punke schreef:En als jullie denken dat paarden onderling in't wild vechten klopt dit niet. Hier wordt zelden gevochten. Mss tussen twee hengsten om het leiderschap maar voor de rest zullen zij zelden overgaan tot lichamelijk elkaar aanvallen. Zij hebben een rangorde en de leidende/hogere hoeft enkel te kijken of een bepaalde houding aan te nemen en het is klaar.Paarden leven om zich voort te planten en te overleven en dan is onderling vechten en elkaar toetakelen geen goed idee want dat houd risico's tot verwonding in en verwonding betekend zwakker zijn en zwakker zijn betekend een maaltijd worden.
Onze gedomesticeerde paarden hoeven niet te vechten en doen dat ook niet, goed ze hebben wel eens ruzie, ze delen rake klappen uit........ maar echt vechten, nee hoor komt heel, heel zelden voor........
dan even over het dikgedrukte. ZO is het, en zo hoort het ook te zijn in de relatie tussen mens en paard. Het gaat altijd, en dan heb ik het over ALTIJD fout omdat de mens het paard de gelegenheid bied om weerstand te bieden tegen het gevraagde....... of dat nou werk, of meelopen, of poetsen, of voetjes geven, of trailerladen of, of, of is. Sommige paarden vinden het gescheten en doen toch wel wat het mens wil, ook al maakt mens fout op fout op fout........... Die doen gewoon braaf hun dingetje en die snappen gewoon wat dat domme ding op twee benen met de stem vraagt wat ze met de houding laat.
En andere paarden raken in de war, die weten niet wat ze moeten doen......... die worden lastig.......
en dan heb je de paarden die zeggen...... STick it up Yours!!! Nou leren paarden slechts van herhaling...... Als zo een paard er een paar keer dit gedrag heeft vertoond en toen gekregen wat het wilde..... dan heeft het geleerd dat dit gedrag werkt en die circel moet je doorbreken.