Bokt.nl

**Geplaatst**: 25-01-19 21:37

Geplaatst: 25-01-19 21:37

Letizia schreef:
Die van mij is ook veel voorwaartser geworden, vooral buiten. In het begin was alles een excuus om te stoppen/langzamer te gaan, nu is ze gelukkig ook behoorlijk sensibel en wilt op zich ook wel, maar heeft echt die aanmoediging nodig. Dus in het begin inderdaad verbaal veel aanmoediging gegeven, nu kan het verbaal gelukkig wat minder (mensen stonden soms zo stom te kijken ), been of een klein kriebeltje met de zweep is vaak voldoende, of een duidelijk DOORRRR Maar je moet er zo consequent in blijven, draf is draf en niet 5 tellen over na moeten denken of je vandaag wel zin hebt om misschien in een keutel draf te vertrekken en de kunst is dan om doortastend doch vriendelijk te blijven en ze het gevoel geven dat ze het zelf verzonnen hebben dat ze ging draven. Tegenwoordig verzint ze inderdaad zelf weleens dat ze kon gaan draven moet niet gekker worden
In de bak is het soms nog wat lastiger, vooral in de galop, dan kruipt ze ook achter de teugel, dus dat rijdt dan best irritant...
Ik zei van het weekend nog tegen m'n zus, als Djuun een mens zou wezen zou haat stopwoordje "ja maar" wezen

O dus het niet voorwaartse is ook wel iets van een Left Brain? Het is bij mij wel verbetert door grondwerk. Het rijden is t wel wat anders..

**Geplaatst**: 25-01-19 21:42

Geplaatst: 25-01-19 21:42

pluisje88 schreef:
Ineke2 schreef:
Pluisje: grondwerk.. krijg je je paard wel gehalstert?
Veel lbi'rs doen een moord voor iets lekkers. Dat zou ik zeker gebruiken om het vertrouwen mee te winnen.

Komen? Stukje wortel..
Een aaitje, stukje wortel erin bijvb.

Ja hoor dat wel. ze is ook gewoon te rijden. Opzadelen en poetsen zijn aangeleerde dingen en dat vindt ze prima. Maar als ze de keuze heeft kiest ze er liever voor om afstand te nemen. Ze laat alles prima toe, maar gaat geen contact aan.
[ [url=m/hH6fkG.jpg]Afbeelding[/url] ]

Het geen verbinding willen maken herken ik ook.. Mijn LBE laat alles toe, maar maakt geen verbinding of zo voelt het niet, terwijl mn RBI het wel deed..

**Geplaatst**: 26-01-19 00:16

Geplaatst: 26-01-19 00:16

Mb123x schreef:
Hoihoi! Ik heb hier ook een EXTREME lbi staan... ik ben daar pas net achter gekomen. Ik vind het zo ontzettend moeilijk om mezelf gemotiveerd te krijgen om haar te rijden, dat helpt natuurlijk niet want zij doet dan helemaaaaal niks maar ik merk ook dat ik het gewoon ontzettend moeilijk vind om met haar te werken.. hoe gaan jullie hiermee om? Waar halen jullie de motivatie vandaan? Heel lang lukte het me wel gewoon maar het lijkt wel steeds erger te worden!

Waarom vind je het moeilijk om met haar te werken? Ik heb 2 LBI-ers, maar vind het de makkelijkste paarden van het hele spectrum. Moet zeggen dat 1 van de 2 LBI-ers wat meer naar LBE is gegaan, maar met geen van beide paarden problemen. Bomproof. Helaas rijd ik
Deze niet (meer). 1 is inmiddels 28 en met pensioen en de ander is gehandicapt. Daar zit ik 1 x in de 2 jaar nog eens op, omdat ik het niet kan laten. Maar daar kan ik niet meer op rijden. En dat vind ik echt heel jammer.

Dus ik ben benieuwd tegen welke problemen je aan loopt. Ik wil best met je mee denken. Ik heb deze paarden het liefst. Zéker om mee te rijden.
Ik heb nu een LBE en een RBE om te rijden. De LBE gaat nog wel, maar die RBE vind ik echt minder. Veel te hectisch voor mij.

**Geplaatst**: 26-01-19 08:24

Geplaatst: 26-01-19 08:24

Fabster schreef:
Mb123x schreef:
Hoihoi! Ik heb hier ook een EXTREME lbi staan... ik ben daar pas net achter gekomen. Ik vind het zo ontzettend moeilijk om mezelf gemotiveerd te krijgen om haar te rijden, dat helpt natuurlijk niet want zij doet dan helemaaaaal niks maar ik merk ook dat ik het gewoon ontzettend moeilijk vind om met haar te werken.. hoe gaan jullie hiermee om? Waar halen jullie de motivatie vandaan? Heel lang lukte het me wel gewoon maar het lijkt wel steeds erger te worden!

Waarom vind je het moeilijk om met haar te werken? Ik heb 2 LBI-ers, maar vind het de makkelijkste paarden van het hele spectrum. Moet zeggen dat 1 van de 2 LBI-ers wat meer naar LBE is gegaan, maar met geen van beide paarden problemen. Bomproof. Helaas rijd ik
Deze niet (meer). 1 is inmiddels 28 en met pensioen en de ander is gehandicapt. Daar zit ik 1 x in de 2 jaar nog eens op, omdat ik het niet kan laten. Maar daar kan ik niet meer op rijden. En dat vind ik echt heel jammer.

Dus ik ben benieuwd tegen welke problemen je aan loopt. Ik wil best met je mee denken. Ik heb deze paarden het liefst. Zéker om mee te rijden.
Ik heb nu een LBE en een RBE om te rijden. De LBE gaat nog wel, maar die RBE vind ik echt minder. Veel te hectisch voor mij.

Tuurlijk! Zijn heeeele leuke beestjes! Maar ze is gewoon zo nergens van onder de indruk dat ze ook niet aan mn been te krijgen is... ze wilt gewoon niet lopen en ze is dan ook echt niet onder de indruk als ze een tikje krijgt ofzo. En ik snap dat het leuk voor haar moet zijn veel afwisseling enzo, maar met springen gaat ze gewoon door de hindernis heen dan. Ik probeer zo veel maar ik krijg haar gewoon niet gemotiveerd genoeg om wat met me te doen... bedankt voor het meedenken!!

**Geplaatst**: 26-01-19 09:28

Re: meer mensen met left brain introvert paarden?

Geplaatst: 26-01-19 09:28

@mb123x: Laat je paard nu eerst eens testen op pssm1 en 2.. Dat is echt stap 1 in jouw geval.. haren trekken opsturen en klaar. Niet moeilijk!

**Geplaatst**: 26-01-19 16:02

Geplaatst: 26-01-19 16:02

Mb123x schreef:
Hoihoi! Ik heb hier ook een EXTREME lbi staan... ik ben daar pas net achter gekomen. Ik vind het zo ontzettend moeilijk om mezelf gemotiveerd te krijgen om haar te rijden, dat helpt natuurlijk niet want zij doet dan helemaaaaal niks maar ik merk ook dat ik het gewoon ontzettend moeilijk vind om met haar te werken.. hoe gaan jullie hiermee om? Waar halen jullie de motivatie vandaan? Heel lang lukte het me wel gewoon maar het lijkt wel steeds erger te worden!

Ik het hetzelfde hoor. Mijn LBE reageert ook niet altijd op de hulpen met rijden, maar op de grond wek. Dit gaat hem heel goed af. Ik maak hem wel meer aan mijn been als ik materialen in de bak zet en deze gebruik. Ook is het vaak zo dat hij na een half uurtje losrijden pas echt gaat.. Dan wordt tie ook makkelijker..

**Geplaatst**: 26-01-19 18:36

Re: meer mensen met left brain introvert paarden?

Geplaatst: 26-01-19 18:36

Je moet inderdaad wel even de ingang vinden. Dat is waar. Ik heb een fjord (is nu 28) en een Belgisch Trekpaard) als LBI. En bij beide heb ik echt op mijn strepen moeten staan om te laten merken, dat ik geen grapjes maak en serieus genomen dien te worden. De fjord kocht ik, dat hij 18 was. Die had al een flinke rugzak en was helemaal in zichzelf gekeerd. Bij hem hielp clickertraining. De snoepjes was hij gek op en ze zijn slim genoeg, dus hij wilde dat best nog een keer doen voor koekjes. Tempo is bij hem booit een probleem geweest. Hij negeerde alleen al mijn aanwijzingen en ging als een tank gewoon door waarmee hij bezig was. Met het clickeren kreeg ik ineens aandacht en ging het supergoed.

Mijn Belg kreeg ik als veulen en vooral tijdens het puberen was hij een leuke :roll:

. Trok zich echt níks van mij aan. Liep zijn rondje in de loswerkbak op zijn eigen sukkeldrafje, kon niet langzamer of sneller, maar keek alleen maar sjachrijnig. Touw erachter deed niks, zweep erachter deed niks, flinke tik met de zweep deed niks. En dan kom he in het segment slaan. Dat vind ik niks. Dus dan moet je slim zijn. Ik heb 3 hele dikke, zware karabijnhaken aan mijn touw gehangen en die eens op zijn kont laten landen. Dat was echt niet hard. Die zweep zal harder aangekomen zijn. Maar hij schrok zich wezenloos

. Hij wist niet hoe snel hij vooruit moest gaan! Daarna heb ik alleen nog maar een keer hoeven rammelen met de karabijnhaken en hij ging al. De boodschap was duidelijk: ik dien echt serieus genomen te worden. Verder gewerkt met de clickertraining en hij doen alles. Nu wel aangepast, vanwege zijn knieblessure. Maar echt een prima paard.

Maar inderdaad: je moet wel de ingang vinden. En dan ga ik er vanuit dat je paard gezond is, natuurlijk. Ik zie hierboven iets over pssm staan. Als hij ziek is, is t wel een ander verhaal, uiteraard.

**Geplaatst**: 26-01-19 21:21

Geplaatst: 26-01-19 21:21

Interessant om te lezen

ben nog elke dag op zoek naar de ingang :')

De mijne is echt geen verkeerde en als k t knopje hebt gevonden is het een diesel die echt haar best doet. Alleen dat knopje verplaatst wel eens :')

Ik hoop dat er nog veel tips & tricks voorbij komen! Voer pas ik wat mee op, daarmee zijn de grenzen volgens haar heel flexibel en dat win je soms gewoon niet (ik in ieder geval niet).

**Geplaatst**: 27-01-19 00:01

Geplaatst: 27-01-19 00:01

Ik heb ook een lbi’er en het is idd zoeken naar de juiste ingang. Bij mijn paard werkt het beste om elke training wat anders te doen, dus óf grondwerk, óf lange teugel, óf cavaletti’s óf naar buiten. En zeker niet drie keer in de week achter elkaar willen dressuren. Voor alles geldt, kort maar krachtig (mits buiten rijden). 20 min pieken geeft het beste resultaat om consequent een goede training te kunnen hebben.
Ook helpt het hier om elke week een stapje moeilijker te maken. Daar gaat mijn paard zn best voor doen en zo heb ik ondervonden dat hij wel degelijk werkwillig is, maar niet langer dan 20 min

En idd, voer is alles. Stembeloning werkt erg goed, maar als ik laat merken dat hij zoiets fantastisch heeft gedaan gaat hij vaak zelf even stil staan en met zn neus richting mn jaszak.

Ook heb ik echt moeten leren gedrag lezen. Inmiddels lach ik er om en zie ik wat voor clown het is ipv dat het me stoort.

**Geplaatst**: 27-01-19 00:25

Geplaatst: 27-01-19 00:25

Fabster schreef:
Je moet inderdaad wel even de ingang vinden. Dat is waar. Ik heb een fjord (is nu 28) en een Belgisch Trekpaard) als LBI. En bij beide heb ik echt op mijn strepen moeten staan om te laten merken, dat ik geen grapjes maak en serieus genomen dien te worden. De fjord kocht ik, dat hij 18 was. Die had al een flinke rugzak en was helemaal in zichzelf gekeerd. Bij hem hielp clickertraining. De snoepjes was hij gek op en ze zijn slim genoeg, dus hij wilde dat best nog een keer doen voor koekjes. Tempo is bij hem booit een probleem geweest. Hij negeerde alleen al mijn aanwijzingen en ging als een tank gewoon door waarmee hij bezig was. Met het clickeren kreeg ik ineens aandacht en ging het supergoed.

Mijn Belg kreeg ik als veulen en vooral tijdens het puberen was hij een leuke . Trok zich echt níks van mij aan. Liep zijn rondje in de loswerkbak op zijn eigen sukkeldrafje, kon niet langzamer of sneller, maar keek alleen maar sjachrijnig. Touw erachter deed niks, zweep erachter deed niks, flinke tik met de zweep deed niks. En dan kom he in het segment slaan. Dat vind ik niks. Dus dan moet je slim zijn. Ik heb 3 hele dikke, zware karabijnhaken aan mijn touw gehangen en die eens op zijn kont laten landen. Dat was echt niet hard. Die zweep zal harder aangekomen zijn. Maar hij schrok zich wezenloos . Hij wist niet hoe snel hij vooruit moest gaan! Daarna heb ik alleen nog maar een keer hoeven rammelen met de karabijnhaken en hij ging al. De boodschap was duidelijk: ik dien echt serieus genomen te worden. Verder gewerkt met de clickertraining en hij doen alles. Nu wel aangepast, vanwege zijn knieblessure. Maar echt een prima paard.

Maar inderdaad: je moet wel de ingang vinden. En dan ga ik er vanuit dat je paard gezond is, natuurlijk. Ik zie hierboven iets over pssm staan. Als hij ziek is, is t wel een ander verhaal, uiteraard.

Ik herken dit heel erg. Aan het begin toen ik net met dit paard aan de slag was moest ik het touw wel acht keer uitgooien, nog geen reactie. Ik kon doen wat ik wilde maar vooruit ho maar.. Stap was toen al een probleem.. Momenteel (steeds door dezelfde aanpak en consequent zijn) loopt hij nu op de eerste fase van druk. Gaat steeds beter.. Maar het blijft lastig hoor. Soms heeft tie ook dagen dat tie terug valt (zeker als er iets spannends is gebeurd daarvoor).

**Geplaatst**: 27-01-19 07:29

Geplaatst: 27-01-19 07:29

Het heeft mij zo'n 7 jaar, het testen van allerlei disciplines (van clickeren tot Parelli en mennen) en meerdere instructrices gekost om de ingang te vinden.

Het trainen met fases/opbouwende druk werkt bij die van mij zeer averechts. Daar anticipeert hij op en doet dan nét voor de fase 4 het minimale. We hebben een jaar les gehad van een heel bekende instructrice, maar dit bleef zo.

Inmiddels hebben we onze activiteiten beperkt tot klassieke dressuur aan de hand en onder het zadel, bosritten, longewerk en af en toe vrijspringen. En we zijn nu toevallig met töltles bezig. Dit wisselen we dan af.

Mijn 'sleutels':

- Vaak persoonlijk contact maken, ook naar stal om alleen te voeren/tutten/knuffelen. Onze relatie is echt heel belangrijk voor hem, dat realiseerde ik me pas laat;
- Aandacht hebben voor het welzijn: is hij echt nukkig of in zichzelf gekeerd, dan scheelt er iets (fysiek). Voelt hij zich goed, dan is hij knuffelig en haalt hij grapjes uit;
- Voer: hij is actiever en zit lekkerder in zijn vel met magnesium, extra eiwit en een kleine portie krachtvoer (haver) na training;
- Na 3-8 weken trainen een week rust en één keer per jaar lang vakantie om helemaal paard te zijn;
- In trainingsweken het liefst om en om een dag werken en een dag herstel;
- Na een periode rust de training zorgvuldig opbouwen: kort en basic beginnen, uitbouwen naar langer en intensiever;
- Actie = reactie, consequent zijn in hulpen;
- Stoppen op het hoogtepunt van zijn energie en inzet, ook al is dat na 10 minuten. Die grens steeds iets verder oprekken (tot ruim een uur bakwerk);
- Afwisseling in oefeningen, een paar kiezen om die dag aan te werken en hierin juist niet teveel perfectie verwachten: inzet en vooruitgang belonen;
- Veel belonen! Tijdens het werken met stem en kriebel, de ultieme beloning is even stilstaan, een snoepje en een knuffel. Dan kan hij hinniken van trots.

Dit is het denk ik wel zo'n beetje. Eigenlijk allemaal zo logisch als wat, maar wat heb ik ermee geworsteld.

Het allerbelangrijkste is om onze eigen koers aan te houden en niet steeds sneller te willen.

Ik probeer hem ook niet te vergelijken met mijn veel jongere LBE, die door zijn (over)enthousiasme en werklust veel vlugger ontwikkelt (en daarin juist geremd moet worden, maar dat is weer een ander verhaal

).

**Geplaatst**: 27-01-19 09:04

Geplaatst: 27-01-19 09:04

Mooi Wijslander, heeeel veel die jij omschrijft zijn van toepassing op ons. Echt heel herkenbaar. Het heeft mij ook jaren geduurt voordat er zoveel puzzelstukjes op de plaats zijn gevallen.
- veel persoonlijk contact en kijken hoe hij in zn vel zit. Wil het een keer niet omdat hij nukkig is? Dan daarbij neerleggen, training stoppen en loslaten.
- vakantie doet hier ook wonderen
- idd een dag trainen en een dag rust, ook de opbouw werkt hetzelfde. Maar ik moet die basis niet wekenlang blijven perfectioneren om hem gemotiveerd te houden
- geen doelen of verwachtingen. Kleine stapjes vooruit vieren. Maar ook dat maakt dat ik de training erna de kleine stapjes over kan slaan en gelijk bij een grote stap kan beginnen

Ik vond het ook een hele worsteling en niet perse zo logisch als wat. Ik ben zelf het tegenovergestelde, ik heb dus heel erg geleerd om mezelf af te moeten remmen, klein te denken en daardoor word ik vaak weer verrast door de grote stappen die we onverwachts maken.

**Geplaatst**: 27-01-19 13:11

Re: meer mensen met left brain introvert paarden?

Geplaatst: 27-01-19 13:11

Ik denk dat die van mij een echte combi is van LBE en LBI. Op de wei kan ze echt als een gek rond rennen en bokken/ stijgeren. Tijdens het buitenrijden ( wat ze heel graag doet) het liefste in stap zodat ze lekker rond kan kijken. Schrikt ook bijna nergens van. Dit jaar wordt ze 5 en het is een quarter.

**Geplaatst**: 27-01-19 17:06

Geplaatst: 27-01-19 17:06

D_akota schreef:
Ik denk dat die van mij een echte combi is van LBE en LBI. Op de wei kan ze echt als een gek rond rennen en bokken/ stijgeren. Tijdens het buitenrijden ( wat ze heel graag doet) het liefste in stap zodat ze lekker rond kan kijken. Schrikt ook bijna nergens van. Dit jaar wordt ze 5 en het is een quarter.

Ik heb een extreme lbi! Maar dat betekend niet dat hun soms ook ff willen rennen denk ik, mijne kan flinke handstanden, ze is net 6 geworden. Extreem “sloom” maar op buitenrit in galop bokt ze ook, niet omdat ze onder de indruk is ofzo maar ik denk dan toch dat dat te maken heeft met de leeftijd, in de wei kan ze van alles maar in de omgang is ze gewoon ontzettend rustig. En geloof me, ze is echt extreem lbi!

Ook merk ik in de kudde dat ze onder aan in de rang staat (6paarden) ze laat zich trappen en bijten, en loopt daarna zo weer terug ze vecht ook niet voor een hogere plek, ze vind het allemaal wel goed zo... hebben jullie dat ook?

**Geplaatst**: 27-01-19 18:13

Geplaatst: 27-01-19 18:13

Mb123x schreef:
Ook merk ik in de kudde dat ze onder aan in de rang staat (6paarden) ze laat zich trappen en bijten, en loopt daarna zo weer terug ze vecht ook niet voor een hogere plek, ze vind het allemaal wel goed zo... hebben jullie dat ook?

Dit herken ik heel extreem in mijn merrie. Qua rust en karakter zou ze de leiding kunnen hebben want ze is extreem betrouwbaar net als mijn vorige ruin maar toch neemt ze haar plek niet in. De andere merrie is de baas over haar maar is niet echt een leidend type. Ze misbruikt haar hoge rang alleen maar om haar voer op te eisen en aandacht te vragen, dus op een negatieve manier. Mijn merrie die gaat een stap opzij en je ziet haar denken nou als het perse moet.. en dan is de merrie klaar met haar boze gedrag en gaat mijn merrie gewoon verder waar ze mee bezig was. Ze gaat de confrontatie niet aan terwijl ze met een inimini reactie meteen de leiding over kan nemen van haar weidegenootje en die dat ook nog zou accepteren. Lijkt net of ze de verantwoording voor het leider zijn niet aan kan/wil ofzo

**Geplaatst**: 27-01-19 18:46

Geplaatst: 27-01-19 18:46

Dit herken ik heel extreem in mijn merrie. Qua rust en karakter zou ze de leiding kunnen hebben want ze is extreem betrouwbaar net als mijn vorige ruin maar toch neemt ze haar plek niet in. De andere merrie is de baas over haar maar is niet echt een leidend type. Ze misbruikt haar hoge rang alleen maar om haar voer op te eisen en aandacht te vragen, dus op een negatieve manier. Mijn merrie die gaat een stap opzij en je ziet haar denken nou als het perse moet.. en dan is de merrie klaar met haar boze gedrag en gaat mijn merrie gewoon verder waar ze mee bezig was. Ze gaat de confrontatie niet aan terwijl ze met een inimini reactie meteen de leiding over kan nemen van haar weidegenootje en die dat ook nog zou accepteren. Lijkt net of ze de verantwoording voor het leider zijn niet aan kan/wil ofzo[/quote]

Ja heel gek! Maar ook fijn, ik kan elk paard zo bij haar zetten. Dat doe ik niet hoor hahaha. Ze wordt dan wel altijd weggepest enzo, maar toch staat zij altijd te slapen tegen een ander paard aan en ze zoekt de connectie echt heel erg op, ze is eigenlijk echt een knuffelkont! Ook bij de gemene paarden is ze altijd te vinden, maar er zijn 2 die lief terug doen en och ze probeert altijd bij hun te staan of bij hun te eten of te slapen, heel schattig eigenlijk! Leuk dat jij dat ook herkend!

**Geplaatst**: 27-01-19 19:43

Re: meer mensen met left brain introvert paarden?

Geplaatst: 27-01-19 19:43

Die van mij begint de laatste tijd eindelijk een beetje van zich af te bijten, maar staat in de zomer onder een vliegendekentje omdat ie anders continu gehavend is... Hier dus ook herkenbaar!

**Geplaatst**: 27-01-19 20:07

Re: meer mensen met left brain introvert paarden?

Geplaatst: 27-01-19 20:07

Die van mij is dan toch wat dominant. Ze staat samen met mijn shet en is daar echt de baas over. Geregeld hem aan het pesten maar dat kan misschien ook komen doordat ze aan het puberen is? ( dat hoop ik dan maar,vind het soms zo zielig voor mijn shetje). Tot nu ook een keer samen,met een jong paard, een buitenrit gemaakt. Op het begin wilde ze percee voorop lopen en in draf was ook niet zo’n succes. Na een half uur werdt ze een stuk slomer en bleef meer achter het andere paardje aan lopen. Normaal ga ik alleen en dan is ze 9 van de 10 x rustig en ontspannen.

**Geplaatst**: 27-01-19 22:28

Geplaatst: 27-01-19 22:28

Wijslander schreef:
Het heeft mij zo'n 7 jaar, het testen van allerlei disciplines (van clickeren tot Parelli en mennen) en meerdere instructrices gekost om de ingang te vinden.

Het trainen met fases/opbouwende druk werkt bij die van mij zeer averechts. Daar anticipeert hij op en doet dan nét voor de fase 4 het minimale. We hebben een jaar les gehad van een heel bekende instructrice, maar dit bleef zo.

Inmiddels hebben we onze activiteiten beperkt tot klassieke dressuur aan de hand en onder het zadel, bosritten, longewerk en af en toe vrijspringen. En we zijn nu toevallig met töltles bezig. Dit wisselen we dan af.

Mijn 'sleutels':

- Vaak persoonlijk contact maken, ook naar stal om alleen te voeren/tutten/knuffelen. Onze relatie is echt heel belangrijk voor hem, dat realiseerde ik me pas laat;
- Aandacht hebben voor het welzijn: is hij echt nukkig of in zichzelf gekeerd, dan scheelt er iets (fysiek). Voelt hij zich goed, dan is hij knuffelig en haalt hij grapjes uit;
- Voer: hij is actiever en zit lekkerder in zijn vel met magnesium, extra eiwit en een kleine portie krachtvoer (haver) na training;
- Na 3-8 weken trainen een week rust en één keer per jaar lang vakantie om helemaal paard te zijn;
- In trainingsweken het liefst om en om een dag werken en een dag herstel;
- Na een periode rust de training zorgvuldig opbouwen: kort en basic beginnen, uitbouwen naar langer en intensiever;
- Actie = reactie, consequent zijn in hulpen;
- Stoppen op het hoogtepunt van zijn energie en inzet, ook al is dat na 10 minuten. Die grens steeds iets verder oprekken (tot ruim een uur bakwerk);
- Afwisseling in oefeningen, een paar kiezen om die dag aan te werken en hierin juist niet teveel perfectie verwachten: inzet en vooruitgang belonen;
- Veel belonen! Tijdens het werken met stem en kriebel, de ultieme beloning is even stilstaan, een snoepje en een knuffel. Dan kan hij hinniken van trots.

Dit is het denk ik wel zo'n beetje. Eigenlijk allemaal zo logisch als wat, maar wat heb ik ermee geworsteld. Het allerbelangrijkste is om onze eigen koers aan te houden en niet steeds sneller te willen.

Ik probeer hem ook niet te vergelijken met mijn veel jongere LBE, die door zijn (over)enthousiasme en werklust veel vlugger ontwikkelt (en daarin juist geremd moet worden, maar dat is weer een ander verhaal ).

Klinken wel als goede tips! Ik merk wel als ik om de dag iets anders doe dat hij dan ook meer gemotiveerd is. Soms doen twee dagen rust hem ook goed! Of een fijne buitenrit.

**Geplaatst**: 28-01-19 09:40

Geplaatst: 28-01-19 09:40

Mijn Leo heeft altijd de leiding gehad over de kudde (in totaal 5 paarden). Door zijn leeftijd moest hij nu de leiding afgeven aan de fjordenmerrie. Die inderdaad ook haar positie alleen maar misbruikt voor meer eten. Leo was een hele goede leider. Eerlijk en duidelijk. En niet overdreven jagen of iets dergelijks. Die hoefde alleen maar een oor te bewegen en iedereen wist wat er werd verwacht. Heel jammer dat hij geen leider meer is. Hij bracht echt rust in de groep. Ook voor de nieuwe paarden in de groep. Dat is nu wel anders...

**Geplaatst**: 28-01-19 13:01

Re: meer mensen met left brain introvert paarden?

Geplaatst: 28-01-19 13:01

Mijn paard heeft altijd onderaan in rang gestaan, maar liet zich ook niet snel weg jagen bij eten, dus was dan inderdaad degene die onder de beetplekken zat vorig jaar. Moet wel zeggen dat dit ook icm een paard was die veeeel te lang door ging en mijn paard toen lange tijd ziek is geweest. Inmiddels is dat paard uit de kudde en is mijn paard weer helemaal fit. Voor het eerst zie ik mijn paard nu lelijk doen tegen de paarden waar hij wel de baas over kan zijn en dat is een kant die ik helemaal niet ken van mijn paard.

Heb ook wel meegemaakt dat de paarden verweid werden en niet langs een bepaald stuk durfden. Dan liep die van mij vooraan en volgde de rest

**Geplaatst**: 29-01-19 06:43

Geplaatst: 29-01-19 06:43

Slmt9 schreef:
Ik vond het ook een hele worsteling en niet perse zo logisch als wat. Ik ben zelf het tegenovergestelde, ik heb dus heel erg geleerd om mezelf af te moeten remmen, klein te denken en daardoor word ik vaak weer verrast door de grote stappen die we onverwachts maken.

Dit herken ik dan weer helemaal! Van nature past een extravert misschien beter bij me, alleen toen ik er na 5 jaar alleen met mijn introvert dan inderdaad een extreme extravert bij kreeg, heb ik daar weer een paar jaar mee geknutseld voor het ergens op begon te lijken.

Uiteindelijk neemt ieder paard toch zijn eigen uitdagingen mee. En als ik nu behoefte heb aan rust en ontspanning bij de paarden, pak ik toch eerst mijn lbi.

**Geplaatst**: 29-01-19 07:51

Geplaatst: 29-01-19 07:51

Wijslander schreef:
- Voer: hij is actiever en zit lekkerder in zijn vel met magnesium, extra eiwit en een kleine portie krachtvoer (haver) na training;

Hoe ben je hier achter gekomen? Kwestie van experimenteren?

**Geplaatst**: 29-01-19 21:14

Geplaatst: 29-01-19 21:14

Purrrfection schreef:
Wijslander schreef:
- Voer: hij is actiever en zit lekkerder in zijn vel met magnesium, extra eiwit en een kleine portie krachtvoer (haver) na training;

Hoe ben je hier achter gekomen? Kwestie van experimenteren?

Daar komt het wel op neer ja!

**Geplaatst**: 30-01-19 19:28

Re: meer mensen met left brain introvert paarden?

Geplaatst: 30-01-19 19:28

Stalgenootje probeerde haar paard te longeren... Met nadruk op probeerde...

Afbeelding

Ik kreeg deze foto's toegestuurd. En dus meteen plaatsvervangende schaamte. >;)