Geplaatst Ik heb een paard, Gangster. Friesse hengst van anderhalf jaar oud..
Nu staat hij lekker op het land hele dagen en de nachten op stal. 1x in de week poets ik hem op de poetsplaats en wandel ik 5 á 10 minuten met hem. Hij is ontzettend braaf en heel erg op mij gericht.
Ik verwacht niks van hem, hij hoeft dus nog niet aan het werk, voordat er mensen over vallen.
Maar hij komt dus wel dagelijks in de hand, van en naar de wei en als ik dus wat met hem wil wandelen.
Als ik hem roep als ik zijn stalgebouw binnenloop hinnikt hij vrolijk, begroet me met zijn neus tegen mijn gezicht en zoekt gelijk mijn handen op voor een knuffel. Als hij op het land staat, en ik loop de paddock in (waar alle weidepercelen aan grenzen) en ik roep hem: Hinnikt hij vrolijk, galoppeert naar het hek en begroet mij met zijn neus tegen mijn gezicht.
Als ik hem losgooi in de bak komt hij altijd naar me toe, hij is absoluut niet bang voor mij en ook niet vervelend.
Ideaal zou je zeggen.
Maar nu heb ik het probleem met hem, dat vanaf het moment dat hij geboren is, hij niet fijn kan meewandelen aan een halstertouw.
Nogmaals hij is erg braaf en niet bang, maar wel enorm onderdanig. Zo onderdanig heb ik een paard nog nooit gezien.
Hij is zo onderdanig vanaf het moment dat ik de lijn aan zijn halster klik.
Dit uit hij in achter mij lopen, nooit voorbij mijn schouder durven komen, contstant kauwende bewegingen maken, als ik stilsta gaat hij in de achteruit ipv ook stil te staan. En alles doet hij dus al kauwend.
Maar ik vindt het dus behoorlijk vervelend dat hij zich zo gedraagd. Hij is dus goed te handelen, maar sjokt zo ver mogelijk bij je vandaan. Dit gedrag vertoont hij naar iedereen die hem aan de lijn meeneemt. Op zich doet hij dus niks heel storends, maar ik vind het vervelend dat hij denkt dat je zo onderdanig moet zijn naar mensen.
Ik heb altijd heel duidelijk een leidende rol naar paarden, misschien voor hem too much?
Of zou het af te leiden zijn van zijn veulentijd op de kliniek. Daar kwamen volwassenen alleen om hem medicijnen toe te dienen, waarden te meten etc. etc. Dus zou het daar vanaf stammen?
Hij heeft iig nooit klappen oid gehad of iets anders wat hem rede geeft zo onderdanig te zijn.
Nu heb ik gister weer met hem gewandelt, 7 min. in totaal, maar ik kan hem echt nauwelijks naast me krijgen. Als hij eenmaal stilstaat kan ik hem wel overal aaien terwijl ik hem aan de lijn houdt, kan dan ook achter hem gaan staan, op zijn billen kloppen, met hem knuffelen etc.
Ik kan goed grondwerken, maar eigenlijk alleen om mijn leidende positie duidelijk te maken. Niet om paarden duidelijk te maken dat ze niet zo raar hoeven te kauwen naar mij.
Heb ook veel ervaringen met angstige paarden, maar dat is dit niet!Hmmmz.
Zou hij erover heen groeien? Moet ik het laten voor wat het is?
Wat dan als hij 3 jaar en hengst is? Doet hij dan nog zo? 600kg in de achteruit is minder te handelen dan nu 200kg.
Tot slot: Op de wei is hij wél dominant, naar andere paarden.
Mijn man, Gangster.
Dit kun je doen door even een rustmomentje te nemen, gewoon samen staan en verder niks. Eventueel met je stem of een aai over de hals. 
Kauwen heeftie alleen nooit gedaan moet ik erbij zeggen.