Moderators: C_arola, Coby, Nicole288, Dyonne
mindful schreef:eergisteren sinds lange tijd piste werk hervat met grondwerk alle oefeningen opgefrist en dan erop gegaan, ging supergoed dus dapper buiten effe gaan uitstappen
ik was apetrots, al was het maar 500 meter of zoiets
Vandaag nog eens geprobeerd en het grondwerk liep echt weer vlotjes dus er weer op gegaan en als beloning gaan uitstappen, ditmaal wou ik het dubbele doen maar dat kwam niet goed, hij ging in verzet na zo'n 200meter, heb mooie woorden moeten geven om enkele passen meer te doen. De moed zit weer in mijn schoenen, ik vrees dat we nooit alleen op stap kunnen gaan.
Heb er soms echt genoeg van, de lasten wegen zwaarder dan de lusten. Ik heb totaal geen balans in plezier en ontspanning.
Hoe gaan jullie hiermee om?
mindful schreef:eergisteren sinds lange tijd piste werk hervat met grondwerk alle oefeningen opgefrist en dan erop gegaan, ging supergoed dus dapper buiten effe gaan uitstappen
ik was apetrots, al was het maar 500 meter of zoiets
Vandaag nog eens geprobeerd en het grondwerk liep echt weer vlotjes dus er weer op gegaan en als beloning gaan uitstappen, ditmaal wou ik het dubbele doen maar dat kwam niet goed, hij ging in verzet na zo'n 200meter, heb mooie woorden moeten geven om enkele passen meer te doen. De moed zit weer in mijn schoenen, ik vrees dat we nooit alleen op stap kunnen gaan.
Heb er soms echt genoeg van, de lasten wegen zwaarder dan de lusten. Ik heb totaal geen balans in plezier en ontspanning.
Hoe gaan jullie hiermee om?
Fabster schreef:Cajra ging er ook niet in. Die ging echt ruzie maken met mij. Wou me trappen. Heb toen voor de ‘harde’ methode gekozen. Alleen vóóruit en niet meer achteruit. Ik had dus het touw om de middenstang (2-paardstrailer) geslagen, zodat ik haar kon houden, als ze achteruit wilde. Toen ze er achter kwam, dat ze echt niet meer achteruit kon, ging ze er gewoon in. Heel af en toe wil ze nog even laten weten dat het onder protest is. Maar ze staat er altijd met een paar minuten in.
Maar goed, als er in het verleden nare situaties zijn geweest en hij is bang, wordt t wel een ander verhaal, natuurlijk.
ninaphilo schreef:Ontploffen doet mijn bijrijdpaard soms. Als hij van de paddocks naar de wei mag (elke dag.. ), als hij alleen achterblijft of als hij in de wei heel blij is. Maar eigenlijk nooit als we aan het werk zijn of als ik er op zit. *even afkloppen*
Ik denk dat hij je spiegelt. Mijne doet dat ook enorm. Laatst kreeg ik de deur van het huisje niet open, waar alle spullen liggen. Werd ik zo enorm gefrustreerd van, en hij stond achter mij te wachten omdat hij weet dat we iets gingen doen. Hij werd ook gefrustreerd door mij, ik voelde me bijna schuldig .
ninaphilo schreef:Ontploffen doet mijn bijrijdpaard soms. Als hij van de paddocks naar de wei mag (elke dag.. ), als hij alleen achterblijft of als hij in de wei heel blij is. Maar eigenlijk nooit als we aan het werk zijn of als ik er op zit. *even afkloppen*
Ik denk dat hij je spiegelt. Mijne doet dat ook enorm. Laatst kreeg ik de deur van het huisje niet open, waar alle spullen liggen. Werd ik zo enorm gefrustreerd van, en hij stond achter mij te wachten omdat hij weet dat we iets gingen doen. Hij werd ook gefrustreerd door mij, ik voelde me bijna schuldig .
c_alsemgeest schreef:ninaphilo schreef:Ontploffen doet mijn bijrijdpaard soms. Als hij van de paddocks naar de wei mag (elke dag.. ), als hij alleen achterblijft of als hij in de wei heel blij is. Maar eigenlijk nooit als we aan het werk zijn of als ik er op zit. *even afkloppen*
Ik denk dat hij je spiegelt. Mijne doet dat ook enorm. Laatst kreeg ik de deur van het huisje niet open, waar alle spullen liggen. Werd ik zo enorm gefrustreerd van, en hij stond achter mij te wachten omdat hij weet dat we iets gingen doen. Hij werd ook gefrustreerd door mij, ik voelde me bijna schuldig .
Herkenbaar...
De mijne kan ook "ontploffen" aan de longe, in de paddock of in het land.
Maar nooit wanneer je erop zit of aan de dubbele lijnen... aan het werk is hij echt met werk en leren bezig en daarbuiten laat hij zijn te vrolijke karakter de vrije loop
ninaphilo schreef:Als je paard van nature ongeduldig is kan het best door het wachten komen. Als hij gevoelig is kan het door jouw emoties komen. Kan ook best een mix van beide zijn.
Ik ben wel eens flink gefrustreerd geworden tijdens grondwerk. Was niet handig want ik kreeg dat 10 keer zo hard terug. Ben toen de bak uit gegaan zodat we beiden even konden kalmeren.
Diertjec schreef:Ik zou het dan toch bij jezelf zoeken. Dit keer misschien zo gefrustreerd dat hij het wel heel erg aantrok?
Ik merk dat bij die van mij ook, kan beter niks aan de hand halen als ik gefrustreerd of boos ben, dan wordt zij dat ook alleen maar
Dat ineens ontploffen doet ze hier ook, vaak alleen als ze losloopt of alleen een longe eraan, bijna nooit als ze aan het werk moet.
Ze doet het nu nog steeds, op ruim 9 maanden dracht bokken, springen, steigeren, rennend de longeerbak door hahah
c_alsemgeest schreef:Denk het wel... sowieso spiegelen paarden altijd goed.
Mijn paard is ook heel erg goed in de stemming aanvoelen...
Wanneer ik chago ben reageert hij er meteen op. Wordt er een beetje wiebelig door.
Mijn vorige was heel erg dominant een LBI/LBE, wanneer je ziek was of wanneer je niet lekker in je vel zat probeerde hij altijd direct de macht over te nemen
Mijn merrie was een echte RBE... wanneer er iets was raakte ze in paniek en wilde ze alleen maar troosten