Piepdruif schreef:Ik vraag me af wat er bedoeld wordt met "de strategie van de instructeur", bv die van Parelli. Want mijn "strategie" is eigenlijk geen strategie, maar meer een "kiek'n wat ut wurdt vandoag".Ik bedoel daarmee bv: Ik kan wel besloten hebben dat ik vandaag het wijken ga oefenen, maar als er dan net veel onrust rondom de bak is en mijn paard een beetje dol, dan ga ik dus niet koste wat kost wijken oefenen, maar ga ik werken aan rust en ontspanning, waar ik zo een uurtje mee zoet ben, als mijn paard zo'n bui heeft. Soms lukt dat niet omdat ikzelf knorrig word (slecht geslapen oid), dan stop ik en gaan we buitenrijden of wandelen.
Ik heb wel lange termijn doelen met mijn paardje, zoals galopwissels en passage, maar daar zijn we de eeste paar jaar nog niet aan toe:)
Kortom, hoe en wat ik met mijn paard doe, ligt niet van te voren vast in een strategie, maar is afhankelijk van het moment, wat het paard aanbiedt en hoe ik in mijn vel steek. En toch komen we steeds een stapje verder, krijgt ze steeds betere bespiering en begint ze nu eindelijk te leren hoe je als paard correct een mens op je rug draagt. (paardje is 10, nu 2 jaar van mij)
Of is dit toch ook een strategie?
Nee, het is nog veeeel erger; dit is gewoon de enig juiste instelling om ook maar iets te bereiken met een paard.
Datzelfde geldt voor de instructeur. Deze persoon MOET kijken naar wat er om hem/haar heen loopt en daarmee beginnen. Een goede instructeur heeft geen strategie, die heeft gewoon 100 verschillende manieren om met de getoonde combinatie iets te bereiken. Werken al die 100 manieren niet, dan trekt een goede instructeur gewoon het volgende blik mogelijkheden open...........