Bokt.nl

Fabster schreef:

Soms moet je iets, inderdaad. Doe je aan clickertraining? Dat maakt het soms ook makkelijker. Dan is de aandacht bij jou en hebben ze geen tijd om bang te zijn voor andere dingen. Maar dat is ook niet in een week geregeld.

Fabster schreef:

Mss zelf een cursus bekappen doen? Kun je het steeds bijhouden tot de hoefsmid komt. Die hoeft dat niet veel meer te doen. Scheelt mss ook in de stress. Ik doe mijn paarden ook zelf. 1 x in de 10 wkn komt de amid om te kijken of alles nog ok is. Die is dan altijd zo klaar.

Fabster schreef:

Het is niks anders dan nagels vijlen, hè. Voor mensen heb je daar ook proffessionals voor, maar je kan t ook zelf. Is bij een paard niet veel anders. Met een paar trucjes kun je het prima zelf bijhouden. Het wordt pas vakwerk als er echt problemen ontstaan.

En buiten dat het voor je paard fijn is om rudtig te kunnen oefenen, is het voor een smid ook fijn dat hij niet zo n hysterisch ding in handen heeft. Wordt hij ook niet vrolijk van. Dus mss niet zo n slecht plan.

Fabster schreef:

Ik hoor dat ook regelmatig, hoor, dat het paard levensgevaarlijk is en ik er mee zal verongelukken. Natuurlijk kan dat gebeuren, maar dat kan me ook gebeuren met 1 van mijn andere paarden. Het is nou eenmaal geen apparaat en je hebt garantie tot de voordeur.

Maar als je alles rustig aanpakt, inzicht hebt in het gedrag, dan moet dat allemaal best goed komen, denk ik. Zo zit ik er ook in met mijn paard. Ik hoef niks te bewijzen en alles gaat op het tempo zoals het goed voelt. En ja, dan duurt het wel langer dan bij een ander paard misschien. Maar wat maakt dat uit? Je band wordt ook beter. Dusseh.... Lekker laten kletsen.

Gelukkig heb ik wel 2 instructrices die heel veel ervaring hebben met dit soort paarden.

sanne83 schreef:

Ja, dat is stress/angst. Paarden weten precies waar thuis (de kudde, de veilige plek) is, hoe verder je daar bij dit soort paarden vanaf rijd, hoe gespannender ze worden. Ze hebben inderdaad vaak hele duidelijk "drempels" vanaf waar ze niet meer verder willen of vanaf waar ze gaan dribbelen en onrustig worden en om willen draaien.

Het is heel lastig om advies te geven omdat er geen standaard antwoord voor is, maar het belangrijkste is dat je buitenrijden als training moet gaan zien. Echt bewust gaan plannen dat buiten rijden.
Het mooiste zou zijn om een paar keer les te nemen buiten, dat een instructeur mee gaat op de fiets.

Tweede tip is om het echt goed voor te bereiden en dat ook vol te houden. Doe bijvoorbeeld altijd eerst een voorbereiding in de bak voordat je naar buiten gaat. Paard moet echt volledig bij jou zijn.

Zorg dat elke ervaring buiten een succes is en succes betekent dat ze niet langdurig gespannen is. Er mag echt wel even een stress moment zijn, maar zorg dat je de skills hebt om dat op te lossen en om te zorgen dat je voordat je thuis bent een ontspannen paard hebt. Maak je buitenritten in het begin dus ook super kort. Misschien eerst op de grond aan de hand. Doe alles wat nodig is om het voor je paard succesvol te maken.

Een gespannen paard die thuis komt en daar de ontspanning vind, zal de volgende keer alleen maar meer motivatie hebben om zo hard mogelijk naar huis te willen.

cissie schreef:

Ik kan je daar moeilijk in adviseren aangezien ik er niet op zit...paard is niet zadelmak.

Maar het gedrag herken ik deels wel maar ik loop er al naast dus het dillema wel / niet afstappen is niet aan de orde.

Mijn paard reageert buiten de weide bv als het druk is op stal of in het bos soms ook heftig....van opzij springen en neusgaten wijd open tot totaal exploderen...dan is ze niet meer voor reden vatbaar en wil alleen maar vluchten.

Bij het laatste ben ik blijkbaar veel maar dan ook veelste laat geweest in het oppikken van eerdere subtiele signaaltjes.
Want er gaat bij mijn paard eerst wat aan vooraf.. Zoals spanning opbouwen in dr hals en rug...ogen wijd open en hoekige neusgaten.
Negeer ik deze dan is het wachten op een explosie die maar moeilijk te Leiden is.

Ik let bij haar dus op alle iniminie veranderingen en speel daar op in door tussentijds ruimte en tijd vrij te maken voor ontspanning en relax momenten...of dit nou een minuutje is of 10 minuten dat maakt niks uit. Even ontspannen daar gaat het voor ons op dat moment om.
Zodat de spanning niet op gaat bouwen maar even af kan vloeien.

Als mijn paard angst heeft voor iets of spanning opbouwt ga ik het niet uit de weg, bij haar werkt dit nog veel meer spanning op omdat ze dan bevestigd wordt in haar angst.
Baasje gaat ook het Enge object of situatie uit de weg dus is het zeker eng.

Ik zoek het juist op...maar wel met de intensie om ontspanning op te zoeken niet met het bovenliggende doel om er voorbij te moeten.
Dat is uiteindelijk wel het doel maar niet in eerste instantie.
Vind het moeilijk uitleggen zo via een berichtje....

Is je paard echt bang denk je? Of is hij gewent om op bepaalde plaatsen sneller te mogen gaan bij bijvoorbeeld de eigenaar.

Misschien kun je even wat passen terug maken? Door bijvoorbeeld een stukje buiten te rijden waarvan je weet dat ze op die bepaalde route wel relaxed is en dit langzaam opbouwen?
Zodat je paard leert dat deze veilig is bij jou en op jou kan vertrouwen indien nodig.
Dit kost tijd en geduld en soms wat aanpassingen.
Als je een kort relaxed buitenritje kan maken op voor haar bekend veilig terrein is veel waard.
Onbekende nieuwe stukken kun je in eerste instantie opbouwen door aan de hand deze te verkennen zodat ze iets meer houvast heeft aan jou.
Gaat het aan de hand goed, dan zou je dat stukje er de volgende keer onder het zadel erbij kunnen pakken .

AnneOmie schreef:

NoorW, lastig om je advies te geven hierover.

Wat zegt de eigenaresse van het paard, wat doet zij in zo´n geval? In principe stap ik nooit af, behalve als het echt een gevaarlijke situatie wordt en het paard ook echt in paniek is.´Het hoofdschudden kan een vorm van spanning of stress zijn, maar het kan ook bijvoorbeeld door pollen komen, headshaking syndrome.

Is het paard wel echt een RBE, want voor zover ik weet zijn RBE´s juist onzekere paarden zijn het geen goede leiders. Ze zijn ook niet dominant, maar juist erg onzeker en daardoor angstig. Ze hebben juist sterke behoefte aan een zelfverzekerde leider (ruiter).

Fabster schreef:

NoorW: begrijp ik het goed dat ke dat paard nog niet zo lang bij rijdt? Daar kan het ook aan liggen. Dit soort paarden vertrouwen niet zomaar elk mens wat met ze op pad gaat. Dat vertrouwen moet groeien. Het paard wil wel heel zeker weten dat jij weet wat je doet. Andets gaat t niet akkoord. Dus 'even lekker een buitenrit maken' zal mss nog een brug te ver zijn. Maar zoals hierboven beschreven is: naar buiten met de intentie 'het zoeken van ontspanning'. Dus naar de plaats wasr ze niet voorbij wou, afstappen. Samen er rustig een paar x heen en weer lopen tot ze ontspannen is en dan weer naar huis. Wel ontspannen naar huis natuurlijk. Dus als het nodig is, loop je er dat hele stuk naast. Na verloop van tijd gaat die plek goed, kun je er rijdend voorbij en dan heeft ze een nieuwe plek gevonden doe ze niet vertrouwd. En dan begint het hele circus opnieuw.

Dan denk je; Sjeessus, hoe kan ik ooit een fatsoenlijke buitenrit gaan maken op dit knol. Nou, dat duurt inderdaad even, maar door die tijd die je er in stopt, kun je op een gegeven moment gewoon wel verder rijden. Ze heeft jou dan ook leten kennen en zal eerder van je aannemen dat het wel goed zit.

Als je dit soort paarden 'er gewoon langs wil kunnen rijden', zou ik een goede bodyprotector aanschaffeen....