Ik zat laatst op mn peerd en zat wat te denken over de toekomst. Hoe we wedstrijden gaan rijden, hoe we met zn 2tjes op kamp gaan.
Toen bedacht ik oppeens dat ik er nog nooit van af ben gevallen. En dat er zelfs nog ooit iemand geheel van het paard is gevallen. Ze is namelijk bijna 3 maanden onder het zadel.
Ik maakte me een beetje zorgen wand stel dat ik er afval. Ik rij over het algemeen alleen maar buitenritjes. Straks rent ze weg!
Ik ben laatst onder het galopperen er ook bijna afgevallen en toen flipte ze helemaal. (Ze wou namelijk niet door een plasje wand daar zitten spoken in

Ik ben haar nu een beetje aan het leren om het toe te laten dat ik een beetje aan haar ga hangen en wat heen en weer schuiven.
Maar is dit wel de goede aanpak? Zeker omdat het een jong paard is. Wie weet er anders nog een andere manier?