MDJ schreef:Wat een mooi verhaal nadine_yvana! Heel bijzonder, ik ga zo je filmpjes bekijken!
Dankjewel
Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
[***] schreef:Knap nadine_yvana!
Ik blijf altijd bewondering hebben voor mensen die tuigloos rond gaan, of loswerken/wandelen in het bos. Ik durf beiden echt niet, terwijl ik helemaal niet zo'n onbetrouwbaar paard heb
Ja ik dacht ook niet dat ik het ooit zou kunnen bereiken omdat ik al een aantal ongelukken met Pumbaa gehad heb en hij verre van voorspelbaar is zeg maar. Voor Nero geldt hetzelfde, hij is onvoorspelbaar (RBI) maar toch durf ik het bij beiden aan door het gewoon te doen. En als het mis gaat (en die momenten zijn er echt wel af en toe), weet ik dat ik een stap terug moet doen en weer aan mezelf moet gaan werken en mijn leiderschap, dus gaan we dan weer terug naar online werken. Liberty is mijn favoriete savvy, juist doordat je zo geconfronteerd wordt met jezelf en daarvan alleen maar meer kan leren en beter worden als horsewoman. [***] schreef:Niet opzoeken gaat 'm niet worden .. hier is niks anders dan graspaadjes in de buurt en 'm gewoon in de paddock laten staan is ook geen oplossing voor het probleem. Ik snap het verder ook niet, het is heel lang echt goed gegaan en dan is het stilaan weer begonnen, en lijkt het alleen maar erger te worden. Normaal kon ik het nog sturen door op momenten dat we over gras moesten mijn handen wat hoger te houden, zodat hij als hij dook tegen het halster op liep. Dat was voldoende, vond ik verder ook prima, vond het een uitdaging om op tijd te zijn (en was ik te laat dan had ik pech). Op die manier kon ik het grappig houden en er een spelletje van maken en dat vond ik prima zo. Maar vandaag trok hij gewoon door alles uit, en het ging gewoon echt niet .. en weet niet waarom ..
Zoals gezegd werkt de fase 4 wel, hij stopt meteen en haast zich vooruit. Probeert hij een paar meter verder weer is gewoon "neen" al voldoende om dezelfde reactie te krijgen, dus die fase 4 blijft wel hangen .. Alleen blijft hij dus toch steeds maar weer proberen, 100 keer per uur. Duikt hij niet naar het gras dan duikt hij wel de mais in, dat hij daardoor bijna verongelukt omdat er net een grachtje voor zit of dergelijke zal hem worst wezen ... En tegelijk bouwt hij bij elke "neen" een bepaalde spanning op, en dat keert zich dan weer op andere momenten tegen ons en daar zit ik ook niet op te wachten .. ik hou wel van rustig & betrouwbaar zeg maar ..

Een tijd was het echt opgelost door inderdaad te zeggen "jij wil grazen? Goh, ik wil nu net een stukje draven" maar dat is hij blijkbaar weer vergeten. Heb het zondag ook geprobeerd maar hij bleef daarna toch doorgaan, ookal weet hij wel wat er komt (moest dan nog maar "neen" zeggen en hij was al in draf weg
). Probleem met aandraven is dat hij fysiek niet meer ok is en niet op elk soort pad mag (en kan) draven, dus dan kan je het weer niet consequent toepassen ... Naast het draven heb ik hetzelfde ook geprobeerd met achterwaarts gaan, maar dat werkt voornamelijk aan de hand heel fijn, onder het zadel wordt het toch een gewring omdat hij dat achterwaarts dan ook niet wil en zich dan weer sterk maakt.. Hij kan zo licht reageren, maar op zo'n momenten is hij dat toevallig net allemaal vergeten
Denk ook dat het in die richting gezocht moet worden want simpelweg "gras eten = fase 4" gaat het duidelijk niet worden...
En ook ik moet zo nu en dan dat boekje weer even opnieuw doorbladeren, want tussen weten wat je moet doen en het ook echt consequent doen zit ook nog een wereld van verschil. 
Het went
Denk wel niet dat we ooit naar 45 ft gaan, lijkt me helemaal onmogelijk

Komt dan voort uit het feit dat ik voor gedrag dat er eerst niet was altijd graag de reden weet .. Ben ik al ver door gekomen met hem ... Verder geloof ik niet zo in het hele roofdier/prooidier gedeelte, dat het enige doel van de paarden ons frustreren is .. Dat zal best zo zijn in het begin als je paard je nog niet kent, maar na jaren met elkaar werken geloof ik daar niet meer in .. Dat hij gaat grasduiken omdat het kan is zeker zo, maar waarom hij dat in eerste instantie is gaan doen is hetgeen ik mij afvraag .. aangezien dat nu iets van de laatste tijd is en ik bij mijn weten niet meteen anders ben gaan werken (maar we zitten wel in een andere omgeving).
). En zo zijn er zoveel dingen bij hem ... en dat zal mijn beeld & manier van omgaan vast wel beïnvloeden
Maar daar zal ik dan ook wel achter komen over een tijdje als alles zijn normale gangetje weer gaat
Ondertussen doe ik mijn best om het te voorkomen en kijk ik nog wel of er dingetjes zijn die werken (rondje draaien bv. als hij toch heeft kunnen duiken) maar ik ga niet constant zitten straffen want dat maakt het buiten stappen er echt niet fijner op, en dat is al bijna het enige wat we nog kunnen dus zou wel fijn zijn als dat wel leuk bleef...
...het is constant corrigeren, gelukkig reageert hij snel en kan ik hem verder sturen maar niet voor lang.

Een LBI met lichamelijke beperkingen, maakt het nog leuker
Ga eens kijken of het wat oplevert om als beloning te laten grazen .. moet ik wel weer even over nadenken want hij kan/mag al weinig en ook de paden waar het probleem voornamelijk zit zijn niet echt geschikt om veel manoeuvres te doen.. Langs de andere kant heb ik zelf ook het idee dat het meer oplevert om echt duidelijk te zeggen: nu zijn we aan het werk, nu wordt er niet gegeten, dat doen we in de pauze wel .. Het is ook niet dat ik uren met hem weg ben zonder dat hij mag eten ofzo, meestal zijn we met max. anderhalf uur wel weer terug tegenwoordig, dus hij heeft niet te klagen
Indien ik wel meerdere uren op pad zou zijn komt er altijd wel een pauzemoment, maar dan ook echt pauze (dus ik die afstap) zodat het duidelijk is voor hem..
Maar we hebben er vandaag aan gewerkt, ben echt gaan rijden op die paden (teugels korter en zeggen waar hij moest lopen van mij) en dat hielp wel. Ook ontdekt dat hij gaat duiken als ik net even afgeleid ben door de omgeving, dus kunst wordt om niet afgeleid te geraken, en echt te gaan rijden .. en dan is het wel doenbaar en vervaagt het gedrag misschien met de tijd (vast niet maar je kan maar hopen
).