Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
Dat zei een grondwerk instructrice ooit tegen mij
joeluna schreef:Is dit de eerste keer dat je het hebt geprobeerd of heb je het al vaker gedaan? Ik ken de methode verder niet maar heb weleens gehoord van een join-up, misschien moet je het gewoon de tijd geven. En wees lief voor jezelfDat zei een grondwerk instructrice ooit tegen mij

Ik zet ze stil op de hoefslag, of laat ze stappen en schuif dan op naar het leidende gebied (schuinvoor). Meestal kijkt het paard dan wel even naar binnen (heel iets is voldoende); dat moment kies ik ervoor om achteruit te lopen (zachte houding) en zo het paard naar binnen te vragen. Sommigen reageren gelijk, sommigen een beetje (twee stappen naar binnen en dan stil staan), sommigen reageren niet en blijven gewoon staan. Dan kies ik ervoor om via een boogje het paard te benaderen (aan de voorkant); zodra je ook maar de neiging ziet tot van je af draaien, stoppen, pasje achteruit, nog zachtere houding aannemen en even wachten tot de spanning uit het paard is (meestal zie je ze opspannen als je te snel/actief nadert). Dan weer opnieuw benaderen. Als ik op een flinke armlengte ben, steek ik mijn hand uit (rustig) om aan te snuffelen. Soms kun je dan door om te draaien het paard alsnog meevragen. Soms werkt dat ook niet. Even aanraken en nog een keer proberen. Ik merk dat in een schuine lijn weglopen vaak het beste werkt. Werkt ook dat niet, dan kun je even een halstertouw om de hals doen, het paard mee naar het midden nemen, daar het touw er weer af. Samen even een rustmoment maken in het midden (hele lichaam aanraken, even kriebelen), en daarna het paard weer op weg sturen.
wwillemijn schreef:Grappig, wij willen juist dat ze buiten om van hand veranderen. Dus juist hoofd langs de bakrand. Draaien ze zich binnendoor om dan komen ze frontaal op je gericht en juist dat is disrespect.
JoskaH schreef:Beste bokkers,
Echter zit ik niet geweldig in mijn vel en ben ik vaak toch enigszins gespannen of in een negatieve gemoedstoestand bij mijn paard.
Ook als ik hem bijv longeer, er zit altijd spanning in hem en in mij. 9/10 keer is het dus gewoon niet zo leuk, ...

tamary schreef:wwillemijn schreef:Grappig, wij willen juist dat ze buiten om van hand veranderen. Dus juist hoofd langs de bakrand. Draaien ze zich binnendoor om dan komen ze frontaal op je gericht en juist dat is disrespect.
Hoe houd je dan de aandacht van het paard en dus de communicatielijnen vast? 2 ogen is waar die input vandaan moet komen, niet van 2 achtervoetjes (die ik juist niet in mijn buurt wil). Verbinding naar de hersenen loopt bij communicatie via lichaamstaal nl echt via de ogen. Verder let paard op iets dat belangrijk is, en dat jij belangrijk/het aller belangrijkste gevonden wordt is het doel van zeker dit soort grondwerk zo niet alle trainingsmethodes met paarden.
. Hieronder een link met een filmpje van mijn huiswerk. Voor mij de allereerste keer zonder juf erbij. En dus zie je ook nog wat foutjes. Elke overgang gaat op lichaamstaal. Ik langzamer, hij langzamer en visa versa. Inmiddels kan ik het met veel kleinere hulpen, op energie en ademhaling. Alleen nog geen filmpjes van.
dat vergeet ik alleen veel.
JoskaH schreef:Ik krijg reacties over Clinton Anderson, op zijn lichtst gezegd vind ik deze man erg onvriendelijk. De filmpjes die hij vertoont als training bevatten paarden die trillend van angst maar luisteren, omdat ze anders achterover of omver worden gedwongen. Dit vind ik helemaal niet de juiste insteek, zeker niet met mijn toch al gevoelige en onderdanige paard.
Ik vind beide trainers goed. Heb hele goede gesprekken gehad met Warwick, maar soms is een iets andere methode voor het paard net even beter. Floortz schreef:Het hele proces van samenwerken, elkaar vertrouwen, compagnonschap is geweldig en zolang je steeds verder daarin komt, is het goed. Wat in jullie geval complicaties geeft is een heel gevoelig paard, en jouw eigen lichaamstaal en uitstraling.
Geen enkele methode is heilig of werkt voor iedereen of bij elke combinatie.
Probeer te filteren wat voor jullie beiden wél werkt, en laat die niet werkende Join-up maar achterwege. Als het gevolg is dat je paard niet bij je durft te komen, beschadig je het vertrouwen alleen maar en daar zie ik het nut echt niet van in...