Hilary schreef:Mooie plek en fijn dat hij eerst even in een apart vakje mag wennen en niet gelijk in het diepe wordt gegooid tussen de andere paarden.
Voor achteruit zijn inderdaad meerdere manieren. Ik vind het fijn om mijn paard ook op verschillende manieren achteruit te kunnen zetten. Ik gebruik de 'wiggle' die al eerder werd genoemd, maar ook bijv. voor hem uitlopend halthouden en zelf achteruit gaan. Mijn paard is daar heel makkelijk in en gaat dan ook achteruit. Meestal maak ik daar een soort stop-and-go spelletje van: snel stappen, dan heel langzaam, dan aandraven, halthouden, wegstappen, halthouden, achterwaarts, wegstappen of draven. Hij moet dus goed op mij letten.
Voor achterwaarts aan de hand zoals jij het (denk ik) bedoelt, gebruik ik een touwhalster. Ik geef als eerste druk op de neus door de musketon richting hals / borst te bewegen. De hoeveelheid druk die ik gebruik is de druk waarop ik graag zou willen dat mijn paard achteruit gaat (hulp 1). Reageert hij niet, dan vergroot ik mijn hulp door meer druk te zetten (hulp 2). Reageert hij niet, dan gebruik ik een ondersteunende hulp: ik wijs het voorbeen aan dat eerste achteruit moet (been wat het meest naar voren staat; hulp 3). Reageert hij niet, dan raak ik hetzelfde been aan (op de borst; hulp 4). Bij de 4e hulp moet het wel gebeuren. Zodra het paard (bij welke hulp dan ook) de goede reactie geeft, haal ik direct alle druk weg.
Als het paard het heel moeilijk vindt, is voor mij het gewicht naar achteren verplaatsen al de goede reactie. Een paard wat al makkelijk twee passen achterwaarts doet, beloon ik bij de derde pas (alle druk eraf).
Wat je ziet is dat het paard leert dat er een volgorde in de geboden hulpen zit. Doen ze het in het begin bij hulp 3, dan hebben ze al snel door dat hulp 2 ook zorgt voor een beloning. En dan hulp 1 ook.
Nou vond ik ook!
Wauw, goeie uitleg, super bedankt
Precies waarom ik dit volgtopic opende, voor gezelligheid én tips/ervaringen