Bokt.nl

**Geplaatst**: 23-01-13 13:03

Geplaatst: 23-01-13 13:03

Eigenlijk zou je inderdaad eens een filmavondje moeten houden, zodat mensen hun blik wat kunnen verbreden. Als Parelli nou één ding niet is dan is het star namelijk. De Equiday vind ik ook niet altijd een goed voorbeeld. De laatste advanced wel, daar zag je op wat voor een geweldige manier Wally de totaal niet gemotiveerde Leftbrain Introvert wist te motiveren om onwijs leuk mee te spelen. Ik heb het dier nog nooit zo enthousiast gezien.

**Geplaatst**: 23-01-13 13:04

Geplaatst: 23-01-13 13:04

fransje23 schreef:
NeverGiveUp schreef:
Fransje, logisch ja, maar als de paarden zo slaafs waren zouden ze het gewoon doen toch?

De paarden op het filmpje van Pat en Linda vind ik slaafs. Er zijn hier al voorbeelden genoemd dat het bij hun ook mis gaat en ik vind dat fijn om te lezen. Een beetje eigen initiatief wat vervolgens ook gewoon toegestaan wordt maakt een paard ook zelfverzekerder en slimmer.

Precies

**Geplaatst**: 23-01-13 13:05

Geplaatst: 23-01-13 13:05

fransje23 schreef:
NeverGiveUp schreef:
Fransje, logisch ja, maar als de paarden zo slaafs waren zouden ze het gewoon doen toch?

De paarden op het filmpje van Pat en Linda vind ik slaafs. Er zijn hier al voorbeelden genoemd dat het bij hun ook mis gaat en ik vind dat fijn om te lezen. Een beetje eigen initiatief wat vervolgens ook gewoon toegestaan wordt maakt een paard ook zelfverzekerder en slimmer.

Parelli is juist gebaseerd op eigen initiatief. Iedereen kan een paard wat laten doen, maar kun je het ook voor elkaar krijgen dat het paard het ZELF wil.

**Geplaatst**: 23-01-13 13:08

Geplaatst: 23-01-13 13:08

Ik zet mijn paard als een malle achterwaarts. Niet door zo aan het hoofd te trekken oid. Maar gewoon met stick tegen borst aan. Soms gewoon disengage door hoofd naar mij toe te draaien, er zijn zoveel opties.

Ben inmiddels aardig ervaren in oplossingen bedenken met mijn RBE!

**Geplaatst**: 23-01-13 13:12

Geplaatst: 23-01-13 13:12

Maritje1991 schreef:
Ik zet mijn paard als een malle achterwaarts. Niet door zo aan het hoofd te trekken oid. Maar gewoon met stick tegen borst aan. Soms gewoon disengage door hoofd naar mij toe te draaien, er zijn zoveel opties.

Ben inmiddels aardig ervaren in oplossingen bedenken met mijn RBE!

Dat helpt nu in de meeste gevallen bij mij ook.

In het begin niet, toen was het heel erg. Als hij zich dan alleen voelde, of ik hem over zijn grens gepusht had was er geen land meer mee te bezeilen.

Nu weet ik wanneer ik kan zeggen, kom op lopen, en wanneer ik hem gewoon even moet laten kijken bijvoorbeeld.

Laatst liepen we op de duinen en was het opeens ongelooflijk druk, nog nooit zo druk gezien.
Ik heb een paard die echt níks mist, en zoveel input is dan gewoon teveel voor hem. Nou toen vond ik het weer behoorlijk lastig

Hij kon absoluut niet stilstaan. Ik heb maar gezorgd dat hij in ieder geval wist dat ik er ook nog liep, dus zo'n asociale schouder tegen me aan wil ik gewoon niet.
Na een kwartiertje kon hij rondjes om mij heendraaien terwijl ik liep, en achtjes. En bleef hij uit mijn buurt.
Maar een rustige stap lukte me niet, dat kón ook gewoon niet. Blijft moeilijk hoor

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-01-13 13:13

Geplaatst door de TopicStarter : 23-01-13 13:13

Jessix schreef:
Parelli is juist gebaseerd op eigen initiatief. Iedereen kan een paard wat laten doen, maar kun je het ook voor elkaar krijgen dat het paard het ZELF wil.

Je leert een paard toch te reageren op bepaalde commando's en koppelt daar een verwachtingspatroon aan?
Ik geloof niet dat een paard zelf achterwaarts wil gaan als jij je vinger beweegt etc. Al hij het niet doet zet je sterker aan, niets geen eigen initiatief. Je geeft het paard een keuze of achterwaarts gaan of het wordt onaangenaam.
Is niet slecht maar is geen eigen initiatief.

Mijn paard mag vooral met buitenrijden veel zelf bedenken. Ik bepaal het tempo en zij bepaald waar ze loopt en soms ook welke afslag of bijzondere D-tour we nemen. Ze heeft nog weleens een voorkeur voor het bekijken van opritten en tuinen maar dat staat ik dan weer niet toe

**Geplaatst**: 23-01-13 13:15

Re: Slaat Linda Parelli hier niet door? Parelli vriendelijk?

Geplaatst: 23-01-13 13:15

Fransje bij mij komt het eigen gedeelte ook in dat soort dingen. Daarnaast verplicht ik mijn paard nooit door te lopen als het bang is maar wacht net zo lang tot zij zelf aanzet tot voorwaarts gaan. Wanneer dat gebeurt hoef ik de hele rit mij nergens meer druk om te maken

**Geplaatst**: 23-01-13 13:18

Geplaatst: 23-01-13 13:18

fransje23 schreef:
Je leert een paard toch te reageren op bepaalde commando's en koppelt daar een verwachtingspatroon aan?
Ik geloof niet dat een paard zelf achterwaarts wil gaan als jij je vinger beweegt etc. Al hij het niet doet zet je sterker aan, niets geen eigen initiatief. Je geeft het paard een keuze of achterwaarts gaan of het wordt onaangenaam.
Is niet slecht maar is geen eigen initiatief.

Dat bedoel ik dus ook.
Met eigen initiatief bedoel ik ook echt eigen initiatief he. Dus niet het paard de vrijheid geven om verschillenden antwoorden te geven, maar maar 1 antwoord als juist te bestempelen.
Neem nu bv. een opgewonden paard dat langs mij dribbelt in plaats van te stappen. Zolang ik de oorzaak ken (opgewondenheid) en het paard wel gehoorzaam blijft, laat ik dit paard dribbelen. Het paard moet dan niet stappen. Ik luister naar mijn paard die mij dan vertelt dat die zenuwachtig is. Ik ga dan niets doen om haar toch te laten stappen. Als ik opgewonden ben, beweeg ik namelijk ook heel veel (ijsberen).

**Geplaatst**: 23-01-13 13:20

Re: Slaat Linda Parelli hier niet door? Parelli vriendelijk?

Geplaatst: 23-01-13 13:20

Gini, straks ga ik daar nog even op reageren, nu eerst ven werken

**Geplaatst**: 23-01-13 13:54

Geplaatst: 23-01-13 13:54

fransje23 schreef:
Jessix schreef:
Parelli is juist gebaseerd op eigen initiatief. Iedereen kan een paard wat laten doen, maar kun je het ook voor elkaar krijgen dat het paard het ZELF wil.

Je leert een paard toch te reageren op bepaalde commando's en koppelt daar een verwachtingspatroon aan?
Ik geloof niet dat een paard zelf achterwaarts wil gaan als jij je vinger beweegt etc. Al hij het niet doet zet je sterker aan, niets geen eigen initiatief. Je geeft het paard een keuze of achterwaarts gaan of het wordt onaangenaam.
Is niet slecht maar is geen eigen initiatief.

Mijn paard mag vooral met buitenrijden veel zelf bedenken. Ik bepaal het tempo en zij bepaald waar ze loopt en soms ook welke afslag of bijzondere D-tour we nemen. Ze heeft nog weleens een voorkeur voor het bekijken van opritten en tuinen maar dat staat ik dan weer niet toe

Dat laatste deed ik vroeger ook, liet mijn pony ook heel veel bepalen. Maar als je beetje 'juiste' pony hebt gaat zich dat tegen je keren hoor .. Zo bv. in volle galop besluiten dat paadje links (héél klein paadje) leuker is dan de brede zandweg. Of dat we bergaf willen draven ipv stappen door het mulle zand terwijl ruiter er zonder zadel op zit etc. (ik wilde hem laten stappen, hij werd boos, begon te bokken, ging op zijn knieën en ik ging met een heel kapot gezicht naar huis).

Ieder zijn eigen keuze en zijn eigen grenzen. Ik weet van mezelf dat mijn grenzen een stuk strenger zijn dan bij vele mensen, zie ik op stal alleen al. Maar als ik dan ook zie hoe mensen de struiken in worden geduwd, omver gelopen worden door hun paard, een kopstoot krijgen, ... dan denk ik: geef mij mijn grenzen maar :Y)

En dat betekent niet dat mijn pony's niks mogen of niet in mijn buurt mogen komen, heb ze heel veel in mijn buurt en we staan regelmatig gewoon gezellig samen. Maar als ik merk dat er wat gebeurd en ik weet niet wat voor gevolgen dat gaat hebben dan is het eerste wat ik doe mijn paard uit mijn ruimte sturen, en van daaraf bekijk ik het wel weer verder. Ik heb iets teveel meegemaakt (en daardoor pijn gehad) om het risico te lopen, naar mijn gevoel dan

En ja, als het er op aankomt heb ik tegenwoordig altijd het laatste woord (op de grond dan toch, onder het zadel moet dat nog blijken

) en dat vind ik wel zo'n fijn gevoel. Betekent niet dat mijn pony's geen spatjes meer hebben, of niks meer doen wat niet de bedoeling is .. maar binnen bepaalde grenzen .. zodra ik zeg dat het goed geweest is (omdat het gevaarlijk gaat worden) dan is het ook goed geweest. En dat vind ik wel leuk

**Geplaatst**: 23-01-13 13:56

Geplaatst: 23-01-13 13:56

Gini schreef:
fransje23 schreef:
Je leert een paard toch te reageren op bepaalde commando's en koppelt daar een verwachtingspatroon aan?
Ik geloof niet dat een paard zelf achterwaarts wil gaan als jij je vinger beweegt etc. Al hij het niet doet zet je sterker aan, niets geen eigen initiatief. Je geeft het paard een keuze of achterwaarts gaan of het wordt onaangenaam.
Is niet slecht maar is geen eigen initiatief.

Dat bedoel ik dus ook.
Met eigen initiatief bedoel ik ook echt eigen initiatief he. Dus niet het paard de vrijheid geven om verschillenden antwoorden te geven, maar maar 1 antwoord als juist te bestempelen.
Neem nu bv. een opgewonden paard dat langs mij dribbelt in plaats van te stappen. Zolang ik de oorzaak ken (opgewondenheid) en het paard wel gehoorzaam blijft, laat ik dit paard dribbelen. Het paard moet dan niet stappen. Ik luister naar mijn paard die mij dan vertelt dat die zenuwachtig is. Ik ga dan niets doen om haar toch te laten stappen. Als ik opgewonden ben, beweeg ik namelijk ook heel veel (ijsberen).

Maar een andere manier van benaderen is je paard helpen die spanning los te kunnen laten. Dat is ook een keuze "binnen het programma". Het is zeker de bedoeling dat je je paard de kans geeft om te laten zien wat er dwars zit. En ook laten dribbelen zoalng hij niet aan de lijn hangt is een optie. Het ligt er maar net aan wat je prioriteiten zijn in een bepaalde situatie en wat het best is voor je paard op dat moment, want gespannen zijn is voor hem ook niet fijn.

Maar ook een belangrijk deel van het programma is: "being the ambassador of yes". Als je paard dus iets aanbiedt dat je daar best in mee kan gaan ( om het eventueel om te buigen) en niet bij alles nee hoeft te roepen omdat meegaan soms een investering is in de relatie met je paard. Maar wel binnen bepaalde voorwaarden, want je paard altijd toestaan om iets anders te laten zien is natuurlijk ook weer niet de bedoeling. Die balans uitleggen wordt te uitgebreid omdat dat afhankelijk is van je paard, de situatie en je doel voor een bepaalde training.

**Geplaatst**: 23-01-13 14:16

Re: Slaat Linda Parelli hier niet door? Parelli vriendelijk?

Geplaatst: 23-01-13 14:16

Mooi gezegd Fellor

Ik begrijp best dat mensen iets hebben van "laat een bang paard toch kijken of dribbelen of .. ", maar hoe leuk is het voor dat paard om bang te zijn en bang te blijven? Wat als je dat bang zijn kan ombuigen door de aandacht weer op jouw te krijgen, zodat jij kan laten zien dat er niks aan de hand is (want je bent zelf rustig) en omdat jullie partners zijn aanvaard je paard dat?

Maar zoals eerder gezegd mogen mijn paarden best 'neen' zeggen op iets ... Als ik bv. werk met een hindernis en mijn pony zegt "vandaag spring ik niet" dan ga ik hem niet met alle mogelijke middelen toch over die hindernis krijgen. Dat zou niet eerlijk zijn. Dan doe ik gewoon wat anders, werk aan andere dingen, probeer tussendoor nog eens een sprongetje, probeer hem meer te motiveren, ... Dat is het leuke. En soms krijg je heel leuke dingen doordat je paard iets doet wat jij niet in gedachte had. Zo heb ik eens gestaan dat ik hem op een cirkel wilde vragen, en hij kon ineens héél prachtig zijwaarts gaan (was daarvoor nog moeilijk voor hem) dus wat heb ik gedaan? Niet gezegd "en nu MOET je op die cirkel", maar we zijn aan het zijwaarts gaan werken :Y)

Zolang er geen gevaar is ben ik heel flexibel hoor, maar als er wat gebeurd wil ik het wel voor het zeggen hebben ...

**Geplaatst**: 23-01-13 14:26

Geplaatst: 23-01-13 14:26

Wil ook nog even op eerdere dingen reageren ...
Ik kan best begrijpen dat de Parelli's zelf heel strict lijken in hun doen en laten, ik heb dat met momenten ook

Laatst was Pat in een filmpje bezig met een paard en het paard keek 1x naar rechts (of links) en kreeg meteen een snok van "hier blijven met je aandacht". Dan denk ik ook: is dit nu echt nodig? Maar wie ben ik om te zeggen dat dit niet nodig is? Ik ken het paard niet .. Wie weet als je hem 1x de aandacht van je laat weggaan dat je in de problemen komt en dan nog harder gaat moeten ingrijpen. Wie ben ik om dat te bepalen? Bij mijn paarden doe ik het niet op die manier, maar dat is het leuke aan het systeem: je moet niks, je krijgt gewoon richtlijnen en je bepaald zelf hoe ver je daarin gaat

Zo werk ik met mijn halfblinde pony ook met stemcommando's, is ook niet volgens het systeem, maar werkt wel en wordt door Parelli-instructeurs alleen maar toegejuicht, ik kijk naar het paard en hou rekening met het paard .. en daar draait het om, niet om de regeltjes die er zijn en die je alleen maar 100% zou mogen volgen .. Zoals gezegd zijn het richtlijnen, voor als je nog moet zoeken hoe je iets zou kunnen doen, maar het zijn geen vaste regels

Heb ook gelezen dat Parelli enkel de games is, over en over en over, en dat het daarom na een tijdje niet leuk meer is. Maar dat is niet zo. Die games zijn de basis, om je paard te leren kennen, om veiligheid in te bouwen. Maar éénmaal daar voorbij (en dat moet niet perfect op fase 1 allemaal) dan moet je ze echt niet elke keer van voor tot achter herhalen hoor. Je gebruikt de games gewoon in je doel. Je gebruikt ze al bij het uit de weide halen, of zelfs in de weide (het ene paard wegsturen omdat je het andere aandacht wil geven ofzo bv.). En je gebruikt ze gewoon bij wat je wil doen ... Ik ga buiten wandelen en gebruik de games, ik werk met een hindernisparcours (horse agility) en gebruik de games .. Binnenkort ga ik weer rijden en gebruik ik de games ... Maar de games zijn het doel op zich niet, en daar wordt ook heel erg op gehamerd in de pakketten. Dat de Parelli's vaak alleen met de games lijken te werken, en dan de games om de games is volgens mij omdat je vooral shows/clinics ziet, en daar zitten altijd nieuwe mensen tussen die het systeem nog niet kennen, en dan is het wel handig om bij de basis te beginnen. Ook al ze zelf een nieuw paard in handen krijgen wordt er natuurlijk met de games begonnen. Maar het is niet altijd maar games, games, games. Kijk bv. eens naar shows over de horsenalities, daar worden de games ook gebruikt, maar wordt er met geen woord over gerept (niet van 'dit is de circling en dat doe je zo' bv.). Daar zijn ze gewoon een onderdeel van de uitleg. Dus de games is de basis, maar er is zoveel meer .. en je moet echt niet elke keer beginnen bij game 1 en eindigen bij game 7 en dan ben je weer klaar

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-01-13 14:46

Geplaatst door de TopicStarter : 23-01-13 14:46

Voor het in de praktijk brengen van de games is wel wat creativiteit nodig. Je kan ze natuurlijk vrijwel overal in verweven maar mijn ervaring is dat mensen toch bij bepaalde oefeningen blijven hangen.

Hoe parelli is parelli met een eigen twist? Volgens mij kom je dan al snel op het punt waar ik ook op zit. Je pikt mee wat je kan gebruiken en kijk en leert weer verder.

**Geplaatst**: 23-01-13 14:50

Geplaatst: 23-01-13 14:50

Ik denk dat je dat altijd hebt .. Ook Parelli heeft het zelf niet uitgevonden maar meegenomen van wat hij van anderen heeft geleerd, en dit samengegoten tot ... Betekent niet dat dat heilig is, en enkel maar de enige weg. Geeft gewoon handvaten (en tegenwoordig steeds meer omdat ook zij blijven bijleren en veranderen waar nodig) die je kan gebruiken, maar je moet niet alles tot op de letter volgen. Of dat lijkt me toch niet de bedoeling .. Er is niet 1 juiste weg, overal zitten dingen in die beter of minder goed bij jouw of je paard passen .. Parelli laat in mijn ogen gewoon zien hoe je het KAN oplossen, niet hoe je het MOET oplossen. Als jij het prima vindt dat je paard langs je loopt te dribbelen en zich op te winden, wie zegt dan dat dat anders moet? Mijn keuze zou het niet zijn, maar dat ben ik, en ik heb ook niet zo'n dribbelpony's

Wat bij Parelli wel is is dat de basis gewoon echt sterk is .. Die games moet je gewoon even doorlopen zoals in het boekje staat, om het principe door te krijgen, om een basis te krijgen, om veiligheid te krijgen (rekening houdend met het type paard dat je voor je hebt, en zo zit er toch weer bij ieder paard een iets andere manier van werken in). En daarna kan je, met behulp van dat geleerde, best wel je eigen weg gaan hoor. Waarbij je altijd terug dingen kan bekijken of lezen als je ergens vastloopt en graag een optie hebt hoe het kan.. In mijn ogen dan toch

En dat het bij mensen aan creativiteit ontbreekt, en ze daardoor steeds maar weer hetzelfde liedje afraffelen ... tja ... daar kan je moeilijk Parelli voor verantwoordelijk houden natuurlijk. Als je ziet wat die allemaal met zijn paarden doet ... als je alleen al die filmpjes kijkt heb je mogelijkheden genoeg om naartoe te werken

Laatst bijgewerkt door Anoniem op 23-01-13 14:52, in het totaal 2 keer bewerkt

**Geplaatst**: 23-01-13 14:50

Geplaatst: 23-01-13 14:50

Gini schreef:
Ik denk dat in dit topic meer filmpjes geplaatst zijn dan in het subforum Links op 1 maand.

Ik ben ook heel blij met dit topic.

Leuk dat het zo inhoudelijk verloopt en over het algemeen ook ontopic en respectvol.

Mag ook wel eens gezegd. +:)+

**Geplaatst**: 23-01-13 14:55

Geplaatst: 23-01-13 14:55

Ik zie een paard wat heel graag terug wil naar zijn veilige omgeving en dan kun je meppen, en wiebelen met je touwtje wat je wil maar luisteren doetienie...

**Geplaatst**: 23-01-13 14:58

Re: Slaat Linda Parelli hier niet door? Parelli vriendelijk?

Geplaatst: 23-01-13 14:58

En kan je dan ook vertellen wat je wel zou moeten doen?
Gewoon terug laten lopen naar zijn veilige omgeving? (wat dat ook moge zijn, want deze plaats is volledig nieuw voor het paard aangezien het een cursus daar ter plaatste is, dus dat veilige omgeving is ook maar relatief).

**Geplaatst**: 23-01-13 14:59

Geplaatst: 23-01-13 14:59

Wat een verademing , die Pignon-clinic .. waardig, respectvol, effectief.

**Geplaatst**: 23-01-13 15:00

Geplaatst: 23-01-13 15:00

[***] schreef:
En kan je dan ook vertellen wat je wel zou moeten doen?
Gewoon terug laten lopen naar zijn veilige omgeving? (wat dat ook moge zijn, want deze plaats is volledig nieuw voor het paard aangezien het een cursus daar ter plaatste is, dus dat veilige omgeving is ook maar relatief).

Soms lukt het niet, dan kun je wel eeuwig doorgaan maar wordt je alleen maar moe en ben je niet tegen het probleem aan het vechten maar tegen het paard. Ik vind het heus niet zielig wat ze doet, ze is alleen nogal verbeten bezig en heeft niet zoveel resultaat.

Hij blijft maar kijken en dat blijft dat dier denk ik net zolang doen tenzij je het dier helemaal murw maakt door em gewoon moe te maken.

**Geplaatst**: 23-01-13 15:01

Geplaatst: 23-01-13 15:01

[***] schreef:
Mooi gezegd Fellor

Ik begrijp best dat mensen iets hebben van "laat een bang paard toch kijken of dribbelen of .. ", maar hoe leuk is het voor dat paard om bang te zijn en bang te blijven? Wat als je dat bang zijn kan ombuigen door de aandacht weer op jouw te krijgen, zodat jij kan laten zien dat er niks aan de hand is (want je bent zelf rustig) en omdat jullie partners zijn aanvaard je paard dat?

Maar zoals eerder gezegd mogen mijn paarden best 'neen' zeggen op iets ... Als ik bv. werk met een hindernis en mijn pony zegt "vandaag spring ik niet" dan ga ik hem niet met alle mogelijke middelen toch over die hindernis krijgen. Dat zou niet eerlijk zijn. Dan doe ik gewoon wat anders, werk aan andere dingen, probeer tussendoor nog eens een sprongetje, probeer hem meer te motiveren, ... Dat is het leuke. En soms krijg je heel leuke dingen doordat je paard iets doet wat jij niet in gedachte had. Zo heb ik eens gestaan dat ik hem op een cirkel wilde vragen, en hij kon ineens héél prachtig zijwaarts gaan (was daarvoor nog moeilijk voor hem) dus wat heb ik gedaan? Niet gezegd "en nu MOET je op die cirkel", maar we zijn aan het zijwaarts gaan werken Zolang er geen gevaar is ben ik heel flexibel hoor, maar als er wat gebeurd wil ik het wel voor het zeggen hebben ...

Leuk inderdaad

Had ik laatst ook, ik wilde hem over het balkje hebben, deed hij opeens een prachtige zijwaarts over het balkje heen :')

Terwijl het me niet lukte hem dat te leren.

**Geplaatst**: 23-01-13 15:02

Geplaatst: 23-01-13 15:02

@ Fred_Kroket : Ik meen mij te herinneren dat hij op 6 minuten toch gewoon rustig stilstaat? Daarna begint hij weer als zij een oefening wil vragen, en dat is net het hele probleem .. Paardje is rustig en braaf, totdat iemand er iets van wil, en dan gaat die daar vol tegenin en bestaat het mensje ineens niet meer..

En over Pignon heeft ieder ook weer zijn eigen mening natuurlijk. Ik zie het niet waarom je een paard 10 minuten (of misschien wel langer, heb niet verder gekeken) kijkerig moet laten zijn, moeten laten bezig zijn met de omgeving, terwijl jij daar ook nog staat ... Ik denk dat het voor veel paarden veel fijner is dat je ze eerder terug haalt in de wereld en met je laat werken, om zo samen tot ergens te komen, dan dat je ze maar in hun eentje alles laat bekijken en uitzoeken .. Lijkt me nu niet meteen minder stressvol voor een paard als ik eerlijk moet zijn.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-01-13 15:03

Geplaatst door de TopicStarter : 23-01-13 15:03

[***] schreef:
Dat laatste deed ik vroeger ook, liet mijn pony ook heel veel bepalen. Maar als je beetje 'juiste' pony hebt gaat zich dat tegen je keren hoor .. Zo bv. in volle galop besluiten dat paadje links (héél klein paadje) leuker is dan de brede zandweg. Of dat we bergaf willen draven ipv stappen door het mulle zand terwijl ruiter er zonder zadel op zit etc. (ik wilde hem laten stappen, hij werd boos, begon te bokken, ging op zijn knieën en ik ging met een heel kapot gezicht naar huis).

Ik schreef al dat ik in ieder geval het tempo bepaalde dus wel enige controle maar niet alle controle.
Mijn paard geeft mij haar vertrouwen en in ruil daarvoor vertrouw ik haar. Ik geef haar dus de ruimte voor eigen initiatief en daar maakt zij geen misbruik van door te gekke dingen te doen.

**Geplaatst**: 23-01-13 15:06

Geplaatst: 23-01-13 15:06

[***] schreef:
@ Fred_Kroket : Ik meen mij te herinneren dat hij op 6 minuten toch gewoon rustig stilstaat? Daarna begint hij weer als zij een oefening wil vragen, en dat is net het hele probleem .. Paardje is rustig en braaf, totdat iemand er iets van wil, en dan gaat die daar vol tegenin en bestaat het mensje ineens niet meer..

En over Pignon heeft ieder ook weer zijn eigen mening natuurlijk. Ik zie het niet waarom je een paard 10 minuten (of misschien wel langer, heb niet verder gekeken) kijkerig moet laten zijn, moeten laten bezig zijn met de omgeving, terwijl jij daar ook nog staat ... Ik denk dat het voor veel paarden veel fijner is dat je ze eerder terug haalt in de wereld en met je laat werken, om zo samen tot ergens te komen, dan dat je ze maar in hun eentje alles laat bekijken en uitzoeken .. Lijkt me nu niet meteen minder stressvol voor een paard als ik eerlijk moet zijn.

Op precies 6 minuten :')

Hahaha! Het gaat om het algemene beeld, paard is afgeleid en mens blijft maar meer signalen geven en lamme armen krijgen. Je kunt beter een kwartier in een ruimte werken met een dier waarbij het dier niet steeds de aandacht verliest en dan sneller resultaat hebben dan een uur bezig zijn en steeds moeten eisen om concentratie te krijgen. Gewoon stukje efficiëntie.. Dan zal het geconditioneerde gedrag wat in een korte tijd is verkregen en getraind ook beter werken in een omgeving waar het dier wordt afgeleid.

**Geplaatst**: 23-01-13 15:10

Geplaatst: 23-01-13 15:10

Neen, niet precies op 6 minuten

Ik wil gewoon aangeven dat het geen 10 minuten doorgaat zonder resultaat, zoals meerdere mensen in het topic hier wel denken. Er is wel degelijke resultaat, zelfs het gewenste resultaat, alleen duurt dat nooit lang ... en dat is dus het hele probleem bij dit paard ...

En in het topic is al meermaals de vraag gesteld: wie zegt dat hij op andere plaatsen ook problemen geeft? Misschien is dit wel de eerste keer dat hij zo reageert, en misschien is dit wel de enige plaats waar dit probleem zich voordoet. Wat heb je er dan aan om in een andere ruimte te gaan werken? En het paard is er nu éénmaal, in deze staat, kan je hem moeilijk even weghalen om ergens anders aan de oplossing te gaan werken, de oplossing ligt daar, op die plaats. En tja, dat kan wel eens wat langer duren dan dat mensen willen, en ook eens wat moeilijker zijn dan dat mensen graag zien. Maar paard op zo'n moment weghalen naar een andere plaats is in mijn ogen geen oplossing, buiten het risico wat je loopt (kan goed zijn als je je verplaatst dat paard helemaal over je heen loopt) lijkt het mij ook geen onderdeel van de oplossing, omdat het probleem daar ontstaat en dus ook daar opgelost zou moeten worden.