Wicky schreef:Dat klinkt heftig Cissie. Stel kleine doelen en stel die in haar vertrouwen in jou, zichzelf en haar omgeving. Wees niet bezig met grondwerk, longeren, inrijden maar met het oprekken van haar vertrouwen in duizend verschillende situaties waaronder grondwerk, longeren, inrijden. Maakt het voor jezelf leuker, luchtiger, minder kans op dat je je doelen niet haalt
Dank voor je reactie, fijn dat je erkent dat vertrouwen de sleutel is voor een stabiele basis om te beginnen en nieuwe dingen aan te leren.
Daar kan ik me helemaal bij aansluiten.
Wellicht komt mijn eerdere post over alsof ik veel wil en daar de focus opleg....dit is niet het geval ik heb dit wellicht verkeerd samengevat.
Het lastige is dat ik veelal alleen met haar ben en dit soms gewoon onhandig is met bijvoorbeeld een deken opdoen...
Mijn stalgenoten willen best helpen, gelukkig maar dan volgt er eerst een uitleg van mijn kant. En daar zit niet iedereen op te wachten ben ik achter.
Eigenlijk vraag ik alleen om rustig en geduldig te zijn...het idee lukt het nu niet dan wachten we totdat ze ontspannen is en proberen het opnieuw.
Geen druk en vooral niet pushen....
In de praktijk kan ik alles beter zelf doen, anderen hebben geen engelen geduld en dan lukt het simpelweg niet.
Net alsof doen, is helemaal een dooddoener daar prikt mijn merrie zo doorheen.
We gaan zo richting de bak en we kijken gewoon hoe het gaat...als ze ontspant kan ik wat van dr vragen.
Nu mijn instructrice nog die laatst over rustgevende middeltjes begon...ik was een beetje beledigd. Wat? ...zeg je nu? Niks daarvan ...dit paard heeft tijd nodig en veel geduld.
Mijn omgeving ziet het allemaal wat somber in...terwijl ik dr zie groeien..sterker nog we groeien samen. Ik ben trots op haar en volgens mij voelt ze dit haarfijn aan...als ik er ben straalt ze en ik straal met dr mee. Dan legt ze dr hoofd tegen m'n buik alsof ze wil zeggen jij geeft mij toch niet op? En dan fluister ik in dr oortje nee hoor lieve schat.. Komt allemaal goed.
Hiervoor heb ik een introvert paard gehad, compleet andere aanpak.
Inmiddels ben ik gewent aan dr imposante voorkomen en haar maniertjes....
Het vertrouwen begint te komen.
Laatst had iemand anders haar even vast omdat ik iets moest pakken uit de auto die een stuk verderop op de parkeerplaats stond.
Ik hoorde een schreeuw en na enkele seconden zag ik mijn lieverd in complete stress aan komen rennen. Richting auto waar ik stond, meisje toch....hoofd verdween in m'n buik en ze kon weer ontspannen.
Dit was voor mij de druppel, ik heb teveel van je gevraagd een ander mens is eng en ik heb van je verlangt dat je daar rustig bij zou blijven....stomme ik.
Laatst bijgewerkt door cissie op 29-02-16 10:12, in het totaal 1 keer bewerkt