Shadow0 schreef:Maar al te groot beginnen zou ik niet doen, en ook het desensibiliseren voor sommige dingen lijkt me zo onnodig de energie kosten. Kan alleen maar denken aan een paard een tijdje terug op de manege: gevoelig (overigens niet extreem, geen rare dingen hoor) op de zweep - maar je had de zweep ook niet nodig. Dat was typisch een paard waar je het alleen maar vriendelijk hoefde te vragen en dan was 'ie echt van harte bereid om z'n best te doen. Maar reed je met een zweep dan voelde je vaak spanning. Maar wat zou je gaan klooien om iets aan te leren dat niet nodig is?
Meer principieel: het is prima dat gevoelige paarden leren dat ze niet overal op hoeven te reageren, en de betere lomperiken een paar lesjes uitkijken krijgen, maar verder denk ik dat je per paard een manier van omgaan kunt vinden die goed werkt. Een paard dat van nature gevoelig is zal ik zachter benaderen dan een paard dat van nature lomp is, en dat vind ik persoonlijk prima.
Ben het met je eens qua fases, ik ga zeker niet van groot naar klein, maar van klein naar groter en heel snel weer terug naar klein
Als je zelf wat meer coördinatie hebt, dan kan je ook al veel kleiner beginnen
Ik begrijp je redenering over de zweep, maar ik gebruik hem eigenlijk bij ieder paard.
Ik vind het ook onhandig zonder. Ik denk er eigenlijk nauwelijks meer over na, paard moet niet bang zijn voor m'n hand die aait en ook niet bang zijn als ik dat met een "verlengstukje" doe, of dat nou een stick, een zweep, een plastic zak, een scheerapparaat, een grote bal of wat dan ook is.
Een bang paard wil ik eigenlijk graag overal aan laten wennen, niet alleen aan de zweep, maar die zweep is vaak wel een prima eerste oefening