatorpositie over alle anderen heeft: het kan ook tot conflicten leiden als degene die het inzet zijn positie niet voldoende kan duidelijk maken.
Alleen is dit pure veronderstelling, zoals ook jouw uitleg van de JU pure veronderstelling is.
randalinpony schreef:@
@Liljebo: natuurlijk leiderschap enz.allemaal mooi, maar als je een jong en stom groen paard uit de weide trekt, zal die een heleboel moeten leren. Ten eerste dat mensen wezens zijn op wie je kan vertrouwen.
Die kan ongetwijfeld door een meer of minder kundige aanpak zich meer of minder op zijn gemak voelen, maar die weet nog niet dat mensen geen roofdieren zijn, dus zal hij dat moeten leren.
Juist bij paarden die nog weinig in aanraking zijn geweest met de mensheid kan een JU snel een hoop stress wegnemen. Stress beinvloed het leerproces negatief.
Bij de paarden in Nederland zitten we in een heel andere situatie, die zijn vaak van jongs af in handen en weten doorgaans allang hoe het met mensen en paarden zit. Tenzij ze niet goed zijn opgevoed.
Daphaan schreef:Ik
Ik zie heus wel in waarom veel mensen het onvriendelijk vinden ogen, maar we weten niet precies wat er door een paard heen gaat tijdens een join up of dat follow up. Ik zie er het slechte niet echt van in, ik vind het goed dat er aan groot publiek getoond wordt dat je een paard niet perse moet bewerken met een zweep, ophangen aan touwen, blinddoeken of wat ze wel niet bedenken.
Ik vind het een goede eye opener.
tuffi schreef:randalinpony schreef:Geloof mij nou, geen enkele van de hier gefokte paarden ziet ons als jagers of agressors (...)
Waarom niet?
en dat is toch wel weer een goed aspect van monty. Denk ik.
Daphaan schreef:Ik vind het altijd wel fijn te zien hoe naturals hun paarden dingen aanleren (qua trailerladen, schrikgedrag oplossen etc) maar hier is iedereen zo negatief over monty, terwijl ik dan denk: die man zet wel juist die grote groep mensen aan het denken die niet altijd evengoed over het welzijn van hun paarden nadenken.en dat is toch wel weer een goed aspect van monty. Denk ik.
). 

) randalinpony schreef:Even in antwoord op Sanne 83 die heel interessante vragen stelt:
Ik heb het filmpje daarstraks even bekeken.
Op zich heb ik geen moeite met de eerste 4 minuten, Monty weet heel goed wat hij daar doet, en of je dat nu groffe lichaamstaal vind of niet, hij weet dat hij daarmee het gewenste effect kan bereiken.
Eerlijk gezegd zou ik het paard al eerder naar met toe laten komen, wanneer het zélf aangeeft dat het dat wil. Dat Monty dat niet doet, is interessant en ik zou hem best eens willen vragen waarom hij daar niet toestaat.
Citaat:Je eerste vragen: Monty moet bij dit paard wel druk zetten, anders stopt het beest gelijk om zich toe te keren. Mijn optie zou zijn het beest dan eerder de kans te geven om te komen, op het gevaar af dat het dus niet komt.
Hoewel ik dus best wel eens zoveel druk moet uitoefenen op een paard bij de eerste sessies van het longeren, anders staan ze de hele tijd met hun kop in mijn broekzak, vooral als het bij ons geboren paarden zijn.
[/quote]Citaat:Grappig ook dat likken en kauwen hier als onderwerpen gezien wordt. Lang voor Monty bekend was, probeerde ik bij mijn groene paarden bij het longeren al aan te sturen op dat likken en kauwen. Omdat ik dus wist dat ze op dat moment zo ontspannen waren, dat ik zonder problemen op kon stappen.
En daar deed ik echt geen Joinup mee (kende ik niet), die werden gewoon netjes gelongeerd.
Likken en kauwen wordt vaker met nadenken in verband gebracht, hoofd laten zakken met ontspanning.
sanne83 schreef:Ik zie een join-up als een groot circus maken van een heel basaal en weinig subtiel uitgevoerde techniek. Het gebrek aan communicatie (als in: het paard geeft signalen af, maar er wordt weinig mee gedaan, de techniek blijft hetzelfde) vind ik het grootste probleem.
liljebo schreef:tuffi schreef:
Waarom niet?
zeer sterke vraag tuffi. Vraag me ook af waarom randolinpony denkt dat geen in nl gefokt paard ons als agressors zou zien. Enig idee hoeveel mensen zich opstellen als agressor in de paardenwereld?
Kijk maar eens goed om je heen.......
Is het gek dat veel paarden ons wel degelijk zo zien.
Of als jagers....
We eten paarden, nietwaar (nou ja, ik persoonlijk niet... maar ze liggen hier wel degelijk in de toonbank van de slager. Enig idee hoeveel paarden richting slager verdwijnen? We schieten ze dan niet af in het wild (meestal niet, met ongehanteerde paarden is er soms geen andere optie) maar we vangen en doden ze.
We gedragen ons vaak als jagers (onbewust), zien eruit als jagers (ogen dicht bij elkaar, oren plat tegen de kop, laten nogal eens de tanden zien) en we ruiken naar vleeseters
Dus idd... waarom niet?
randalinpony schreef:Even terug in de context: onze paarden zien ons niet als agressor.
Het ging hier dus niet over al die andere paarden, die zijn niet door ons opgevoed namelijk.![]()
Dat wij uiteindelijk paarden opeten, heeft helemaal niets te maken met hoe ze ons zien, aangezien mijn paarden niet weten dat we hen tussen de boterhammetjes leggen uiteindelijk.