Bokt.nl

**Geplaatst**: 30-01-10 14:55

Geplaatst: 30-01-10 14:55

Beste Allemaal, Leuk om te zien dat er steeds meer interesse is de de zgn Natural Horsemanship. Ik woon sinds 2003 in Amerika en heb op diverse plekken met paarden gewerkt gewerkt om de verschillende technieken te zien en te leren. Anderhalf jaar heb ik op de mustang-ranches in het westen van Amerika gewerkt waar deze methodes dagelijks worden toegepast. Een aantal personen hebben de technieken gecommercialiseert en dat vind je dus terug in de media.

Ik heb genoegen en geluk gehad (en veel initiatief) om met mensen als Ray Hunt, Buck Brannaman, Martin Black, Monty Roberts, Pat Parelli, Craig Cameron en anderen te werken . De basis van de technieken en de gedachten er achter komen uit dezelfde achtergrond: Tom & Bill Dorrance.

Let wel, veel van de technieken zijn gebaseert op wildepaarden die niet of nauwelijks menselijk contact hebben gehad. Sommige van de technieken werken echter averechts op "tamme paarden". We krijgen af en toe een Fries op stal die helemaal gek "ge-round-penned" is en duurt maanden om die weer normaal te krijgen, als dat nog lukt.

Ik werk dagelijks met de roundpen, iets wat heel gebruikelijk is in Amerika. Het geeft je een veilige besloten ruimte om met je paard te werken, zonder hoeken en met een diameter van pakem beet 20 meter, kan het paard afstand en rust vinden tot hij besluit dat je wel OK bent en hem niet op-eet.

In de "pro-wereld" hebben we een wild paard misschien 3 keer in de roundpen, tot hij de ruiter accepteert en een achterbeen kan weg zetten, daar na is het op naar buiten en aan het werk. De rest leren we ze wel op de trail en tussen de koeien.

De amateur wereld doet dat helaas niet en houden hun paarden eeuwig in die roundpen en beleren ze alleen een stel truukjes uit de boeken van een aantal "clinicians". Het idee dat deze paarden zo geweldig en humaan beleert worden is een sprookje: de meeste worden een stel verwende kinderen die maar 50/50 doen wat de ruiter verlangt. (lees weer eens de fabel: "De kleren van de keizer")

Paarden kunnen geen gedachten lezen, alleen lichaamstaal. Ik hoor het regelmatig van paarden eigenaren dat ze de methodes leren om een spirituele band met hun paard op te bouwen, maar ik de praktijk zie ik dat ze dat zeggen omdat ze gewoon niet willen paard rijden. Ze verwachten dat het paard zo getrained wordt om hun onkundigheid te compenseren.

"Natural Horsemanship" (wat is er zo natuurlijk aan om op een paard te zitten?) is een commerciele, "feel-good" variatie op de praktische training van het ranch paard. Mijn quarterhorses zijn geweldig, losse teugel, 1 hand en we kunnen de wereld aan. Ja, het lijkt net alsof ze weten wat ik denk, maar komt alleen door heel veel rijden en consistentie in gevarieerde werk omgeving.

Let wel, in de cultuur waar het NH geboren is, rij je 8 tot 10 uur PER DAG op het zelfde paard. Geen wonder dat het paard feeling voor je krijgt.

Mijn advies is : Doe het voor jezelf, verdiep je in de informatie, zoek uit welke methode of combinatie . werkt voor jou!

Buck Brannaman gaf me het beste advies toen we een uurtje met een lastig bang paardje gewerkt hadden en wel 6 verschillende technieken geprobeert hadden voordat we succes hadden
. Hij zei: "find what works, nothing is written in stone"

heelveel plezier, NH is een geweldige manier om een betere band met je paard te hebben en omgekeert.
Mocht je een vraag of commentaar hebben, dan hoor ik het graag.

Arnold

**Geplaatst**: 30-01-10 19:48

Geplaatst: 30-01-10 19:48

Miska schreef:
Sally Swift is eigenlijk een trainings methode onder het zadel (centered riding) en heeft niet veel van NH van doen imo, maar draagt wel bij met haar interessante kijk op het rijden.
Linda Tellington Jones doet ook grondwerk met het paard en dat is het verschil.

Wat is er nou zo heilig aan grondwerk??
Omdat Linda aan grondwerk doet, "hoort" ze opeens in het rijtje NH thuis, terwijl iemand die ECHT iets te melden heeft wat los staat van welke "rijstroming" dan ook opeens "alleen maar aan houding" werkt.
Het zou wel verklaren waarom er tegenwoordig zo ongeloofelijk slecht gereden wordt. Als de band met het paard maar goed is; hoe je er dan verder bij hangt, is niet van belang......

Miska schreef:
Henry Blake staat er bijvoorbeeld ook niet tussen en het boek Paardentaal (2 boeken in 1: Denken met paarden uit 1978 en Praten met paarden uit 1979) staat al sinds ik 1998 bij mij in de kast en was de voorloper op alle bekenden voor mij hier.
Die heeft een 20-jarige studie gedaan over paardentaal en met zijn boek mij geïnspireerd en mij laten zien wat ik vroeger (met mijn 15jr) altijd al met mijn VZ-pony deed wat hij allemaal onderzocht heeft.
Toen wist ik nog niet wat NH inhield en was het nog geen echte hype zoals nu, maar iedereen op de manege vond dat ik 'anders' was en goed met paarden om kon gaan, (wat ik zelf stempelde aan mijn VZ-pony die mij heel veel geleerd heeft, want het was geen makkelijke pony voor anderen) dus als je er een beetje 'feeling' voor hebt en je kijkt en luistert naar je paard kom je een heel eind. (en dat is niet om te pochen alleen veel mensen komen met ongeveer hetzelfde concept en geven het hun eigen naam en verdienen er goud geld aan, terwijl je het zelf met een beetje inventiviteit ook voor elkaar krijgt als je maar naar je paard kijkt/luistert en dingen probeert, ik heb dan jammer genoeg te weinig kijk op marketing anders was ik nu ook binnen)

Iedereen heeft dus zijn eigen visie en methode waar de bekenden de markt mee op zijn gegaan met hun ding dat net even afwijkt van de ander, maar niet minder goed zijn of veel verschillen van elkaar.
Het is ook maar net of het bij jou zelf aansluit, niemand is of denkt hetzelfde.
Wat niet wegneemt dat het niet interessant kan zijn wat iemand anders te vertellen heeft en dat is ook de vraag van TS denk ik.
Onze visie op de verschillende bekende namen, wat we ervan vinden, wat we wel gebruiken en wat niet en waarom.

Ik ben ook zo'n alles in één typetje dat dr eigen gevoel volgt en wanneer ik er niet uitkom dan sla ik een boek open van deze of gene of ik vraag om raad bij anderen die ook ervaring hebben.

Blake heeft de fout gemaakt om er geen commercieel sausje overheen te gieten, naast het feit dat hij zijn boeken schreef in een tijd dat er nog ECHTE paardenmensen waren en zijn boeken feitelijk dus een weergave waren van wat iedereen toen eigenlijk wel wist.
Voor de huidige generatie zou Blake naast van Loon eigenlijk verplichte kost moeten zijn voordat men uberhaupt op een paard zou mogen gaan zitten }:)

**Geplaatst**: 30-01-10 20:11

Geplaatst: 30-01-10 20:11

Citaat:
. Hij zei: "find what works, nothing is written in stone"

dit vind ik echt super..
Ik heb al vaak genoeg gezien dat mensen bepaalde dingen per se op een bepaalde manier willen doen.
Maar soms moet je creatief denken om voor elkaar te krijgen wat je wilt.

**Geplaatst**: 30-01-10 20:59

Geplaatst: 30-01-10 20:59

@ ikke

Grondwerk is niet heilig dat zul je mij ook niet horen beweren, maar het draagt wel degelijk bij en is imo een goede basis, maar je vraag was waarom Sally Swift niet in het rijtje stond.
Daarom dus, terwijl ze zeker wel goeie dingen heeft qua rijden betreft en dat is zeker belangrijk.

Een goede onafhankelijke zit is dan absoluut een must.
Het boek Verlichte Rijkunst van Heather Moffett zou wat mij betreft ook bij iedereen in de kast moeten staan.
Er wordt inderdaad ook veel slecht gereden, maar dit gaat over NH met name over de grondwerk principes.
Zo heb ik het in ieder geval begrepen.

**Geplaatst**: 30-01-10 22:59

Geplaatst: 30-01-10 22:59

Kaplaars schreef:
Ja, hij zelf is er inmiddels niet meer, ik heb hem ook nooit aan het werk gezien.

Ik wel. Geweldig inspirerende man. Heel enthausiast over de paarden en hij had een duidelijke mening. Ook kon hij fantastisch vertellen. Ik ben blij dat ik hem aan het werk heb gezien. Ik vond het dan ook heel erg om te lezen dat hij was overleden.

Ik miste 'zijn methode (Pieter Baalbergen / Terra Natura)' ook al in het rijtje.

Voor degene die willen weten om wie het gaat:

**Geplaatst**: 30-01-10 23:02

Geplaatst: 30-01-10 23:02

Fryslan_USA schreef:
"Natural Horsemanship" (wat is er zo natuurlijk aan om op een paard te zitten?) is een commerciele, "feel-good" variatie op de praktische training van het ranch paard. Mijn quarterhorses zijn geweldig, losse teugel, 1 hand en we kunnen de wereld aan. Ja, het lijkt net alsof ze weten wat ik denk, maar komt alleen door heel veel rijden en consistentie in gevarieerde werk omgeving.

Klopt helemaal! Bij ons op stal zijn wij ook de enigen die grondwerk doen en op 1 ander persoon na ook de enige die western rijden. Mensen denken dan altijd dat onze paints zo braaf zijn omdat ze paints zijn en western gereden worden. Ze snappen niet dat ook paints gewone paarden zijn die getraind moeten worden en opgevoed en daarnaast veel grondwerk en consequente omgang nodig hebben!
Maar weinig (lees: geen) mensen nemen de moeite om extra tijd te investeren in grondwerk om daar uiteindelijk profijt van te hebben met het rijden.

Citaat:
Let wel, in de cultuur waar het NH geboren is, rij je 8 tot 10 uur PER DAG op het zelfde paard. Geen wonder dat het paard feeling voor je krijgt.

Juist door veel (extra) tijd in je paard te steken krijg je die band en feeling met je paard. Dat lukt echt niet met dat ene uur rijden per dag wat de meesten op een reguliere stal doen.

**Geplaatst**: 30-01-10 23:06

Geplaatst: 30-01-10 23:06

ikke schreef:
Het zou wel verklaren waarom er tegenwoordig zo ongeloofelijk slecht gereden wordt. Als de band met het paard maar goed is; hoe je er dan verder bij hangt, is niet van belang......

Het een hoeft het ander niet uit te sluiten, maar ik vind dat je een hele goede band met je paard kunt krijgen en samen leuke dingen doen, ook door erop te zitten, terwijl je rijtechnisch en qua zit misschien helemaal niet zo goed bent. Zolang je je paard niet hindert of verkeerd belast lijkt mij een minder goede/mooie houding niet zo belangrijk en vind ik de band, het kontakt met je paard en je invoelingsvermogen veel belangrijker.

Als je beide hebt is het natuurlijk helemaal mooi ...

Overigens heeft grondwerk, waar de TS naar vraagt, volgens mij in beginsel niks te maken met hoe je op je paard zit. Het heet niet voor niets grondwerk.

**Geplaatst**: 31-01-10 12:16

Geplaatst: 31-01-10 12:16

simodi schreef:
ikke schreef:
Het zou wel verklaren waarom er tegenwoordig zo ongeloofelijk slecht gereden wordt. Als de band met het paard maar goed is; hoe je er dan verder bij hangt, is niet van belang......

Het een hoeft het ander niet uit te sluiten, maar ik vind dat je een hele goede band met je paard kunt krijgen en samen leuke dingen doen, ook door erop te zitten, terwijl je rijtechnisch en qua zit misschien helemaal niet zo goed bent. Zolang je je paard niet hindert of verkeerd belast lijkt mij een minder goede/mooie houding niet zo belangrijk en vind ik de band, het kontakt met je paard en je invoelingsvermogen veel belangrijker.

Als jij op je paard zit terwijl je "qua zit helemaal niet zo goed bent" dan hinder je je paard. Daar is geen ontkomen aan, band of geen band. Dat je paard het accepteert vanwege die band is natuurlijk fijn voor jou, maar het zou fijner zijn voor het paard als je je zit echt zou verbeteren. Goede houding heeft gigantisch veel invloed op het paard, naarmate je beiden verder getraind raakt merk je pas hoeveel het doet. Ik heb een combi gezien die tegen een "probleem" aanliep en de oplossing voor dat "probleem" was dat de ruiter haar kleine teen (!!) moest ontspannen. Zij blokkeerde met dat minimale beetje spanning een beweging van haar paard. En ja, deze ruiter heeft (en had toen ook) een uitstekende band met haar paard.

En de TS vraagt niet specifiek naar grondwerk, maar naar NH-methodes.
Persoonlijk heb ik niet zoveel met "methodes", dat wordt heel gemakkelijk "kunstjes doen" in plaats van begrijpen waar je eigenlijk mee bezig bent. Het boek "paarden liegen nooit" van Mark Rashid vond ik veel herkenbare dingen in. Verder staat Henry Blake hier ook in de boekenkast, net als Hempfling, Linda Tellington Jones en nog zo wat. Met Voest, Parelli, Roberts en aanverwanten heb ik niet zoveel, veel te veel "kunstjes" en te weinig gevoel en echt begrip.

Laatst bijgewerkt door Waratje op 31-01-10 12:25, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 31-01-10 12:20

Re: Verschillende NH methoden, wat goed en wat minder goed?

Geplaatst: 31-01-10 12:20

dat zal wel hetzelfde effect hebben als dat je alleen je pink spant, die spanning gaat door je ja hand, pols, arm, etc.

**Geplaatst**: 31-01-10 12:26

Geplaatst: 31-01-10 12:26

lailapri schreef:
dat zal wel hetzelfde effect hebben als dat je alleen je pink spant, die spanning gaat door je ja hand, pols, arm, etc.

Ja, maar wie komt daar op? En wat spant een minder geoefende ruiter allemaal aan, naast die kleine teen? En hoeveel meer blokkeer je dan?

**Geplaatst**: 31-01-10 12:31

Geplaatst: 31-01-10 12:31

gewelig toch hè die manier van kijken, helaas wordt het niet erkend bij het knhs want volgens hun past het paard zich makkelijker aan aan de ruiter dan dat de ruiter goed kan leren zitten op een paard dat niet lekker loopt. Ik heb het andersom ervaren, ga je focussen op de houding van je paard dan ga je vanalles spannen en vervolgens loopt je paard bagger. Begin je met je eigen zit gaat het paard vanzelf meedoen en kun je samen aan de slag.

Vind het vrij bruut als je een paard met de zweep moet slaan omdat je hem zelf remt als ruiter en je vervolgens wijs wordt gemaakt dat jij het goed doet en het paard beter aan de hulpen moet komen (braver bestaat toch niet, jij remt met je hele houding dus neemt hij gas terug, je legt je been aan en dus gaat hij paar passen naar voor maar omdat je vervolgens nog steeds remt neemt hij ook weer gas terug)

**Geplaatst**: 31-01-10 12:48

Geplaatst: 31-01-10 12:48

Mijn favoriete methode is Parelli, door dit programma heb ik mijn frustraties en boosheid om gezet in geduld, communicatie, samenspel en vooral veel plezier, liefde en geluk met mijn paarden.
Door de pakketten ben ik veel gaan inzien en toen ik het ging toepassen op mijn paarden heeft mij dat erg veranderd. Ik denk vanuit mijn paard en put always the relationship voor.
Alle informatie die beschikbaar is (laat ik nou alle dvd boxen hebben

) vind ik stuk voor stuk geniaal. Alles wordt zo duidelijk uitgelegd met een compleet stappenplan. Wat ik minder goed vind is het Finesse rijden. Naar mijn mening gaat het allemaal wat snel, de galopwissels en noem maar op. Ze hebben niet echt een 'basis-systeem' ontwikkeld wat betreft Finesse en dat vind ik wel jammer. Dat is ook de reden waarom ik niet rijd via de Parelli methode maar via de Academische Rijkunst, ik wil mijn paard namelijk wel optimaal trainen en haar een goede basis geven en daar samen in doorgroeien en die geeft Parelli mij niet.

Ik ben begonnen met Parelli te combineren met Voest maar toen ik de basis eenmaal door had was Voest niks meer aan. Voest geeft namelijk alleen een basis en ik wil graag iets meer. Ik heb Monthy en Hempfing helemaal niks. Cassidy beschrijft precies als hoe ik over die personen denk.

**Geplaatst**: 31-01-10 13:08

Geplaatst: 31-01-10 13:08

Arabesk schreef:
Hempfling heeft zijn beste tijd gehad:

http://paardenmanieren.be/kim/hlzhi/jan ... 009/79-kfh

'Hoe' moet het nu? Niet té praktische vragen stellen, alleen moet je er 100 % zelf in geloven dat je het kunt. En als het niet lukt om op een veilige manier met je paard om te gaan, dan is dat omdat je er geen volle 100% in geloofde. Simpel, niet? Gelukkig zijn alle paarden na een sessie met KFH zelf een stapje dichter bij hun genezing geraakt, en gaan ze daarna zelf hun mens opleren. Yeah right...

Jammer dat je iemand keer op keer blijft af.... omdat jij er niets mee hebt. Er staan genoeg artikelen die negatief zijn over parelli wat heeft het voor meerwaarde om dat hier te plaatsen? Ik vind het jammer dat je dit artikel als zie je wel neer zet zonder je uberhaupt in zijn manier te verdiepen. Want alleen het lezen van een boek jij niets mee hebt noem ik mij niet echt verdiepen in een methode, ga eens onder leiding van iemand met verstand werken op deze manier en oordeel dan zelf eerlijk.

**Geplaatst**: 01-02-10 12:57

Geplaatst: 01-02-10 12:57

Waratje schreef:
En de TS vraagt niet specifiek naar grondwerk, maar naar NH-methodes.
Persoonlijk heb ik niet zoveel met "methodes", dat wordt heel gemakkelijk "kunstjes doen" in plaats van begrijpen waar je eigenlijk mee bezig bent. Het boek "paarden liegen nooit" van Mark Rashid vond ik veel herkenbare dingen in. Verder staat Henry Blake hier ook in de boekenkast, net als Hempfling, Linda Tellington Jones en nog zo wat. Met Voest, Parelli, Roberts en aanverwanten heb ik niet zoveel, veel te veel "kunstjes" en te weinig gevoel en echt begrip.

Volgens mij is Parelli de enige van alle NH-'meesters' die zo diep op het wezen paard én mens in gaat. Over de karakters (horsenality's) alleen al is zóveel informatie door hun gemaakt.. bij Parelli gaat het juist helemaal niet om de 'kunstjes' die je uitvoerd, maar juist om het communiceren en begrijpen van je paard.

Het is hier wel meer genoemd, maar de robotpaarden van Parelliers is iets van vroegah. Tegenwoordig (al jaren) word er veel meer op het wezen paard, inspireren en motiveren ingegaan. Put the relationship first, daar draait het allemaal om.

**Geplaatst**: 01-02-10 15:28

Re: Verschillende NH methoden, wat goed en wat minder goed?

Geplaatst: 01-02-10 15:28

wimmus,

ik zal eens naar recente filmpjes zoeken dan. Ik was er nooit zo heel erg enthausiast over. Maar mijn lessen zijn dan ook al 10 jaar geleden. De tijd waarin paardenbeest wel kunstjes moest vertonen als je ging 'parreliën' en waarin de paarden over kwamen als machine. Hoe zit het dan nu met het opvoeren van de druk?

**Geplaatst**: 01-02-10 16:33

Geplaatst: 01-02-10 16:33

Op het moment dat je iets van je paard vraagt, moet je wel doorgaan tot hij het gevraagde doet. Het maakt niet uit welke methode je volgt. Als je te vrijblijvend bent, zal je paard uiteindelijk helemaal niets meer doen wat je vraagt, en alleen zijn eigen gang gaan. En dat is ook niet wat je wilt.

Die machines die jij gezien hebt, heb ik ook gezien, en ook bij de toenmalige Parelli instructeur Birger Gieseke. Het moet geen "dingetje doen" worden bij het paard. En de persoon op de grond/in het zadel moet ook zijn verbeelding blijven gebruiken en het paard blijven prikkelen om mee te denken...en hem de tijd gunnen om uit te vinden wat je van hem wilt.

**Geplaatst**: 01-02-10 16:55

Re: Verschillende NH methoden, wat goed en wat minder goed?

Geplaatst: 01-02-10 16:55

maar je hoeft niet altijd de druk op te bouwen en dus eigenlijk in gevecht te gaan met je paard. juist als je het vraagt en ze gaan dwars doen en je doet even helemaal niets tot ze uitgeraasd zijn en gedacht hebben en je vraagt het nog eens doen ze het eigenlijk zo. In die tussentijd had je dus ook de druk op kunnen voeren en had het paard het uiteindelijk ook gedaan, maar welk van de 2 opties beter is ligt echt aan de situatie. Het verschil is dat als je meegaat het ook een beetje een bevestiging is voor het gedrag (tenminste dat denk ik) want daarna doen ze het of met tegenzin of worden nerveus, etc en dan wordt de oefening nooit leuk hoewel je soms iets heel simpels vraagt wat zo klein is dat het niet eens saai kan zijn (tenzij je het 100x vraagt) maar wel heel essentieel om verder te kunnen.

**Geplaatst**: 01-02-10 17:23

Re: Verschillende NH methoden, wat goed en wat minder goed?

Geplaatst: 01-02-10 17:23

Wie zegt dat je door te wachten geen druk opbouwt?

Je paard wacht op een bevestiging van jouw dat hij het goede gedrag, dat wat jij wilde zien, getoont heeft. Tot die tijd gaat hij verschillende dingen proberen. Maar op het moment dat jij wat vraagt, moet je doorgaan tot het paard het toont.

**Geplaatst**: 01-02-10 17:27

Re: Verschillende NH methoden, wat goed en wat minder goed?

Geplaatst: 01-02-10 17:27

aahhh ik dacht dat je bedoelde sterker inwerken met meer druk dus meer met lichaamstaal touw stick etc doen.

Er is alleen een ding dat ik nog niet begrijp van parelli wat ik gezien heb, het vele achterwaarts, waarom doen ze dat?

**Geplaatst**: 01-02-10 17:30

Re: Verschillende NH methoden, wat goed en wat minder goed?

Geplaatst: 01-02-10 17:30

Een paard kan 6 kanten op: naar boven, naar beneden, naar links, naar rechts, naar voren en naar achteren. Steigeren en gaan liggen zijn gevorderde oefeneningen, die slaat Parelli aan het begin even over. Op het moment dat je vanaf de grond het paard naar voren, naar achteren, naar links en naar rechts kun laten gaan, ben je bezig met het gymnasticeren van het paard (lichamelijk en geestelijk) en leer je hem beter kennen en krijg je hem beter onder controle.

En ik kan nou niet zeggen dat ze bij Parelli het paard overdreven vaak achteruit zetten...of heb je een beoefenaar aan het werk gezien die bij de yoyo game is blijven hangen?

**Geplaatst**: 01-02-10 17:33

Geplaatst: 01-02-10 17:33

Dat is denk ik te rechtlijnig. Er zijn zo veel situaties te bedenken waarin het logisch is dat een paard het gevraagde niet uitvoert en er wellicht zelfs geheel tegenin gaat. Het is nog steeds zo dat ik wil samenwerken met mijn paard inplaats van dat ik wil dat het paard voor mij werkt. Ik kijk dus naar waarom het paard reageert zoals hij doet en hoe ik mijn gedrag zo aan kan passen dat hij het uiteindelijk wel doet. Als je zegt; "ik vraag iets en dus ga ik door tot hij dat ook doet". Dan ben je naar mijn idee niet bezig als partner maar als baas.
Dit was hoe Parelli's methode naar buiten werd gebracht. Maar nu ik steeds meer van zijn 'nieuwe' promo materiaal zie denk ik dat ook hij is gekeerd naar de samenwerking in plaats van baas zijn positie. Helaas kan ik niets van hem vinden waarin hij echt aan het werk is met een paard. (jawel, hele kleine stukjes van een halve minuut oid).

**Geplaatst**: 01-02-10 17:39

Re: Verschillende NH methoden, wat goed en wat minder goed?

Geplaatst: 01-02-10 17:39

wat er bij mij gebeurd is
achterwaarts heeft best veel impact op je paard (oke dat begrijp ik)
en vervolgens leer je het paard hindernissen nemen in zijn achteruit en zie je het lichtje in je paard zijn ogen doven. Ik vraag natuurlijk in mijn training heb ik ook wel achterwaarts, maar dan kijken ze toch heel anders uit hun ogen.

**Geplaatst**: 01-02-10 17:43

Geplaatst: 01-02-10 17:43

Ik ga zelf voor Parelli, in dit rijtje.

Niet dat ik alles volg of gebruik, maar het is een fijn systeem, als je je paard niet als systeem gaat zien.

Daarnaast ben ik op de NH dag in gesprek geraakt met Chris Irwin na een demo van hem. Geweldig vriendelijke man met bijzondere inzichten. Ook met mensen vind ik hem goed. Niet overdreven pamperig, maar inspirerend. (en dat had ik een jaar eerder op de NH dag toen ik hem een demo zag geven niet verwacht.)
Heel down to earth, geen lesjes hoe je nou met een stok iets aanraakt, maar er wordt wel al een gezonde dosis feeling van je verwacht.

Honza Blaha heeft het Parelli'en tot een nog hogere kunst verheven dat Parelli zelf. Maar het gaat mij te ver. Ik wil niet dat iemand zijn pony op de rug laat liggen en er zelf schrijlings overheen gaat staan. Het wordt op die manier respectloos.

KFH ken ik alleen van de boeken en dar kon ik niet zoveel mee. Mijn vorige paard werd ook zeer agressief van zijn oefeningen.

De rest ben ik niet bekend mee. Wel hoor iik zeer goede dingen over John Lyons.
En P Baalbergen hoort wat mij betreft niet in dit rijtje thuis. Daar heb ik de meest intensieve ervaring mee en heeft compleet afgedaan toen hij door de mand viel.

**Geplaatst**: 01-02-10 18:33

Geplaatst: 01-02-10 18:33

Cassidy schreef:
Op het moment dat je iets van je paard vraagt, moet je wel doorgaan tot hij het gevraagde doet. Het maakt niet uit welke methode je volgt. Als je te vrijblijvend bent, zal je paard uiteindelijk helemaal niets meer doen wat je vraagt, en alleen zijn eigen gang gaan. En dat is ook niet wat je wilt.

Op het moment dat jij doorgaat met "vragen" tot je datgene krijgt wat jij wil hebben, is het geen vragen meer, maar "eisen". Als je echt vraagt, wees dan ook voorbereid op een "nee, want....". Dit is dus ook precies wat me tegenstaat bij Parelli: je begint wel met "pretty please", maar krijg je je zin niet dan eindig je toch in geweld en niet in een dialoog

Cassidy schreef:
Die machines die jij gezien hebt, heb ik ook gezien, en ook bij de toenmalige Parelli instructeur Birger Gieseke. Het moet geen "dingetje doen" worden bij het paard. En de persoon op de grond/in het zadel moet ook zijn verbeelding blijven gebruiken en het paard blijven prikkelen om mee te denken...en hem de tijd gunnen om uit te vinden wat je van hem wilt.

Ja, dat is de theorie, nu de praktijk.....

Kukkie schreef:
Daarnaast ben ik op de NH dag in gesprek geraakt met Chris Irwin na een demo van hem. Geweldig vriendelijke man met bijzondere inzichten. Ook met mensen vind ik hem goed. Niet overdreven pamperig, maar inspirerend. (en dat had ik een jaar eerder op de NH dag toen ik hem een demo zag geven niet verwacht.)
Heel down to earth, geen lesjes hoe je nou met een stok iets aanraakt, maar er wordt wel al een gezonde dosis feeling van je verwacht.

Wat mij ging storen bij Chris Irwins demo's is het vele "don't" tegen het paard. Een heleboel wat het paard allemaal niet moest doen, maar heel weinig wat hij nou eigenlijk WEL van het paard verwachtte. Erg jammer, want hij klonk in eerste instantie heel interessant.

Kukkie schreef:
En P Baalbergen hoort wat mij betreft niet in dit rijtje thuis. Daar heb ik de meest intensieve ervaring mee en heeft compleet afgedaan toen hij door de mand viel.

Voor zover ik heb begrepen was Pieter erg goed met paarden, maar bijzonder slecht in zijn omgang met mensen.....

**Geplaatst**: 01-02-10 18:35

Re: Verschillende NH methoden, wat goed en wat minder goed?

Geplaatst: 01-02-10 18:35

En laat ik nu bij iemand die mij wat bij wil brengen ook verwachten dat hij weet hoe hij met mensen om moet gaan. Ik heb Piet Baalbergen een keer bij een demo bezig gezien, maar hij kon niet uitleggen en niet overbrengen wat hij nu deed. Dat vond ik nu toch erg jammer.