Geplaatst: 03-02-13 18:20 sanne83 schreef:ikke schreef:Omdat Linda probeert met een kanon een mug dood te schieten.
Dat is waar. De manier om het op te lossen is een stapje terug doen in de training en eerst de aandacht van het paard terug krijgen in een prikkelarme omgeving.
Waar is dit anders dan je paard "flink op z'n donder geven" omdat hij in het bos niet luistert Dat gaat dan ook nog eens over een volledig afgericht paard. Ook daar zal je moeten nadenken waarom het paard op dat moment niet meer luisterde naar je hulpen en waarschijnlijk even een stapje terug doen in je training.
Ik vind trouwens een paard dat op zulke extreme druk naar voren rent (ipv naar achter), niet een mug hoor. Dat is ondertussen al een olifant. Dat dat eerder onderschept had moeten worden om die mug geen olifant te laten worden, daar ben ik het mee eens.
Maar ik vind een paard die in volle galop niet reageert op je ophouding ook een olifant. Ergens in het opleidingproces had je kunnen zorgen dat die mug geen olifant zou worden. Dat is voor mij horsemanship, je paard zo trainen dat je überhaupt niet in dit soort situaties terecht komt ipv je paard te moeten straffen omdat het niet luistert. Dat is hetgeen ik elke dag naar streef. Ik ben verantwoordelijk als mijn paard niet luistert, dan heb ik hem niet goed genoeg getraind.
Verder boots ik ook geen paard na of iets dergelijks, ik maak gebruik van paardeigen gedrag en dat kan nogal verschillen per individu.
Je kan alles benoemen met negatieve/positieve reinforcement/punishment en je kan een paard daarmee bijna alles leren, maar het moet passen bij de diersoort.
Kijk maar eens naar hoe makkelijk het (gemiddeld) is om een hond te laten apporteren en een (gemiddeld) paard te leren longeren. En probeer het dan eens andersom
Waarom ga je ook nu weer volstrekt voorbij aan het feit dat ik aangaf dat het paard over-enthausiast was na twee weken niks doen??
Ik heb het paard aangesproken op een manier die ie kent en waarvan ie ook de gevolgen weet. Als de stappen 1 t/m 5 niet de gewenste reactie opleveren, volgt stap 6 en eventueel stap 7. Dat WEET het paard en wat daar bij hoort, weet het paard ook.
Ik neem het paard diens gedrag ook niet kwalijk, want waar het vandaan komt is me volstrekt duidelijk. Maar te veel energie of niet, veiligheid staat nooit ter discussie! Tja en dan loopt ie "zomaar" tegen een flinke berisping op. Heeft helemaal niets met training (of een gebrek daaraan) te maken. Is dom gebrek aan beweging/actie bij een paard dat graag actie in de hut heeft. Die actie heeft ie gekregen, alleen op dat ene moment wat de getoonde actie niet geheel in overeenstemming met de beoogde veiligheid van paard en ruiter.
Over het gemak van aanleren: ik ken verschillende paarden die kunnen apporteren en ook honden die je kunt longeren. Geen idee hoeveel moeite dat die eigenaren gekost heeft, maar het is ze in ieder geval wel gelukt.
Ik merk wanneer een paard met 2 ogen naar je kijkt dat je contact hebt, dat er communicatie mogelijk is. Maar als je paard 1 oog mist heb je dat contact nog steeds als het paard gewoon recht voor je staat en naar je kijkt. Of dat heb ik gisteren toch gemerkt. Zodra de pony wat wegkeek (waarbij het dus leek dat hij me beter wilde zien) had ik eigenlijk een stuk minder connectie .. Dus ik denk dat een paard je niet letterlijk moet kunnen zien, maar wel volledig op jouw gericht zijn en dat is dus door recht naar je te kijken (en aangezien de meeste paarden die 2 ogen wel hebben geldt dat dus voor het grootste deel van de paarden letterlijk 
Nic de Winne is echt een hele fijne man, hem vandaag bezig gezien met zijn eigen paardje (een RBI, zo leuk, want mijn RBI heb ik het meeste hulp bij nodig 
