Moderators: C_arola, Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, Neonlight, Sica, NadjaNadja
nadita schreef:@ Cassidy: Het is: zo zacht als het kan en zo hard als het moet. Daar kan ik het mee eens zijn.
Weet ook niets van Parelli, maar vond het filmpje er niet vriendelijk uitzien en begrijp het doel niet.
Maar het topic doorgelezen te hebben is het doel om het paard zich te laten concentreren op de persoon aan het eind van de leadrope?
Cassidy schreef:Poco4ever schreef:Je doet net alsof het een vreselijk paard is, als ik dat paard was geweest, had ik ook schijt gehad aan zo'n idioot die als een halve gare met dat touw aan t zwaaien is
Misschien moet je maar blij zijn dat het jouw paard niet is. Een serieus dominant paard kan voor het oog heel zoet ogen, maar kan staatsgevaarlijk zijn.
fransje23 schreef:Ik zal voorop stellen dat ik geen Parelli-deskundige ben. Ik ben bekend met de (oude) level 1 dingen en heb de beste man ook 1 keer live mogen aanschouwen maar dat is alles.
Magrathea schreef:Ik neem aan dat je wel eens een jong paard in een kudde hebt gezien, of een niet-hengstige merrie die een opdringerige hengst in de buurt heeft. Als je goed kijkt, zul je zien dat er eerst subtiele signalen worden afgegeven ( 'jij bent niet de baas, ga weg' of 'rot op, ik moet niks van jou hebben' ) dmv staartzwaaien, oortjes, daarna een keer happen, stampen etc. Waarschuwen is dat eigenlijk. Als het jonge paard echt over de schreef gaat, of de hengst de merrie bespringt, wat gebeurt er dan? Juist, grote kans dat ze allebei flink op hun donder krijgen door een trap, een bok of iets dergelijks.
Gini schreef:Cassidy, heiligt het doel de middelen. Om in de mooie spreuken te blijven.
Het is niet omdat ze de naam heeft van haar vader dat alles wat ze doet goed is. Hier gaat ze voor mij de mist in. Dat jij dat niet zo vindt is jouw goed recht, maar ga andere mensen dan niet penny en soft noemen.
Poco4ever schreef:Er staan hier wel ergere paarden als deze![]()
En daar doe ik ook niet zo tegen
Cassidy schreef:Even voor je informatie (en een compliment voor Linda dat je haar de dochter van Parelli noemt) : Linda Parelli is de vrouw van Pat Parelli.
Nogmaals, iedereen maakt in omgang met en in het rijden op paarden een proces door. Als jij nu filmpjes van je rijkunsten van ongeveer 10 jaar geleden zou zien, dan hoop ik voor jou dat jij ook vorderingen ziet. Zou het eerlijk zijn om jouw rijkunsten nu te gaan beoordelen op grond van de filmpjes van 10 jaar geleden?
Wicky schreef:fransje23 schreef:Ik zal voorop stellen dat ik geen Parelli-deskundige ben. Ik ben bekend met de (oude) level 1 dingen en heb de beste man ook 1 keer live mogen aanschouwen maar dat is alles.
Als je bekend bent met Level 1, heb je niet goed opgelet tijdens het kijken van het rode pakket. Daar komt dit stukje namelijk uit
Gini schreef:Excuseer, ik ben niet thuis in hun familiestamboom. Ik vind het ook altijd zo wonderbaarlijk dat je tig levels door moet gaan. DVD's moet kopen en een hele achtergrondkennis moet hebben voordat je een filmpje mag beoordelen. Opvoeding van paarden is simpel en eenvoudig. Maar goed dat is iets anders. Zoals al gezegd ik veroordeel deze vrouw in het algemeen niet. Maar op dit filmpje vind ik haar gewoon de mist in gaan.
Ik zie niets terug van "meteen belonen bij het minste positieve" en "in levels de druk opvoeren". Alleen al in de eerste paar seconden. Paard en persoon staan rustig niets te doen (als ik niets doe, kijkt mijn paard ook wel eens weg hoor). En op seconde 9-10 worden er al meteen harde hulpen gegeven. Waarom? Al van die eerste paar seconden snap ik niets en dat onbegrip neemt alleen maar toe. Af en toe wordt er met de stick richting borst bewogen, maar ik zie niet wanneer. Op welke momenten moet je die stick gebruiken? Ik zie het stramien niet. Wanneer wel, wanneer niet.
Ook zie ik geen stramien in wanneer er met het touw hard heen en weer geslingerd wordt en wanneer er een eenzijdige ruk gegeven wordt. Beide hulpen worden afwisselend gegeven en ik zie niet welke reactie men verwacht van beide hulpen. En dat is waar ik over val. Het lijkt alsof deze vrouw maar wat aan het doen is. En dan kan je daar een theorie achter plakken en DVD's over maken, het paard moet het begrijpen punt. Ik heb vaak filmpjes gezien van NH en van de beste kan je daar gewoon zonder klank naar kijken. Je ziet zo vanaf de beeldn, wat de hulpen zijn, wat de bedoeling is, wat de beloning is, de reactie van het paard etc etc. Dat heb ik hier niet.
Anoniem schreef:Vandaar dat ik ook wel kan begrijpen dat jij vindt dat het lijkt dat deze mevrouw maar wat aan het doen is... je weet niet beter omdat je idd geen kennis genoeg hebt om te kunnen oordelen en inzien.
Citaat:Daarom moet je dus tig levels doorlopen en kun je ook niet meteen in de M starten, omdat je er anders niks van snapt en omdat je juist dan maar wat aan het doen zou zijn.
Gini schreef:Het uiteindelijke doel van het touw om het been ontgaat mij, maar dat ontgaat het paard op dat moment ook. Daarvoor heb je waarschijnlijk de uitleg nodig. Maar dat krijgt het paard ook niet.
Gini schreef:Theoretische kennis is een. Het in de praktijk uitvoeren is een tweede. Het een dier aanleren of dingen corrigeren weer een heel ander verhaal.En dit klopt dus niet. Ik ben geen M-ruiter, maar toch snap ik de oefeningen van de M. Ik snap wat het doel van de oefening is, welke hulpen gegeven worden en of het paard dit correct uitvoert.
Ik heb nog nooit 1.40m gesprongen, maar ik kan wel zien of een ruiter in een 1.40m springparcours het juiste tempo heeft, de afstand goed ingeschat heeft of niet. Ik weet dat die voor een krappe dubbelsprong gaat moeten inhouden en ik kan de reactie van het paard zien (luistert die of niet, in het laatste geval zal de ruiter harder inkomen).
Ik heb nog nooit een appuyement gereden, maar ik herken de oefening wel als deze uitgevoerd wordt. Ik weet wat het doel is, ik weet welke hulpen gegeven worden en ik kan ongeveer wel zien of de oefening correct of niet is uitgevoerd.
Etc etc.
Wicky schreef:@ Fransje: dat kon ik uit je opmerking niet opmaken. Feit is dat dit stukje in de serie of het pakket verder niet extreem opvalt. Het gaf mij handvatten om met m'n tamelijk panische merrie verder te komen. In haar paniek was ze in staat om bovenop me te springen, letterlijk. Door haar uit mijn ruimte te kunnen houden en daar in een denkbeeldig doosje te duwen en vooral te laten staan (in plaats van als een vluchtdier rondjes te rennen) werd alles beter. Ik kon haar in paniek beheersen, later haar helpen om eruit te komen.
Ondertussen zijn we bijna negen jaar verder en al jaren m'n perfect partner.