aeolusnr1 schreef:Dit is geen training.
Dit heeft ook helemaal niets te maken met wat goede trainers bedoelen.
Dit zijn mensen die ergens iets opgevangen hebben en die dan trachten het op eigen houtje naar eigen denken uit te voeren, dit is totaal verkeerd werken.
Helemaal in het begin zag je het paard een paar keer een poging doen in de goede richting, en de trainer (eigenlijk zou ik het hier een stuk onbenul moeten noemen) heeft dit zelfs niet eens gemerkt, hier maak je gewoon een gek paard, dit levert niets op dan enkel een hoopje ellende.
Er zijn ook hele mooie filmpjes te vinden van de methode Parelli, maar juist die van Linda Parelli zelf zijn behoorlijk grof en imo voor het paard onduidelijk. Dus ik vraag me af hoe Parelli oorspronkelijk bedoeld is, als dit één van de bedenkers is. Dan krijg ik mijn bedenkingen over de aard van de methode. Én het resultaat...
Daarnaast las ik ook dingen over 'examens' op Parelli niveaus en instructeursopleidingen. Dan vraag ik me af wat je van deze mensen leert en of ik daar iéts mee van doen wil hebben...
mika11 schreef:Over dit filmpje is al eens een heeeeeel lang topic geweest.
Ik weet niks van Parelli maar wat ik van het topic heb onthouden, is dit filmpje niet echt een goed voorbeeld omdat bijvoorbeeld de achtergrond van het paard niet bekend is.
Verder kun je duizenden prachtige filmpjes en voorbeelden over Parelli vinden.
Eigenlijk is het nogal flauw om vanwege één filmpje wat je niet aanstaat, het hele Parelli dan maar meteen in het negatieve te trekken.
Mijn punt is juist dat dit een van de 2 bedenkers is. Daarom heb ik dit filmpje gekozen en niet die van een onbekend persoon.
En ik vind het prima om duidelijk te zijn naar een paard toe en ik ben ook niet bang om een tik uit te delen, maar dan moet je wel duidelijk zijn en na dat moment van corrigeren ontspannen als je het juiste effect hebt bereikt. Maar Linda stopt op dit filmpje niet. Ik heb ook een filmpje van haar gezien in een roundpen en ook daarin was ze heel onduidelijk naar het paard toe en gaf ze geen beloning door de druk af te laten nemen.
En in een topic hier op bokt heb ik pas nog een Engels artikel van Pat of Linda gelezen dat je een lui paard moet motiveren door op de schouder te tikken en elke 4 seconden twee keer zo hard. Ik vraag me af wat het idee hierachter is. Als ik een paard (lui of niet) voorwaarts wil hebben dan begin ik bij de achterbenen, niet met de voorhand.
aeolusnr1 schreef:Tjaaaa ik ken een hele reeks trainers, alsook parreli en Linda , ik had Linda niet herkend in dit filmpje, en ik gaf idd zelf aan dat ik het eerder knoeiwerk vond, heb het eigenlijk zelfs niet eens uitgekeken.
Maar als blijkt dat het idd Linda blijkt te zijn , ga ik er zeker ook van uit dat het doel soms de middelen heiligt.
Ik zelf durf zeker soms ook wel eens raar uit de hoek komen, en als zoiets dan als een filmfragment getoond wordt tjaaa idd dan denkt ieder ander wat is die kerel daar nu bezig.
Dit was een uit verband getrokken voorbeeld, en idd wij hadden niet voldoende voorkennis om dit te beoordelen. mijn excuses dus.
Maar een beginner die er over twijfelt of Parreli wel iets goed kan tonen , daar is dit filmpje zeker niet echt een goed voorbeeld voor.
Ik begrijp je en ik geloof dat er mensen zijn die 'Parelli' vriendelijk beoefenen, maar is dit dan wel de echte Parelli. Als dit een bedenker ervan is?
En je mag (moet) duidelijk zijn er ook hard indien nodig, maar ik zie geen agressief gedrag. En waarom zou een paard niet weg mogen kijken? Dat is juist onderdanigheid, ik zou me pas zorgen gaan maken als hij me strak aan bleef staren. Daarnaast is zo'n touwhalster ook behoorlijk scherp en komt die heel dicht bij dat (ene goede) oog.
Is het nodig een paard met zoveel geweld te dwingen je te respecteren? Dat moet toch anders kunnen? Ik denk dat een paard juist rust nodig heeft om te leren en niet deze drukte en onduidelijkheid.
Geplaatst: 07-01-14 09:51 
Er zijn zoveel mensen die teveel toelaten, dan wel signalen missen. 
