monikasweety schreef:Nu vandaag had ik het idee om der eens aan de longeerlijn vast te maken.
We zijn begonnen met spelen en wennen. Volgen, achterwaarts zijwaarts, enz..
Gewoon leuk zodat ze ontspannen werd (wat heel belangrijk is voor haar)
Op een gegeven moment ben ik naast der gaan lopen, en probeerde ik ervoor te zorgen dat ze steeds verder van me af ging, en dus op eigen benen ging lopen.
Dit was alleen niet zo geslaagd, zogauw ze verder als 1,5 meter van me af ging stopte ze of keerde zich weer meteen naar me toe, om bescherming bij me te zoeken.
Na tig pogingen heeft ze 1,5 volte redelijk ver van me afgestapt linksom, maar rechtsom durfde ze gewoonweg niet.
Mocht iemand tips hebben om mijn merrie zich zekerdere te laten voelen en haar de commando's te laten begrijpen op een rustige en goede manier zijn deze zeer welkom.
Ik denk dat je heel goed begonnen bent maar daarna een te grote stap hebt gemaakt. Ze is gewend dat jij voor haar loopt om de richting te wijzen. Nu moet je haar zelfstandig een richting op sturen van een afstand. Ze moet dus eerst snappen dat ze ergens heen moet, dit is een leerproces. Ze snapt nog niet wat jouw lichaamssignalen betekenen. Dit moet jij haar leren. Hiervoor moet je soms de druk verhogen om duidelijker te maken wat je bedoelt. Dan is één stap de goeie richting op al voldoende om even te stoppen en het zojuist geleerde signaal te verwerken of iets anders te doen.
De eerste keer al verwachten dat ze beide kanten op zelfstandig kan lopen en begrijpen wat jouw signalen betekenen is een beetje veel.
Denk wel dat het de goeie kant op gaat, je houdt duidelijk rekening met haar karakter in je opbouw.
Een goeie oefening: ga 'longeren' voor de spiegel. Zo kun je zelf zien wat voor lichaamstaal je stuurt en of die wel klopt. Misschien blokkeer je haar ergens of is je hele lichaam naar haar gericht ipv aan te geven waar ze heen moet.