Moderators: C_arola, Coby, Nicole288, Dyonne
chalpaca schreef:Wat goed van je zeg! Ik ga dit topic in de gaten houden
mindful schreef:Wauw TS, wat een heerlijke vooruitgang boeken jullie 2jes
Ik volg dit ook graag, heb ook een paardje met vertrouwensproblemen. Bij ons is het defensief bijtgedrag dat ik met behulp van clickertraining aan't behandelen ben.
Een lange weg maar ik vind het heerlijk om ons te zien vorderen, ben ook gestopt met rijden omdat dit zoveel stress opbouwt.
Echt zalig om jullie bezig te zien, is echt genieten voor mij
Maartje1990 schreef:Hoi ts, annemarie van der toorn verzorgt meerdere cursussen die wellicht interessant voor je zijn? Kan met en zonder eigen paard.
mindful schreef:Idd, TS. Zulke reacties krijg ik ook wel eens. Weinigen begrijpen dit en zeggen van hem te verkopen enz....
Het zijn juist paarden waar je ontzettend veel van kan leren. Die van mij is nog maar 7 met een hele rugzak. Het enige wat hem kan redden is geduld en duidelijkheid, fijn dat jij hetzelfde denkt. We komen er wel
switt schreef:Ik kwam dit topic per toeval tegen en even snel alles doorgelezen. .wat heb jij voor over voor je paard, super.
Heb je hem wel eens door een dierenarts na laten kijken (of heb ik daar overheen gelezen?)? Ik vind hem op je filmpje wel heel slecht lopen.. met name rechtsachter.
dresjoepie schreef:Wil je zeker niet ontmoedigen in je harde werk en goede zorgen Maar vind het paard idd ook niet goed lopen! Zou daar het gedrag ook niet vandaan kunnen komen? Dat het paard pijn zou kunnen hebben?
Daantje_zw schreef:Probeer anders om een object dat hij eng vond in de wei/paddock/bak te leggen en hem het laten uitzoeken. Zorg wel dat er geen kans is dat het kan bewegen (een omvallende zweep kan hij alweer heel eng vinden). Of zorg dat hij iets dat hij eng vind associeert met iets goeds (een worteltje ofzo). Wat je kan proberen is hem aan een halster te doen en verderop een 'eng' object neer te leggen. Loop er langzaam op af en geef hem telkens beloningen. Er komt dan wss een punt dat hij niet meer wil en laat het daar dan ook bij. Probeer het dan vaker en vaker totdat hij merkt dat het niet meer eng is. Als hij het object heeft geaccepteerd probeer het op te pakken (blijven belonen). Als dat goed gaat probeer je hem langzaam aan te raken met het object. Als hij ontspannen is met het object tegen hem aan is het heel goed en kan je het weer proberen te gebruijrn
Kingsfield schreef:Wat is dat toch met die spanjaarden...
iedereen met een andalusier (p.r.e) beschrijft het zelfde.
Ook ik heb een anda en ook deze heeft de nodige probleempjes.
De dingen die jij beschrijft zijn herkenbaar...het moeite hebben met dragen en vertrouwen.
Bij die van mij ben ik begonnen met de meest simpele dingen. Poetsen knuffelen lopen aan de hand af en toe vastzetten. Daarna heeeeel veel buitenritten steeds het zelfde rondje net zolang tot dit geen enkel probleem meer opleverde. Niet meer iets eng vinden weg schieten of in de ankers gaan. Hierdoor is het vertrouweneen beetje gekomen. Bovendien is dit goed voor achterhand rechtuit en niks hoeven.
in het begin zag ik de dingen soms nog als een fout van mij of ik vatte het persoonlijk op. Dit heeft natuurlijk geen nut, je schiet er beide niets mee op. Ik ben vanaf toen ook echt de knop om gaan zetten...je kan nou eenmaal niet alles wegnemen, dus hem dan maar leren hoe hij het wel moet doen. Steeds weer zelfde aan blijven bieden consequent op zelfde manier.
. Angst mag er zijn maar wel begrenst. Dit kan tig keer goed gaan en soms heeft hij ineens zijn dag niet. Bij neerleggen en volgende keer weer verder. Ik heb er voor gekozen om niet een stap terug te doen wanneer hij iets moeilijk of eng vindt. Omdat ik de indruk kreeg dat ik het probleem ging voeden. Ben nu aantal maanden verder hij is inmiddels nog een keer behandeld maar daar kwam niet veel uit aan wat er mis zou zijn.een paar spieren zijn behandeld en dit heeft hem goed gedaan. Ik ben nog steeds aan het uitbouwen aanbieden en de weg vinden maar dat maakt het ook wel weer tot een leuke uitdaging.
Misschien heb je er wat aan misschien niet. Ik denk dat Amigo het in ieder geval getroffen heeft met jou!
Heel veel succes en ik ben erg benieuwd hoe het over een tijdje gaat.
Daantje_zw schreef:Dat is heel fijn! Helaas worden best veel dieren mishandeld in Spanje. Mijn getraumatiseerde hond komt daar ook vandaan. Zij heeft verlatingangst en volgt mij overal. Durft door nieman anders aangeraakt te worden en is vooral bang voor mannen..
xyzutu2 schreef:Wat goed dat je hem zoveel tijd neemt en ook zijn lichamelijke klachten zo serieus neemt!
Ik weet natuurlijk niet hoe de bak eruit ziet en of deze glad was, maar eerlijk gezegd vind ik het filmpje er niet zo goed uitzien. Sowieso is het apart dat hij er een groot deel van de tijd in galop voor kiest om met 2 achterbenen tegelijk af te zetten, maar ook de voorbenen bewegen anders dan normaal; bij een normaal paard landt het voorbeen onder zijn neus, en dat haalt Amigo nergens; zijn passen lijken allemaal halverwege zijn hals al te eindigen.
Daardoor komt hij op mij over als een paard dat gewoon op een heel glad oppervlak loopt en bang is om uit te glijden, of er is intern een reden waarom hij zijn passen verkort. Maar dat zeg ik dus als leek op basis van een filmpje waarin het paard erg opgewonden is en dus geen ontspannen gangen laat zien.
Kun je dit filmpje anders niet doorsturen naar een goede paardenkliniek bij je in de buurt? Natuurlijk willen die dat je dan meteen daarlangs komt, maar misschien dat zij al het een en ander uit het filmpje kunnen afleiden.
Toen ik bijvoorbeeld een paard ging proberen merkte ik bijvoorbeeld dat ik steeds op het verkeerde been lichtreed zonder dat ik precies wist waarom. Toen mijn eigen dierenarts dat (vrij slechte) filmpje terugzag, zei ze meteen dat het paard rechtsachter in de beweging belemmerd was en de knie anders boog waardoor ze al haar gewicht op linksvoor gooide. Dus ook van een niet ideaal filmpje kunnen ze al een hoop zeggen!