Barroco schreef:Ik snap echt niet dat mensen dit als opvoeden zien! Er wordt gewoon niks duidelijk gemaakt aan het paard (en ja ik heb het filmpje afgekeken).
Maar goed, dan blijkt weer hoeveel meningen verschillen.
Met dit soort ongenuanceerde opmerkingen, vraag ik me soms wel eens af in hoeverre de schrijver echt veel ervaring heeft met "moeilijke paarden".
Kyara27 schreef:Ik begrijp op zich wel wat ze het paard wilt laten begrijpen. Die man pakt het onhandig aan, die geeft de signalen niet juist. Net als te laat clickeren met clickertraining. Timimg is zo belangrijk!
Het paard moet op haar letten en niet op de omgeving, maar dit paard lijkt net een kind met ADHD. Hij is overal met zijn aandacht, behalve bij haar. Daarvoor geeft ze die rukken aan het touw: Snap out of it! Zoals mensen elkaar wel eens een tik in het gezicht geven als iemand hysterisch doet. Dat drukke gedoe wat ze doet om het paard heen, is hem te laten wijken voor druk. Al vind ik daarbij wel dat ze de oefeningen wel erg snel op hem af vuurt, daar zouden denk ik wel wat rust momenten tussen kunnen. Ze loopt in de richting van zijn hoofd om hem linksom te laten gaan, eerst met gewapper, maar als hij niet wijkt tikt ze hem aan met haar platte hand. Lijkt mij duidelijk voor het paard. Als mijn paard teveel op iets anders let probeer ik hem ook af te leiden door hem in allerlei richtingen te bewegen.
freeride schreef:ik ben behoorlijk anti-parelli, omdat ik niet hou van 7 spelletjes die je moet doorlopen, ieder paard is anders, en ik snap 't stokje niet.
Op dit filmpje zie ik wel wat de bedoeling is: het paard moet op afstand(lengte touw) blijven staan, maar ik zie een hondsbrutaal ongeinteresseerd paard, een typische bully, die heel gemakkelijk over je heen walst als ie daar zin in heeft.
Het halster zit enorm laag, daar stoor ik me aan.
Dit paard zou het idee beter snappen door hem na 1x vragen achteruit te gaan een tets met het touw op de bortkas te geven, en bij geen effect op de neus. beter 1x scherp doorkomen dan uren aan z'n neus te rammelen met een halster. uit mijn ruimte=uit mijn ruimte, bij mij iig. of je nu natural of klassiek of regulier of modern met je paard bezig bent, iedereen weet hoe grof en hard een paard een ander paard corrigeerd, en daarna is het ook klaar, dus wat Linda Parelli hier doet, nee, niet mijn ding.
edit: ik zie geen zielig nerveus of zenuwachtig paard, maar een hondsbrutaal paard, met enorm veel zelfvertrouwen.
Interessante aan dit topic, is zoveel zielen zoveel overtuigingen. Interessant om te lezen. Enige wat mij wel irriteert zijn de reacties als "bah, sielugh" maar er wordt niet uitgelegd waarom dit zielig zou zijn en/of een alternatief voorgesteld.
Wat is een alternatieve methode om dit dier wel respectvol te krijgen naar de mensen om hem heen?