Moderators: C_arola, Coby, Nicole288, Dyonne
Luusje_Kviek schreef:Ik heb een paard die ook weleens weg wilt rennen bij angstige situaties. Nu zover dat hij weet dat hij beloond wordt zodra hij iets wilt inspecteren!
Ik gebruik buiten (voor trekkers, vrachtwagens etc) een trainingshalster. Mijn paard reageert hier super fijn op! Zo mag hij wel schrikken (dribbelen, snuiven, aan de kant springen) maar hij trekt zich niet los
Hier een foto;
[ [url=m/HdBzwR.jpg]Afbeelding[/url] ]
Heeft zoals je ziet een mooi release systeem waardoor hij gelijk beloond wordt zodra de druk eraf gaat (ipv wegrennen weer stapje naar voren zetten)
Andere optie is iemand vragen waarbij je wel in een afgesloten ruimte met koeien kan oefenen
Mizora schreef:Door plassen laten lopen.
Verder ook vooral veel laten meemaken.
Ik heb een aantal jaar terug een topic gemaakt over de basisopvoeding van een paard, misschien dat je daar nog leuke/nuttige dingen uit kan halen: [OPG] Wat hoort bij een optimale basisopvoeding van een paard?
Barbet schreef:Ik denk ook vooral meters maken.
Bijvoorbeeld vlaggetjes op eigen terrein kun je 1000 x oefenen, maar staan ze op een andere plek is het opeens weer spannend.
Mijn merrie was in het begin ook erg bang voor koeien.
Ik heb dat opgelost als ik inde bak gereden had om dan langs de weg uit te stappen.
Dan moest ik 150 meter langs de weg en dan linksaf een onverharde weg op.
En dan ging je dus langs allemaal weilanden met koeien.
Mijn merrie ging dan stilstaan en kijken, en zo hebben we dus de eerste tijd heel veel staan kijken
Gewoon ontspannen, losse teugel en niks vragen.
Als ze dan toch weer vooruit wou even nog een klein stukje doorstappen en dan weer terug naar huis.
Zo hebben we dat langzamerhand uitgebreid en op den duur vond ze de koeien dood normaal.
Ik kon ook haast niet anders dan deze manier, want als ze dwang/druk/spanning voelde ging het al sowieso niet meer want dan was je weer terug bij af.
Op deze manier ben ik het eerste jaar bezig geweest zodat ik alleen met haar naar buiten kon.
Niet alleen met de koeien maar het hele buiten rijden en naar het bos.
Het heeft een tijd geduurd, maar deze manier ging ze me vertrouwen en ik heb nog jaren lang alleen buitenritten met haar kunnen maken.
Deze methode ging heel goed voor mijn paard.
Maar er zijn ook paarden waar dit juist totaal niet werkt.
Mijn paard had vertrouwen en tijd nodig.
Een ander paard heeft eerder een schop onder kont nodig, zeg maar.
Dat moet je toch even uitvinden, hoe zit jouw paard in elkaar en wat heeft hij nodig.
dingogirl schreef:alle paarden en pony's beginnen bij ons met lopen in de rijbak en tussen de lange lijnen. dan zeiltjes, fitness ballen , tennisballen om hun heen gooien onder het lopen, menzweep over de grond, over hun heen en wapperen door de bladeren van de bomen. paraplu's open en dicht enz. je kunt het zo gek niet bedenken. als dat goed gaat gaan we naar buiten wandelen. koeien/ schapen opzoeken, bruggetjes, ook met een zweep rammelen door de zand/ struiken, dennenappels naast/ op hun laten vallen. en met alles veel belonen met je stem en knuffels.
als je dat dan maanden gedaan hebt en ze ook op die manier verkeersmak, ( treinen en tractors , auto's laten zien enz.), en bos-proof maakt kun je ze zo inspannen of mee wegrijden.
daardoor hebben we paarden ( gehad) en nu pony's die echt alles voor ons willen doen en echt nergens bang voor zijn. niks brengt ze van hun stuk. het kost veel tijd maar dan heb je wel iets om trots op te zijn.
Qimm schreef:Ik leer mijn paarden spannende dingen aanraken, als het enigzins (veilig) kan. Zo heeft vandaag mijn schijtluizerige 4-jarige een mini graafmachientje gelikt (en alle afzethekken en paaltjes)
Ik ga er zelf gewoon bij staan en elke beweging richting het spannende ding is een grote beloning. Na een tijdje (zo gaat het tenminste met mijn oudste) moet ik ze wegsleuren bij spannende dingen
janouk schreef:[ITP] Hoe overwin je de grootste nachtmerrie van Janouk (koeien)
Zo hebben we Janouk in kleine stappen van haar gevlekte koeien trauma af geholpen
Anastasia24 schreef:Vooral lekker naar buten gaan en wandelen waar het veilig kan ts. De mijne heb ik buiten ingereden en die schoot ondanks alle trainingen buiten nog steeds weg, zal wel een dennenappel gevallen zijn, dat was ik nét vergeten te trainen!
Je kunt ook iets met geluiden doen, daar schrikt de mijne nog wel eens van. Van die klapperhandjes, ballonnen laten sissen(knappen als je al wat verder bent met de trainingen), longeerzwepen maken ook veel geluid als je ermee zwiert en op de grond slaat, heel veel plastic flesjes en daardoorheen lopen, je kunt van alles verzinnen.
Ook ik leer de mijne ernaar toe te draaien, aan te raken en te ontspannen. Als hij buiten loopt ze zeuren leidt ik hem af met kunstjes die hij al kent. Qua koeien had ik ooit een pre die er als de dood voor was, dus ik ben samen met hem naar een koeienweiland gelopen en heb daar lekker een uur gezeten, koeien kwamen nieuwschierig kijken (pre in de stress) maar uiteindelijk begon het gras belangrijker te worden.
Daan13 schreef:Wat voor mij fijn werkt is dat als het paard iets engs vind en er toch naar toe gaat...er dan iets lekkers ligt.
Zo hadden we een oude koelkast buiten staan met de deur open. Paard onderzoekt het en vind uiteindelijk wat snoepjes, paard is ontspannen snuffelt verder en loopt happy en ontspannen weg.
Dag later zat de koelkast deur dicht.. nou ze kreeg het open
Belangrijkste is dat ze blijven staan, dat het controleerbaar is. Ze mogen het eng of spannend vinden maar ze moeten blijven staan.
Tot nu toe werkt het voor de jonge paarden erg fijn.
AnnickT schreef:Een tip is nog om eens te kijken naar CAT-H, bij Warwick Schiller vind je daar bijvoorbeeld video's over. Het gaat er daarbij niet om met hoeveel verschillende dingen je oefent, maar meer de manier waarop je iets doet.
Hierdoor leer je heel bewust te kijken naar de signalen van je paard en een fijne bijkomstigheid is dat je paard ook vertrouwen krijgt in jou.
Deze twee video's vind ik heel waardevol. De eerste is echt de uitleg en beeldmateriaal van CAT-H en hoe het toegepast wordt.
De tweede is meer een voorbeeld voor dat je niet met alles hoeft te oefenen wat je ooit mogelijk tegen kunt komen om je paard te leren er oké mee te zijn. De manier van omgaan en een goede vertrouwensbasis leggen de fundering voor een "bomproof" paard.
[ Video ]
[ Video ]
AnnickT schreef:Het gaat er daarbij niet om met hoeveel verschillende dingen je oefent, maar meer de manier waarop je iets doet.
Hierdoor leer je heel bewust te kijken naar de signalen van je paard en een fijne bijkomstigheid is dat je paard ook vertrouwen krijgt in jou.
Sanne_Batsje schreef:AnnickT schreef:Het gaat er daarbij niet om met hoeveel verschillende dingen je oefent, maar meer de manier waarop je iets doet.
Hierdoor leer je heel bewust te kijken naar de signalen van je paard en een fijne bijkomstigheid is dat je paard ook vertrouwen krijgt in jou.
Precies! Dit is het allerbelangrijkste. Ik heb mijn paardje die ik nu heb zelf beleerd en opgeleid, veel grondwerk en zo vertrouwen opgebouwd. Ik heb haar aangeleerd dat ik haar kan helpen als ze wat spannend vind. Te lang verhaal om zo uit te leggen maar in de basis heb ik haar geleerd dat als ze ergens bang voor is, ik haar om stelling vraag, stelling is namelijk ontspanning, en ontspanning betekend nieuwsgierigheid/niet willen wegrennen. Ze was nog nooit van het terrein afgeweest en daar ook geboren. Eerste keer op buitenrit keek ze naar alles, maar had vol vertrouwen in mij en zette geen stap verkeerd. Als je je paard kan laten inzien dat jij altijd het beste met hem of haar voor hebt, hoef je geen schriktrainingen of wat dan ook te doen.
Met de andere (ongeveer) 120 paarden die ik heb beleerd heeft dit ook elke keer weer gewerkt. Zoals Annick al zei is Warwick Schiller een goeie, maar Yvet Blokesch heeft ook een enorm uitgebreide cursus waarin ze deze trainingstechnieken uitlegt.