Bokt.nl

Sonja89 schreef:

elisedcl schreef:

Steve wil graag vooruitgang zien en ik denk niet dat hij hiervoor tijd heeft..

Vooruitgang willen en geen tijd... Dit moet wel enorme druk op jullie leggen. Zijn de lessen verplicht? Ik snap de focus op het wijken voor druk op dit moment niet zo. Wat is de reactie als jij uitlegt wat je aan Cessie merkt? Is wijken voor de voorhand de oplossing daarvoor?

xxdomiixx schreef:

Heb je het al wel voorgelegd? Er van uit gaan dat hij geen tijd heeft zal jou ook niet motiveren om het anders te doen. En zij zijn toch toch ook wel van take the time it takes so it takes less?

Sonja89 schreef:

Als het rijden een ramp is, is er dan al eens een osteopaat bij geweest? Met zo'n pijnlijke schouder kan rijden niet fijn zijn voor haar.

En ik snap dat je blij bent als je les krijgt, maar met de beschrijving van jullie problemen en jouw wens te werken vanuit de visie van MR, weet ik niet of jullie connectie op dit moment zal verbeteren als de focus blijft op het wijken voor druk. Kan het niet zo zijn dat haar stijve schouder er iets mee te maken heeft?

elisedcl schreef:

En Sonja: Ik heb de indruk dat Steve mij niet echt gelooft als ik vertel hoe Cessie in elkaar zit... dat was mij bij de eerste 4 weken stage ook al opgevallen. Wij moesten gewoon verder bepaalde dingen blijven oefenen.

Sonja89 schreef:

elisedcl schreef:

En Sonja: Ik heb de indruk dat Steve mij niet echt gelooft als ik vertel hoe Cessie in elkaar zit... dat was mij bij de eerste 4 weken stage ook al opgevallen. Wij moesten gewoon verder bepaalde dingen blijven oefenen.

Dan zou ik toch een afweging maken of je dit nog wilt. Die keus is uiteindelijk helemaal aan jou.

Als Cessie ondanks zoveel behandelingen nog steeds stijf is in haar schouder, is het dan niet verstandig te overleggen over fysiotherapie of massage ter ondersteuning van de training onder het zadel? En anders misschien tijdelijk niet rijden, eerst jullie band en daarna de fysieke training aan de hand en onder het zadel..?

Ik probeer met je mee te denken en pijn of ongemak in het lijf kan jullie band wel eens flink in de weg zitten.. Mijn Kees is momenteel ook onder behandeling.

Shadow0 schreef:

Hebben ze niet een ander paard waarmee je aan het werk kunt? Dat je uitlegt dat je de stage best intensief vindt, en dat het werken met je paard voor jou nu vrij stressvol is tot het punt dat je haar wilde verkopen, en dat je dat niet wilt maar dat je liever even rust wilt tussen jou en het paard en je concentreert op de stage?

(Want dat is de samenvatting toch ongeveer als ik het goed begrijp?)

jensvl schreef:

Dat is inderdaad niet leuk om mee te maken. Zeker als dit lang aansleept kan ik geloven dat je er moedeloos van wordt. Wat bij jou paard gaat helpen kan denk ik niemand vanachter het computerscherm zeggen.
Dit paard vertoond in ieder geval erger gedrag dan gemiddeld voor een overvraagd paard gezien de tijd dat hij al bij je is. Normaal kan je overvraagde paarden met eerst enkele weken absolute rust (zelfs niet borstelen, enkel voedsel en water geven) en ongeveer de manier van werken die door meerdere mensen hier beschreven is, op enkele maanden grotendeels in orde krijgen (of zelfs volledig). Bij dit paard schijnt het een stuk moeilijker te zijn.
Zoals ik al zei, niet alle paarden zijn volledig terug goed te krijgen (ik bedoel hiermee niet dat dit paard niet meer kan goedkomen, ik spreek nu over algemeen sommige paarden). Maar dat wil niet zeggen dat je ze maar moet opgeven. En dat vind ik in jou geval echt een compliment waard. Hoe moeilijk het ook is en hoe frustrerend het ook af en toe voor je is, je blijft doorgaan om er het beste van te maken. Je geeft ze niet op. En dat is echt leuk om te zien

[***] schreef:

jensvl schreef:

Dat is inderdaad niet leuk om mee te maken. Zeker als dit lang aansleept kan ik geloven dat je er moedeloos van wordt. Wat bij jou paard gaat helpen kan denk ik niemand vanachter het computerscherm zeggen.
Dit paard vertoond in ieder geval erger gedrag dan gemiddeld voor een overvraagd paard gezien de tijd dat hij al bij je is. Normaal kan je overvraagde paarden met eerst enkele weken absolute rust (zelfs niet borstelen, enkel voedsel en water geven) en ongeveer de manier van werken die door meerdere mensen hier beschreven is, op enkele maanden grotendeels in orde krijgen (of zelfs volledig). Bij dit paard schijnt het een stuk moeilijker te zijn.
Zoals ik al zei, niet alle paarden zijn volledig terug goed te krijgen (ik bedoel hiermee niet dat dit paard niet meer kan goedkomen, ik spreek nu over algemeen sommige paarden). Maar dat wil niet zeggen dat je ze maar moet opgeven. En dat vind ik in jou geval echt een compliment waard. Hoe moeilijk het ook is en hoe frustrerend het ook af en toe voor je is, je blijft doorgaan om er het beste van te maken. Je geeft ze niet op. En dat is echt leuk om te zien

Dank je voor de bemoedigende woorden
Ondanks dat ik regelmatig denk "kan hij nu niet eens een gewoon paard zijn, zonder al dat gedoe en die zorgen" probeer ik ook de goede en kleine dingen te zien en daarvan te genieten. Vooruitgang is er ook zeker wel, als je kijkt van in het begin naar nu. Maar het gaat met veel ups en downs en de downs lijken vaak groter dan de ups, en dat vind ik jammer..

Maar toch, ondanks zijn gedrag en moeilijk gedoe is hij wel de eerste die "murmeld" als ik om het hoekje van de paddock kom, staat hij meestal als eerste bij de draad en duwt hij steeds zelf zijn neus in het halster terwijl we al bijna buiten staan. Dus trek ik mij maar op aan dat soort momentjes ... tenzij hij dat doet omdat hij weet dat hij dan gras mag pikken en na het "werk" wortels krijgt, maar ik ga er even vanuit dat paarden zo ver niet doordenken.. of dat hoop ik toch

De rest lees ik later even bij, moet nu weg

jensvl schreef:

Een paard staat uit zichzelf goed normaal gesproken. Tijdens het rijden is dat discutabel. Maar zonder ruitergewicht behoren ze van nature goed te staan. Als een paard in vrijheid te veel op de voorhand staat (meer dus dan andere paarden) heeft dit niets te maken met training. Dat toont een medisch probleem aan. Een paard loopt van nature goed. Dat moet niet door mensen aangeleerd worden (alleszins niet zolang er geen gewicht op het paard komt). Stel je voor dat elk paard in de natuur systematisch de voorhand te veel zou belasten zonder menselijke leiding. Dan zouden wij geen paarden gehad hebben denk ik. Als het paard standaard zonder gewicht op de rug te veel op de voorhand gaat staan is dat geen gebrek aan training. Maar veel eerder een lichamelijk probleem. En ik raad niet aan het onderzoek volledig terug te laten uitvoeren. Enkel in plaats van altijd bij dezelfde ostheopaat te blijven, eens een keer een andere te vragen naar zijn / haar opinie.

Edit: misschien als extra voorbeeld. Als een veulen geboren wordt (in de natuur), staat die meestal na enkele minuten op zijn benen en begint te lopen. Dat veulen staat vanaf de eerste moment (gelukkig) goed op zijn benen. Want als dat niet het geval zou zijn dan zou dat veulen de eerste maanden niet overleven. Waarom niet? Omdat veulens sowieso al het mikpunt zijn van roofdieren omdat die zwakker zijn. Als ze dan ook nog eens heel slecht konden lopen, waren ze gegarandeerd verloren. Vrijwel geen enkel veulen zou dan de volwassen leeftijd bereiken. Gelukkig is dat dus niet het geval.

[***] schreef:

jensvl schreef:

Dat is inderdaad niet leuk om mee te maken. Zeker als dit lang aansleept kan ik geloven dat je er moedeloos van wordt. Wat bij jou paard gaat helpen kan denk ik niemand vanachter het computerscherm zeggen.
Dit paard vertoond in ieder geval erger gedrag dan gemiddeld voor een overvraagd paard gezien de tijd dat hij al bij je is. Normaal kan je overvraagde paarden met eerst enkele weken absolute rust (zelfs niet borstelen, enkel voedsel en water geven) en ongeveer de manier van werken die door meerdere mensen hier beschreven is, op enkele maanden grotendeels in orde krijgen (of zelfs volledig). Bij dit paard schijnt het een stuk moeilijker te zijn.
Zoals ik al zei, niet alle paarden zijn volledig terug goed te krijgen (ik bedoel hiermee niet dat dit paard niet meer kan goedkomen, ik spreek nu over algemeen sommige paarden). Maar dat wil niet zeggen dat je ze maar moet opgeven. En dat vind ik in jou geval echt een compliment waard. Hoe moeilijk het ook is en hoe frustrerend het ook af en toe voor je is, je blijft doorgaan om er het beste van te maken. Je geeft ze niet op. En dat is echt leuk om te zien

Dank je voor de bemoedigende woorden
Ondanks dat ik regelmatig denk "kan hij nu niet eens een gewoon paard zijn, zonder al dat gedoe en die zorgen" probeer ik ook de goede en kleine dingen te zien en daarvan te genieten. Vooruitgang is er ook zeker wel, als je kijkt van in het begin naar nu. Maar het gaat met veel ups en downs en de downs lijken vaak groter dan de ups, en dat vind ik jammer..

Maar toch, ondanks zijn gedrag en moeilijk gedoe is hij wel de eerste die "murmeld" als ik om het hoekje van de paddock kom, staat hij meestal als eerste bij de draad en duwt hij steeds zelf zijn neus in het halster terwijl we al bijna buiten staan. Dus trek ik mij maar op aan dat soort momentjes ... tenzij hij dat doet omdat hij weet dat hij dan gras mag pikken en na het "werk" wortels krijgt, maar ik ga er even vanuit dat paarden zo ver niet doordenken.. of dat hoop ik toch

De rest lees ik later even bij, moet nu weg

jensvl schreef:

Het is goed om te focussen op het positieve. En zo lang er nog vooruitgang is, is er hoop.

Als je paard zo ver kan doordenken zou dat denk ik tot uiting komen door behoorlijk snel uit alle macht naar de plaats te willen waar hij wortels krijgt. En dat was je dan wel opgevallen. Dus ik denk niet dat dat het geval is.