Bokt.nl

Leen schreef:

Ja maar koetjeboe heeft enkel dingen geplaatst die overeenkomen met haar paard en daar achter geschreven in welke mate. In de OP staat alles bij (hier overigens in het nederlands: http://www.paardenmanieren.be/sites/def ... l%20NL.jpg)
Er zullen vast dingen zijn die jij paard wel doet die het paard van koetjeboe niet doet

Sky_Britt schreef:

Mijn merrie is ook wat zou vallen onder RBE (ben het alleen niet zo eens met deze benamingen) Dacht eerst dat dat zenuwachtige nog wel eruit zou gaan aangezien de vorige eigenaresse bang was geworden en ik dacht dat ze vooral bevestiging nodig had. Maar we zijn nu 7 jaar verder en kan ze nogsteeds flink over de zeik raken van een verkeerd blaadje in de bak, echt met trillende benen in de bambi modus. Gelukkig was ik toen ik haar kocht zelf een koele kikker en heb ik er altijd met heel veel zekerheid en rust kunnen rijden en heb ik er nu een heel fijn paard aan (ik ben nogsteeds elke keer helemaal trots als ze met winderig weer alleen in de bak toch op mij kan letten). Ze leert mij nu een hoop aangezien ze zo ontzettend gevoelig is dat ik maar een millimeter verkeerd hoeft te zitten of ze laat al merken dat ze zo onmogelijk haar oefeningen goed kan doen en dat het te verwarrend is
Ik ga binnenkort van stal verhuizen na 6 jaar en ben enorm benieuwd hoe ze dit gaat doen. Ik ben tegenwoordig helaas niet zo'n held meer met rijden dus ik hoop dat ze niet te heftig op reageert. Ik heb de laatste 2 jaar een stuk minder gereden (zat op kamers dus voornamelijk in het weekend) dus die zekerheid die ik had wanneer ze alle kanten op verschiet is wel een stuk minder geworden omdat de bevestiging met rijden ook een beetje is afgezakt. De laatste keer dat ik op vreemd terrein ben gaan rijden is al weer 5 jaar geleden, dit ging toen overigens wel redelijk goed.
Ik ben we benieuwd wat andere mensen hebben ervaren met een verhuizing na zo'n lange tijd.

fleur_yen schreef:

Wat leuk om dit topic te lezen, ik heb even een tijdje wat moeite gehad om mijn paard in een hokje te kunnen plaatsen, maar ben toch wel tot de conclusie gekomen dat het een RBE is, die soms neigt naar LBE.
Enorm werkwillig is ze, en echt onwijs lief en zacht qua karakter. Ze is zeer sensibel en kan dan ook lastig omgaan met spanning, dit uit zich meer in hupsen op haar plek dan in daadwerkelijk vluchtgedrag. Ene moment is ze echt onwijs nuchter en het volgende moment valt er amper iets mee te beginnen, opvallend is dat dat meestal in relatie staat met mijn eigen gemoedstoestand
Veranderingen zijn inderdaad erg moeilijk, een overnachting voor bijvoorbeeld een wedstrijd hoef ik niet te doen, daar moet ze dagen van bijkomen, zowel mentaal als fysiek. Na een verhuizing hebben we vooral qua bosritten ook echt een stap terug moeten doen, waar ik eerst zonder problemen eigenlijk altijd alleen het bos in konden, miste ze zoveel zekerheid dat wanneer ik zelf maar een klein stukje spanning had, we eigenlijk geen kant op konden, dan steken we elkaar enorm aan in onze spanning. Teveel nieuwe dingen vragen tijdens het rijden zorgt er ook voor dat ze blokkeert, ze doet dan zó haar best om mij te begrijpen en te doen wat ik vraag dat ze gefrustreerd van zichzelf raakt als het niet helemaal lukt
De momenten dat ze lekker in haar vel zit neigt ze meer naar LBE, dan heeft ze ook zoiets van 'kom maar op met het werk', al kan dit bij teveel (in)druk dan ook weer snel omslaan.

De drang om heel hard te gaan op lange rechte stukken ken ik niet zo heel erg, enkel wanneer ik al een lichtelijk onstuimig galopje doe in het bos, dan wil ze wel heel graag hard.. Lange stukken rechtuit zijn overigens niet bevorderlijk voor haar manier van lopen, ze heeft dan snel de neiging zich lang te maken.

Ik vind het een wereldpaard, zelf ben ik ook wel RB denk ik, maar dan meer tussen introvert en extrovert in. Op wedstrijd lopen we hier ook echt wel tegenaan, momenteel zitten we op dat soort momenten dan ook allebei aan de bach bloesem druppels Gelukkig hebben we een hele fijne instructrice die ons beide in de goede baan weet te leiden, op dat soort momenten kunnen we samen dan ook de hele wereld aan

maralyn schreef:

Ik geef monnikspeper. Nu al n halfjaar.
Ze was niet te stuitten wanneer ze hengstig was.
Rennen. Angst. Ontploffing. Schrikken. .. gaan.

Nu met monnikspeper heb ik n heel ander paard. Ook wanneer ze niet hengstig is.
Nogsteedd schrikken. Maar steeds meer te handhaven.
Braver. Geen ontploffingen en als cadeau. Gewoon n stuk minder nerveus!

3 eetlepel op n dag. En wanneer 500 gram er door is dan krijgt ze een pauze van 10 dagen.

Werkt voor ons erg goed. Terwijl magnesium niks deed