[***], nog even over je uitleg op pagina 76. Ik vind die indeling in hokjes maar niet. Ook al kun je switchen, het blijven hokjes. En hokjes zijn oogkleppen. Ik denk niet dat er veel mensen zijn die zoveel horsefeeling hebben dat wanneer ze hun paard in hokje A geclassificeerd hebben, het ook bemerken wanneer het paard gedrag toont dat misschien bij hokje B hoort. Eens als je je paard gecategoriseerd hebt, is het heel verleidelijk om alles aan dat hokje te wijten. Bepaald gedrag wordt verbonden met hokje A, bepaalde problemen worden verbonden met hokje A, de oplossingen komen uit hokje A. In theorie is het mooi, maar in de praktijk denk ik dat weinig mensen hokhoppen.

Cassidy, jij vraagt waarom ik niet uitga van wat Parelli zelf zegt. Dat doe ik voor een stuk wel. En als hij zichzelf gewoon profileerde als een paardentrainer dan was dat ook voldoende geweest. Maar Parelli gaat verder, hij profileert zich ook als leermeester. Hij stelt lessenpakketten samen, DVD's, cursussen, over de hele wereld. En dan is het juist raadzaam van naar de leerlingen te luisteren. Een goede leermeester herkent men aan zijn leerlingen. En als die zelf precies niet allemaal zo goed weten wat de methode precies inhoudt, tja, waar rammelt het dan? Moeten we de schuld dan enkel bij de leerlingen leggen? Of is het pakket misschien juist te bereikbaar? Is het wel een methode waarmee je iedereen het veld wilt mee in sturen? Ook een kind? Of heeft Parelli zoveel gevoel dat die dat toch nooit volledig uitgelegd krijgt? Je kan niet iedere reactie, iedere knippering van het oog gaan analyseren in een boek. Of rammelt de methode toch een heel klein beetje?
Kijk nu, naar het filmpje van Linda. Het is dan wel 10 jaar geleden, maar toen was dat Parelli, dat was hetgeen dat uitgelegd werd in de lessen. Nu zijn ze daar helemaal van teruggekomen gelukkig.
Dus blijkbaar zijn ze zelf ook nog zoekende. Mag hoor, niets op tegen, maar is het dan raadzaam om zo grootschalig je "leer" te willen verspreiden. Als het zo delicaat is en zo vatbaar voor fouten, pfff, dan zou ik het niet zomaar in de handen van de wereld willen gooien.
Ik vind het ook een hele ommeslag voor 10 jaar. Ik ben nog maar 22 jaar, maar zelfs ik durf beweren dat in de laatste 5 jaar mijn basisomgang met paarden niet veranderd is. Volwassener geworden, gegroeid, een evoluerende visie, dat zeker, maar geen volledige ommeslag. Ik ben altijd uitgegaan van geweldloos opvoeden, consequentie en vrije keuze van het paard. Ik denk niet dat er een foto of filmpje is van mij waar ik nu helemaal op terug kom of waar ik mij helemaal niet meer in vind.