mika11 schreef:Als wij met de vereniging naar concours gingen, gingen veel pony's in zo'n grote vrachtwagen (voor degenen die zelf geen trailer hadden) en bleven we allemaal de hele dag op concours. De pony's stonden daar al die tijd vastgebonden aan de vrachtwagen. We sleepten met emmers water en hooi en iedereen hielp elkaar. Volgens mij hebben wij nooit problemen gehad met laden en lossen van de pony's en dat ze daar de hele dag op het concours terrein waren.
De parade was altijd het laatst, ik had een makke pony dus ik had altijd de vaandel tijdens de parade.
Veel ouders waren er ook de hele dag aanwezig, dat was heel normaal.
Er liepen vaak van die 'oude paardenmannetjes met anderhalve tand in de mond' rond die in 1 oogopslag zagen of een bepaald paard goed was of niet. En precies wisten wat je bij een moeilijk paard moest doen om hem te laten verbeteren. Of ze wisten al bij voorbaat dat het niet zou lukken (gek in de kop = slacht).
Er was in die tijd weinig poespas om de paarden heen. Maar 1 zadeltje voor springen, dressuur en cross.
Alleen een martingaal als extra teugel bij het springen.
Precies.
En 1 sjabrak (donkerblauw) voor het rijden en 1 in de clubkleuren (groen/geel) voor de wedstrijden.
Onze pony's stonden 's avonds anderhalve km verderop op een grote wei en wij brachten ze zonder zadel met een halster en touw er naar toe, met vaak nog aan allebei de zijden een andere pony.
Nooit geen problemen mee.
Ik ging ook vaak naar het strand alleen met halster zonder hoofdstel/zadel, want mijn pony spetterde altijd in zee en dan bleef mijn zadel/singel schoon.
Tandarts, zadelmaker, heb ik vroeger nooit van gehoord.