Bokt.nl

Serenity350 schreef:

Allereerst, wat fijn om te lezen dat jullie hem zoveel aandacht en ruimte willen en kunnen bieden om zn voorgaande ervaringen te boven te komen.

Paarden met een "verleden" zijn in mijn ogen vaak heel erg gebaat bij een "helemaal terug naar het begin" benadering. Alsof je alles opnieuw moet instellen, alleen met de handicap dat je nu niet met een "lege ruimte" begint, maar met een ruimte die al gevuld is met voorgaande ervaringen en waarschijnlijk aangeleerd gedrag dat dus ook afgeleerd moet worden.

Ik zou dus ook helemaal aan het begin beginnen, net als je met een groen paard zou doen. Focus op wat goed gaat, en nog niet teveel je richten op wat minder is. Probeer ook zoveel mogelijk confrontaties of "mislukkelingen" te voorkomen, dus werk naar succes toe. Daar krijgt hij zelfvertrouwen van en een positieve ervaring met de mens. Als ik het zo lees ben je net een kleine 2 maanden met hem bezig, dat voelt misschien als al een hele tijd, maar is relatief echt nog kort. Geef en gun hem de tijd, die zal hij nodig hebben, en waak ervoor dat je teveel vanuit verwachtingen werkt. Dus niet afgaan op "dit zou hij al moeten kennen". Dit kan best lastig zijn, maar het gaat om de intentie, die zal hij namelijk ook aanvoelen. Als longeren in vrijheid nu betekend dat je geen momenten hebt van "meegesleept" worden is dat voor nu al een manier om in ieder geval dat te voorkomen. Werk eerst aan het vertrouwen en de basis, de rest volgt later.

Vertrouwen is iets dat bijvoorbeeld ook heel goed opgebouwd kan worden via "tijd samen besteden". Leg een "nieuw" voorwerp neer en ga dat samen onderzoeken. Een ogenschijnlijk simpele oefening, maar heel belangrijk voor een paard dat eerst weer met de mens moet leren communiceren.

Als je dan vrij gaat longeren en hij spurt weg, zorg dat je geen prikkel geeft tot de rust weer is, als in bijna gewoon negeren. Hij moet leren dat het gedrag niet nodig is. Is er rust, dan uitgebreid belonen en rustig verder gaan.

Met een lange adem, veel geduld, kleine stappen en vooral zorgen dat je steeds positief afsluit kun je op termijn heel ver komen.

Dat is wat ik je kan meegeven op basis van gedrag, want ik herken in je verhaal een paard dat zich niet goed weet te verhouden tot de mens en veel moeite heeft met vertrouwen. Ik ga ervanuit dat je hem medisch ook na hebt gekeken en bijvoorbeeld blessures hebt kunnen uitsluiten voor zover mogelijk. Heel veel succes, en ben benieuwd naar hoe het in de toekomst met jullie verder gaat.

Sizzle schreef:

Niet meer kunnen vaststaan, paniek aan de longe.....
Zijn de nek en hals op de foto geweest?

troi schreef:

Je zegt dat hij geen persoonlijke ruimte kent. Ik denk dat dit een fundamenteel probleem in respect aanduidt eigenlijk. Je schrijft ook dat gig nogal onhandig is. Nou dat is echt onzin. Een paard weet heel precies waar hij zijn benen neerzet, die blauwe tenen zijn bewust een uitproberen van jouw grenzen en niks niet per ongeluk! Dit respect voor persoonlijke ruimte is wel echt de basis van alles, incl longeren, leiden etc. Met andere woorden, ik zou aanraden om hiermee te beginnen, onder begeleiding van een goede grondwerkinstructrice. Als je dit goed aanpakt heb je het in een paar dagen opgelost.

In welke regio zit je? Wellicht kennen mensen hier nog goede grondwerkinstructrices.

Gini schreef:

Nathaly_dc schreef:

We benaderen gigi ook echt als een veulen.

En eigenlijk is zelfs dat nog niet voldoende. Een veulen start namelijk bij 0. Die moet alles nog wel leren, maar staat er eigenlijk nog heel neutraal in. Een blanco blad als het ware.

Dit paard is allesbehalve een blanco blad door dat trailerlaadongeluk. Je start eigenlijk bij -100. Kijk eens vanuit het perspectief van je paard. Hij vertrouwde mensen en liet alles toe wat die mensen met hem deden: halsteren, wijken voor druk, leiden aan een halstertouw, tot zelfs ophokken in een klein stalletje dat met 90 per uur over de snelwegen wordt gesleurd. Dat liet hij allemaal toe omdat hij respect en vertrouwen had voor en in zijn leider. Maar wat bracht dat vertrouwen hem uiteindelijk? Pijn, paniek, doodsangst.

Waarom zou dit paard nu nog een mens vertrouwen? Groot gelijk dat die eerder op zijn eigen gevoel afgaat dan op wat die mensen van hem willen. Zijn eigen gevoel en instinct zou namelijk nooit gezegd hebben van in een donker, klein kot op wielen te kruipen.

Je begint echt bij -100 bij dit paard en volgens mij vergt het heel wat horsemanship, geduld en ervaring om dit terug helemaal goed te krijgen. Vraag jezelf in alle eerlijkheid af of je dit wel alleen aankan (kijk eerlijk naar de opsomming van je verwondingen) en stel jezelf de vraag of het niet beter is hier een meer ervaren persoon bij te halen? Dit ga je niet kunnen oplossen met tips van het internet.