YelaBrenda11 schreef:jahoor , ze weet wat wijken voor druk is , kan ze aan de hand en onder het zadel .
je moet wel hele , echt hele , duidelijke hulpen geven , dus been goed naar achteren en andere goed op de singel .en ev. wat bijduwen met je zweep.
Je hulpen zullen dan eerst een stuk lichter moeten kunnen voordat je alleen op zit en been kan sturen. Nu zijn die hulpen nog teveel achtergrond geluid om als hulp gezien te worden. Hoe licht is dit paard op de grond? Hoe goed snapt ze het wijken op focus, dus driving game van afstandje? Kan je de achterhand laten wijken terwijl je naast het hoofd staat bv? Hoe goed pikt zij het juiste lichaamsdeel om te bewegen als je dat vraagt?
Als je gaat rijden zonder optoming en zadel rij je met je hele lichaam, niet alleen met duwtje van je kuit.
1. Focus (wat wil je doen, waar wil je heen, en hoe snel)
2. kijk vanuit je navel waar je naartoe wil
3. neem de rest van je lichaam mee (beendruk begint dan met het aanspannen van je bovenbeen, dan knie, dan kuit en als van toepassing spoor.) Daarbij blijft je lijf recht boven je paard, ookal verplaats je je gewicht, niet gaan hangen, maar als het ware duwen door een lichaamsdeel zwaarder te maken.
Bedenk wel dat als je op deze manier gaat rijden dat op een bepaald moment alle beweging een reactie gaat opleveren, omdat paard veel gevoeliger wordt en geconcentreerder gaat luisteren. Jouw rijkunst zal daarmee gelijke tred moeten houden, anders krijg je flink irritatie aan beide kanten en kom je geen steek verder door de constante miscommunicaties.
Kijk dus kritisch naar wat je wil in het algemeen qua rijden. Het kan zijn dat je hulpen iets simpeler/luider houden een hoop frustratie an beide kanten voorkomt. Het ideale "volwassen penny" plaatje (om het zo maar even te noemen) is niet zo makkelijk als het lijkt en kost flink wat jaren oefenen en een gezond soepel lijf, wat niet altijd van zelfsprekend is.
Prioriteiten moeten eerlijkheid, wederzijds respect en plezier zijn. Ideaal plaatje in je achterhoofd houden uitstekend, maar het pad er naartoe is belangrijker dan aankomen.