Huertecilla schreef:Oh, de beste hackamore is een duidelijke. Kracht is niet de oplossing noch het probleem. Het 'vriendelijk' model met korte scharen en gewatteerde neusriem is een verkeerde keuze omdat het onduidelijk is en dus meer kracht vraagt.
Het beste model is wat ooit het 'roy' model genoemd werd, met gevlochten neusband, lange scharen en een stabiliserende verbindingsstang tussen de uiteinden daarvan. Met deze hackamore kan het paard de teugelhulpen helder en gedifferentieerd waarnemen. Wie denkt dat dit model pijnlijk is, gebruikt teveel kracht op de teugel en moet eerst her-, bijscholen. Zie citaat in mijn vorige reactie.
HC
Naar mijn weten is deze hackamore de degene die bekend staat als 'roy' model, oftewel mechanische hackamore:


Deze gebruik ik zelf, en is inderdaad heel stabiel, hij wiebelt niet op de neus en blijft gewoon zitten hoe hij hoort te zitten. Duidelijk is hij ook, iedere lichte teugelhulp komt direct door en beide kanten zijn onafhankelijk van elkaar te gebruiken.
Ik heb ook een hack met korte scharen gebruikt zoals HC ook noemt, maar die is inderdaad een stuk minder duidelijk, kleine hulpen komen veel minder door waardoor je een stuk meer moet doen. Bovendien was dat ding totaal niet stabiel.
Overigens heb ik met die mechanische hackamore ook weleens heel flink HO moeten doen en ik heb er daardoor behoorlijk wat kracht op gezet (recht op een kruising af, dan doe je wel ho), maar mijn paard zijn neus is nog steeds heel hoor. Om een neusbot te breken, zelf met zo'n hackamore moet je volgens mij meer kracht zetten dan ik zou kunnen doen.