Geplaatst Ik heb nu inmiddels 3 maand Berlette onder mijn hoede. Een prachtige KWPN-fokmerrie van 7 jaar, die ik train, beleer, en in de nabije toekomst voor de ibop mag uitbrengen! (ik weet idd dat ze laat is met beleren, maar ik kan niet klagen over geen volgroeid paard!). Ze heeft vanaf haar jeugd altijd bij haar moeder in de buurt gestaan. Dit is ook één van de fokmerrie's van de stal. Ze staan altijd bij elkaar, en ook in de box schuin tegenover elkaar om elkaar te zien. Toen ik haar trainde terwijl ze nog niet de hele dag op het land stonden hadden we nergens last van. Ze komt wel wat onzeker over, maar haar vertrouwen heb ik al voor me gewonnen en ik kan bijna alles bij haar doen. Ze herkent me, volgt me overal heen, en is verschrikkelijk aanhankelijk. Die skot
Sorry, terug naar zaterdag, ik haalde haar uit het land, en moeder ontsnapte al mee, die 2 zijn niet uit elkaar te halen! vriendlief hield Berlette vast, zodat ik haar moeder terug kon zetten, en nam haar over om mee naar de box te nemen voor een poetsbeurt. Ze liep de hele tijd voor me uit, en met veel rondjes draaien en gehinnik zijn we bij de box aangekomen. Hier begon het steigeren en het bokken, in een box van 4 bij 3,5 m. Als ik bij haar wegliep werd ze helemaal gek, en kwam ik weer om het hoekje, was het goed. Snel borstels gepakt en toen ik begon met poetsen was ze weer zo mak als een lammetje.
Vriendlief vertrouwde het niet, en was bang dat ik weer een klap tegen mijn enkel zou krijgen. Na overhalen besloten haar niet telongeren maar los te gooien in de bak, om toch de conditie en spieren op pijl te houden. Vriendlief heeft ook wel ervaring met paarden (Waaronder met Ice Painted Bright, waar al meerdere ´probleemforums op bokt zijn verschenen) en durfde haar niet mee te nemen. In verband met mijn gipsbeen zag ik het ook niet zo zitten om mee gesleurd te worden. De staleigenaar heeft haar uiteindelijk terug gezet.
Zo, dit was het verhaal, nu is mijn vraag aan bokkers, hoe zouden jullie met deze situatie omgaan. Het is niet het eerste nerveuze paard die ik beleer of train, ik doe het met een proffesioneel iemand (de staleigenaar, waar ze dit gedrag niet vertoond). Deze persoon is helaas maar beperkt aanwezig, en nu ik een nieuwe baan heb zal ik hem nog minder gaan treffen.
ik ben benieuwd naar de reacties!
en beterschap