Bokt.nl

**Geplaatst**: 06-02-13 14:42

Geplaatst: 06-02-13 14:42

Ik noem niveau onder andere. Er zijn nog meer zaken die een beeld kunnen geven over de ervaring van de personen waarmee we te maken hebben. Het is een totaalplaatje, waarin niveau mede een rol kán spelen. Niveau is zeker niet heilig, het is slechts een indicatie.

**Geplaatst**: 06-02-13 14:44

Geplaatst: 06-02-13 14:44

Jannepauli schreef:
Haha Sanne83: oogklepjes op? Het is bedoeld als enig tegengas voor het gekibbel dat hier al pagina's lang doorleutert.. als zelfs die fantasie ontbreekt.. ik bedoel maar, als je mij niet snapt ( en daar dan ook meteen een oordeel over hebt met je 'reden'' )hoe zul je dan ooit een paard begrijpen, aanvoelen, lezen?
Je oordeel staat je nu al in de weg

Mijn post was gewoon algemeen bedoeld, waar lees je een oordeel

; als het al bijzonder is als je onbevangen met je paard knuffeld en in de wei zit, dat vind ik wel erg ja. Ik denk dat heel veel mensen die met paarden werken dit niet meer doen en zichzelf verliezen in de sport en/of de handel en daarom zich nauwelijks meer kunnen herinneren waarom ze ooit met paarden begonnen waren.

**Geplaatst**: 06-02-13 15:19

Re: Slaat Linda Parelli hier niet door? Parelli vriendelijk?

Geplaatst: 06-02-13 15:19

Interessant ... Ik heb Parelli zelf namelijk horen zeggen dat het spijtig is dat de mensen het kind in hunzelf kwijtraken vanaf een bepaalde leeftijd en dat het nodig is voor de paarden dat dit teruggevonden wordt (ik denk dat het zelfs in zijn boek beschreven wordt? Zou even moeten terugzoeken van waar ik het ook alweer heb). Naarmate mensen ouder worden denken ze veel meer in regeltjes en hoe dingen moeten. En ik weet dat er mensen zijn die het niet begrijpen, maar Parelli denkt zo niet ... Parelli gaat over zelfontwikkeling, het kind in jezelf terugvinden (dat je gewoon met paarden kan zijn oa, ipv denkt er vanalles mee te moeten), creativiteit (waar sommigen héél veel moeite mee hebben :Y)

) en vooral het paard zichzelf laten zijn. Niet het paard met allerlei mogelijke middelen 1 weg laten bewandelen, maar een paard zichzelf laten uiten en daarmee werken. Dat is hoe ik het begrijp, en ik heb nu ook weer plezier met mijn pony's, ookal gaat niet altijd alles goed. Dat plezier was ik voor een stuk kwijt, ik had wel plezier, maar het was op een ander niveau, kan het niet goed omschrijven. Nu heb ik echt plezier, intens plezier, en de pony's hebben ook plezier en dat is gewoon super. Alles gaat gewoon heel anders, meer kinds als je het zo wil omschrijven :Y)

Gewoon onbevangen met de paarden bezig zijn. En het is jammer dat heel veel mensen dat kwijtraken

Maar ik zou het ook niet hebben kunnen terugvinden zonder een zekere structuur, want volwassenen willen toch altijd weten waarom iets wanneer wat waar en hoe ... Of ik toch

En dus heb ik dat kader nu, maar binnen dat kader zoveel vrijheden en mogelijkheden ...

Gisteren liep ik in de weide, pony's stonden aan de schuilstal dus even hallo gaan zeggen en toen moest ik achteraan in de weide iets gaan doen. Dus ik stap naar de achterkant toe, ik zie [***] meekomen (en [***] daar achteraan natuurlijk :Y)

) en ik zie hem kijken ... en die blik van hem, dat sprak voor mij boekdelen .. Dus ik zet een spurtje in, en [***] ook! [***], de dikke, luie, ik wil niks doen, pony .. wilde zelf spelen! Natuurlijk ging hij de bocht in en ging hij zowat op zijn plaat en toen was zijn zin ook weer snel over

Maar hé, hij probeerde wel! En dat is al meer dan vroeger. Ik heb in het verleden ook geprobeerd om hem te laten meedraven in de weide of los in de piste hoor, vaak zelfs, maar het lukte nooit .. en nu weet ik waarom .. ik wachtte nooit tot ik echt connectie met hem had, tot hij echt naar mij keek en echt contact maakte .. Als ik nu op die momenten wacht (en die momenten probeer te verkrijgen, want dat is ook mogelijk), dan kan ik dingen doen waar ik eerst alleen maar van kon dromen ... En dat kan voor sommigen heel erg simpel klinken, maar hoeveel mensen vragen pas iets van een paard als het paard echt 100% op hen geconcentreerd is? Hoeveel mensen snappen überhaupt wanneer een paard echt connectie met hen maakt..

Ach, ieder zijn eigen ding .. Ik vind het fijn om uit te leggen hoe ik dingen zie & ervaar, maar verder moet iedereen doen waar die zich zelf goed bij voelt, ik kan alleen voor mezelf spreken

**Geplaatst**: 06-02-13 15:59

Geplaatst: 06-02-13 15:59

[***] schreef:
Interessant ... Ik heb Parelli zelf namelijk horen zeggen dat het spijtig is dat de mensen het kind in hunzelf kwijtraken vanaf een bepaalde leeftijd en dat het nodig is voor de paarden dat dit teruggevonden wordt (ik denk dat het zelfs in zijn boek beschreven wordt? Zou even moeten terugzoeken van waar ik het ook alweer heb). Naarmate mensen ouder worden denken ze veel meer in regeltjes en hoe dingen moeten.

.. zo zie je maar dat deze oude paardenvrouw meer 'in tune' is dan menigneen denkt :)*

**Geplaatst**: 06-02-13 16:40

Geplaatst: 06-02-13 16:40

Was jij niet een aantal jaar geleden heel serieus met parelli bezig, jannepauli?

**Geplaatst**: 06-02-13 17:23

Geplaatst: 06-02-13 17:23

Haha ik raak de draad helemaal kwijt in dit topic

ik snap niet meer zo goed waar het nou nog over gaat

Maar gelukkig snap ik Jannepauli heel goed en ook wat ze wil aangeven met het filmpje.
De vraag over de ervaring die men heeft snap ik ook :)*

Dat vind ik ook leuk om te vertellen, verder wordt het mij een beetje te theoretisch en vaag. Ik geloof dat het over hokjesdenken gaat

Tja mijn ervaring, ik was paardengek voor ik kon lopen en ik ben wat dat betreft een vreemde eend in de bijt. De rest van mijn familie vindt paarden maar eng.
Als kind kon ik (achteraf gezien) toch wel erg goed met dieren communiceren/omgaan maar dat bleef beperkt tot huisdieren zoals honden, katten, hamsters etc. Ik kon wel goed hinneken want de paarden die ik vond op een weilandje hinnekten terug :')

Afgezien van ponykamp (ik wilde nooooooit meer naar huis) en wat rondcrossen op shetlandertjes door het weiland heb ik pas leren paardrijden toen ik 20 was, eerder lukte het gewoon niet. Maar toen was ik ook 3 a 4 keer per week op de manege te vinden.
Overgestapt naar western omdat ik dat dressuurgemiep helemaal zat was, en op mijn 41e mijn paard gekocht.
Een quartermerrie van 7 jaar. En toen leerde ik pas rijden (ben nog lerende) en kwamen mijn vaardigheden uit mijn kindertijd weer boven (ik hinnek niet meer trouwens) Ik heb veel gelezen en wat afgekeken en geleerd van een parellistalgenootje. En verder heb ik gewoon ontzettend geluk met het plekje waar ik sta. Daar is veel kunde en gezond verstand aanwezig. Er heerst een supersfeer; alle opgewonden standjes van paarden worden bij ons binnen een paar weken helemaal chill

Ik heb mijn paard nu bijna 6 jaar.

Mag ik nou nog meepraten of ben ik te licht bevonden O:)

**Geplaatst**: 06-02-13 17:32

Geplaatst: 06-02-13 17:32

Ik vind het helemaal leuk en voor een groot deel nog herkenbaar ook

.

En dat hinniken doe ik inderdaad ook niet meer :')

.

**Geplaatst**: 06-02-13 17:34

Geplaatst: 06-02-13 17:34

Nou die vrouw zou ik nooit in de buurt van mijn paard laten komen.
Zelfs niet met al het goud van de wereld toe.

**Geplaatst**: 06-02-13 19:42

Geplaatst: 06-02-13 19:42

justkid schreef:
Haha ik raak de draad helemaal kwijt in dit topic ik snap niet meer zo goed waar het nou nog over gaat
Maar gelukkig snap ik Jannepauli heel goed en ook wat ze wil aangeven met het filmpje.
De vraag over de ervaring die men heeft snap ik ook
Dat vind ik ook leuk om te vertellen, verder wordt het mij een beetje te theoretisch en vaag. Ik geloof dat het over hokjesdenken gaat

Tja mijn ervaring, ik was paardengek voor ik kon lopen en ik ben wat dat betreft een vreemde eend in de bijt. De rest van mijn familie vindt paarden maar eng.
Als kind kon ik (achteraf gezien) toch wel erg goed met dieren communiceren/omgaan maar dat bleef beperkt tot huisdieren zoals honden, katten, hamsters etc. Ik kon wel goed hinneken want de paarden die ik vond op een weilandje hinnekten terug
Afgezien van ponykamp (ik wilde nooooooit meer naar huis) en wat rondcrossen op shetlandertjes door het weiland heb ik pas leren paardrijden toen ik 20 was, eerder lukte het gewoon niet. Maar toen was ik ook 3 a 4 keer per week op de manege te vinden.
Overgestapt naar western omdat ik dat dressuurgemiep helemaal zat was, en op mijn 41e mijn paard gekocht.
Een quartermerrie van 7 jaar. En toen leerde ik pas rijden (ben nog lerende) en kwamen mijn vaardigheden uit mijn kindertijd weer boven (ik hinnek niet meer trouwens) Ik heb veel gelezen en wat afgekeken en geleerd van een parellistalgenootje. En verder heb ik gewoon ontzettend geluk met het plekje waar ik sta. Daar is veel kunde en gezond verstand aanwezig. Er heerst een supersfeer; alle opgewonden standjes van paarden worden bij ons binnen een paar weken helemaal chill Ik heb mijn paard nu bijna 6 jaar.

Mag ik nou nog meepraten of ben ik te licht bevonden

Voor mij verwoord je precies het zelfde wat er ook op mijn stal gebeurd.
Western riding zo als het hoort geeft ook een goede en normale omgang met de paarden.

**Geplaatst**: 06-02-13 19:51

Geplaatst: 06-02-13 19:51

Die heeft ze net geplaatst, en vond ik in het kader van iemand die me vroeg waarom ik zonder zadel en hoofdstel wil kunnen rijden , wel een aardig antwoord.
Zonder hoofdstel zou je hetzelfde moeten kunnen ( zij het net iets minder perfect )

**Geplaatst**: 06-02-13 20:00

Geplaatst: 06-02-13 20:00

Ik heb net de "path of the horse" zitten kijken, maar daar kan ik dan weer helemaal niets mee

Ik krijg altijd een beetje jeuk van dat spirituele gebeuren, maar dat heb ik ook bij non-paarden-spirituele dingen.

Niets op tegen verder en als je een spiritueel ingesteld iemand bent, denk ik dat zoiets een goede keus is

**Geplaatst**: 06-02-13 20:02

Geplaatst: 06-02-13 20:02

MariekeB schreef:
[ Video ]

Die heeft ze net geplaatst, en vond ik in het kader van iemand die me vroeg waarom ik zonder zadel en hoofdstel wil kunnen rijden , wel een aardig antwoord.
Zonder hoofdstel zou je hetzelfde moeten kunnen ( zij het net iets minder perfect )

Weet ik weer wat ik tegen dressuur om de dressuur heb. Ik mis hier toch iets, in mijn ogen, zeer essentieels in het filmpje. Het stelt me teleur dat bij iemand als Isabelle te moeten vaststellen. Arme rug.......

**Geplaatst**: 06-02-13 20:05

Geplaatst: 06-02-13 20:05

Alleen denk aan de rug van de ruiter.
Heerlijk hol, en daardoor weer hangen in de teugels.

**Geplaatst**: 06-02-13 20:06

Geplaatst: 06-02-13 20:06

Ik word hier toch wel heel gelukkig van: http://www.youtube.com/watch?v=A5XUq56P_I0

**Geplaatst**: 06-02-13 20:11

Geplaatst: 06-02-13 20:11

ah getverdemme wat een verschrikkelijke manier van een paard zadel mak maken, ik denk dat die mensen een soort theorie hebben van: ' we zullen is even laten zien wie de baas is ' ?
Maar ik vind het niet leuk om te zien

**Geplaatst**: 06-02-13 20:19

Geplaatst: 06-02-13 20:19

MariekeB schreef:
Die heeft ze net geplaatst, en vond ik in het kader van iemand die me vroeg waarom ik zonder zadel en hoofdstel wil kunnen rijden , wel een aardig antwoord.
Zonder hoofdstel zou je hetzelfde moeten kunnen ( zij het net iets minder perfect )

Ik zie hier geen antwoord in, eerlijk niet. Ik zie het nut niet om op de blote rug van zo'n paard te gaan stuiteren. Daarnaast zijn alle oefeningen met stang en trens aangeleerd, niet op een stalhalster, dus wat is dan de "waarde" dat het na 15 jaar opleiding nu op een stalhalster kan? Verder leuk dat Isabel hem "voor de lol" rijdt, niks mis mee als ze hem daarmee een plezier doet, maar ik vraag me af of zijn rug helemaal vrolijk wordt hiervan.

Ik kan met mijn oude merrie gerust zonder hoofdstel rijden, met een touwtje om de hals kan ik dan nog steeds stap, draf en galop rijden, heel fatsoenlijk oefeningen doen als schouder binnenwaarts, travers en appuyementen in stap en draf en als ik goed oplet lukken dingen als wending om de achterhand ook best acceptabel. Maar wat heeft het voor nut? Ik gymnastiseer haar liever met hoofdstel en bit zodat we de afwerking net even beter kunnen regelen zodat het ook echt gymnastiserend is en niet een grappig plaatje. Zonder zadel heeft zij bezwaar tegen en dat respecteer ik, wie weet komt dat nog een keer op m'n jonge paard als we daar wat verder mee zijn, maar ik vind het geen noodzaak.

**Geplaatst**: 06-02-13 20:22

Geplaatst: 06-02-13 20:22

sanne83 schreef:
Ik word hier toch wel heel gelukkig van: http://www.youtube.com/watch?v=A5XUq56P_I0

Ziet er heel goed uit.

En dat zegt een western liefhebber.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-02-13 20:23

Geplaatst door de TopicStarter : 06-02-13 20:23

Zo toch weer aardig wat bij moeten lezen

Had de foto's ook al gezien, zo mooi hoe onbevangen en simpelweg genietend in het hier en nu zoals alleen een kind kan zijn. Veel meer vanuit het gevoel dan meeste volwassenen.

Wil best wat vertellen over mijn ervaring. Ben ook als pennymeisje begonnen op mijn 7de op de manege. In mijn pubertijd verzorgpony's gehad en daar allemaal leuke dingen mee gedaan die ik niet niet meer zou durven. Springen met alleen een halstertje en dan handen los over de sprongen dan rustig over 1.10 op een pony van 1.45.

Later via mijn opleiding, agrarische school, stage gelopen bij verschillende paardenbedrijven o.a de Waiboerhoeve (destijds nog proefstation) Geholpen met k.i, spermavangen etc. Na een reis in Australie waar ik bij diverse paardenbedrijven ben geweest en wat het geholpen o.a in aanraking van gekomen met Parelli (in 2000 ).
In februari uiteindelijk mijn eerste eigen paard gekocht. Ik wilde een goed doorgereden paard, gewoon L-niveau, van een jaar of 7 -10. Ik kwam thuis met een 12-jarige dravermerrie die alleen zadelmak was. Daarmee is de "reis"begonnen want mijn paard reageerde toch vaak anders dan de meeste paarden die ik gewend was. Uiteindelijk ben ik endurance met haar gaan rijden. uiteindelijk tot de klasse 3. Ze heeft een enorme looplust en samen vinden we het ook heerlijk om op pad te zijn dus goede combi. Door haar ben ik mijn ook meer gaan verdiepen in de drafsport en inmiddels heb ik daar ook wat vrienden in.
Toen mijn paard geblesseerd raakte en weer sterker moest worden door werk aan de hand ben ik richting de klassieke dressuur gaan kijken. Alle ervaringen along the way vormen mijn eigen mix. Ik heb help ook nog weleens stalgenoten etc met hun paarden. Ik en vooral goed in het overtuigen van mensen dat ze niet moeten gaan denken indingen die fout kunnen gaan. Stel je eerst de vraag: waarom zou het fout gaan?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-02-13 20:24

Geplaatst door de TopicStarter : 06-02-13 20:24

sanne83 schreef:
Ik word hier toch wel heel gelukkig van: http://www.youtube.com/watch?v=A5XUq56P_I0

Is een leuk filmpje idd!

**Geplaatst**: 06-02-13 20:29

Geplaatst: 06-02-13 20:29

sanne83 schreef:
Ik heb net de "path of the horse" zitten kijken, maar daar kan ik dan weer helemaal niets mee
Ik krijg altijd een beetje jeuk van dat spirituele gebeuren, maar dat heb ik ook bij non-paarden-spirituele dingen.

Niets op tegen verder en als je een spiritueel ingesteld iemand bent, denk ik dat zoiets een goede keus is

Mee eens. Al kun je ook in Parelli dingen vinden als antwoord op de zoektocht van de persoon in de film. Tot op zekere hoogte kan ik haar in haar zweverigheid volgen. Ik blijf echter wel met beide benen op de grond staan....de lucht is een beetje dun als je te hoog gaat

, ga je alleen maar rare dingen van zeggen...

**Geplaatst**: 06-02-13 20:39

Re: Slaat Linda Parelli hier niet door? Parelli vriendelijk?

Geplaatst: 06-02-13 20:39

Ik vind het heel leuk dat er zoveel animo is in het topic, en offtopic is in mijn ogen geen probleem, maar gaan we nu niet beetje erg ver? Wat heeft ieders levenservaring en diverse filmpjes en dergelijke te maken met Parelli? Zou toch leuk zijn als hetgeen waar het over gaat ergens een link met Parelli blijft houden.. niet?

**Geplaatst**: 06-02-13 20:53

Geplaatst: 06-02-13 20:53

Ariebren schreef:
sanne83 schreef:
Ik word hier toch wel heel gelukkig van: http://www.youtube.com/watch?v=A5XUq56P_I0

Ziet er heel goed uit.

En dat zegt een western liefhebber.

Tja, laat Uta Gräf nu toch open staan voor Parelli....en ik durf te beweren dat dit paard geen basis heeft van puur Parelli.

Laatst bijgewerkt door Cassidy op 06-02-13 21:06, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 06-02-13 20:54

Geplaatst: 06-02-13 20:54

Ariebren schreef:
Voor mij verwoord je precies het zelfde wat er ook op mijn stal gebeurd.
Western riding zo als het hoort geeft ook een goede en normale omgang met de paarden.

Je zou zomaar schrikken hoeveel western Parelli hanteerd...

Of hoeveel Parelli dingen de western ruiters toepassen

...

**Geplaatst**: 06-02-13 21:17

Geplaatst: 06-02-13 21:17

ikke schreef:
Enne, op zich is er niks mis met vertikale denkpatronen; sterker nog, je MOET vertikaal kunnen denken anders eindig je ook maar in oeverloos ronddolen, maar wel vanuit het horizontale.

Horizontaal denken geeft overzicht. Vertikaal denken geeft inzicht. Geen inzicht zonder overzicht.

En de volgorde is per definitie eerst horizontaal en dan verticaal? Omgekeerd kan niet?

**Geplaatst**: 06-02-13 21:24

Geplaatst: 06-02-13 21:24

Cassidy schreef:
ikke schreef:
Enne, op zich is er niks mis met vertikale denkpatronen; sterker nog, je MOET vertikaal kunnen denken anders eindig je ook maar in oeverloos ronddolen, maar wel vanuit het horizontale.

Horizontaal denken geeft overzicht. Vertikaal denken geeft inzicht. Geen inzicht zonder overzicht.

En de volgorde is per definitie eerst horizontaal en dan verticaal? Omgekeerd kan niet?

Waar zeg ik dat?