Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
arno8 schreef:Op dit lange gras had Vanilla niet gemest...
Als ze liever kort gras hebben, dan laat ik ze gewoon de hele zomer mooi op een stukje van 10 bij 10 meter staan
Jovarna schreef:Opala, mooie zin van jou, die laatste post (in ander topic).
Citaat:Heb je je gelijk op de moeilijkste cursus ingeschreven. (de anky cursus)


dekoezegtboe schreef:even een andere vraag... toen jullie opzoek waren naar een paard en je kwam bij jullie huidige paardje... hoe wist je dat dit HET paard voor jou was??

dekoezegtboe schreef:even een andere vraag... toen jullie opzoek waren naar een paard en je kwam bij jullie huidige paardje... hoe wist je dat dit HET paard voor jou was??
. Ik vond haar er leuk uitzien (ze kon geen seconde stil blijven staan). Op uiterlijk dus, want ze was nog maar 2,5 jaar. We zouden gewoon gaan kijken, want met beleren en inrijden hadden mijn dochter en ik totaal geen ervaring. Er is in het begin wel eens twijfel geweest door div. dingen waar je tegenaan loopt. Maar nu doe ik met haar datgene wat ik vroeger altijd al wilde: samen met je paard de dagelijkse sleur ontvluchten
dekoezegtboe schreef:even een andere vraag... toen jullie opzoek waren naar een paard en je kwam bij jullie huidige paardje... hoe wist je dat dit HET paard voor jou was??

Jovarna schreef:dekoezegtboe schreef:even een andere vraag... toen jullie opzoek waren naar een paard en je kwam bij jullie huidige paardje... hoe wist je dat dit HET paard voor jou was??
Ik was niet op zoek. Wel had ik een paar weken daarvoor (voordat Jovarna op m'n pad kwam) voor mezelf besloten dat ik een eigen paard wilde. Ik zou niet op zoek gaan (advertenties, handelaren e.d.) maar vertrouwde er op dat mijn paard op m'n pad zou komen.
En inderdaad, slechts een paar weken later, was ze daar...! En ze was te koop...!
Hoe ik wist dat zij het was. Ze was zwart (daar droomde ik als meisje altijd van), ze had een enorme uitstraling en ik stond aan de grond genageld. Het was een heel sterk gevoel van "Daar ben je dan...!".



. Voorlopig staat ze goed in haar "gevangenis met prikpalen" maar ik durf haar nu eigenlijk niet meer op gras te zetten totdat ik hopelijk heb kunnen uitpuzzelen waarom ze nou weer hoefbevangen is geworden. Als ik er niet achter kan komen waarom dit is gebeurd zal ik dus misschien op zoek moeten naar een nieuwe plek voor haar en als dat niet lukt naar een nieuw baasje waar ze wel op de juiste manier gehouden kan worden
dekoezegtboe schreef:even een andere vraag... toen jullie opzoek waren naar een paard en je kwam bij jullie huidige paardje... hoe wist je dat dit HET paard voor jou was??
Begreep namelijk dat je het 1e paard wat je zag niet meteen moest kopen maar nog naar andere moest gaan kijken