Amable schreef:Mooi dat de oefening met de pion zo beter ging. Je zou de helper uiteindelijk weer kunnen gaan verplaatsen, als ze goed snapt dat het gaat om het aanraken van de pion.
Ik denk dat ze dat al weet, maar ze vind naar de pion lopen en terug voor 1 beloning wat veel werk.
Ik had ook nog wat aan een demo van shawna van de clicker conference. ze deden deze oefening maar dan van trainer A naar B en over een hindernis. Maar dat paard was zo enthousiast dat hij heen en weer rende zonder dat iemand de cue gaf. Dat losten ze op door hem bezig te houden met andere dingen als hij bij de juiste trainer was, maar als hij naar de ander rende moest deze erbij gaan staan als een "verwelkt bloempje" (stil en omlaag kijkend en paard negerend dus).
Nou had ik bij Myrtle dus dat ze liever niet wilde lopen maar ook hier stond het paard dus bij de verkeerde trainer. Dus ik riep naar mijn collega "ga staan als een verwelkt bloempje", ze snapte het meteen en het hielp. Myrtle vond er niks meer aan en liep naar mij
.
Daarna snoep en deur open. De kleine poes, die zo graag op de kruk springt laat ik gelijk aan de borstel wennen. Dan springt ze van de kruk af, en hop erop om een snoepje te krijgen. Resultaat was dat ik wel uiteindelijk 2x met de borstel over de rug kon voor ze weg liep. 
dus jullie verhalen zijn erg herkenbaar. Vooral het me aankijken, langslopen, mauwen en dan aangeven wat er moet gebeuren door naar de bewuste plek te rennen (voordeur open graag, kattenluikje achterdeur open graag =), samen in bed liggen graag, samen op de bank zitten graag, aaien nu graag). Het leuke is dat ze ook buurtbewoners voor d'r karretje spant: ze zit voor onze voordeur op de stoep te wachten en als er iemand langskomt mauwt ze en dan wordt ze a) geaaid en/of b) bellen die mensen wel eens aan dat de kat erin wil
Leuke beesten zijn het toch. Aaien enzo houdt ze ook wel van en dat doen we vooral als ze terugmauwt als wij mauwen =) dus ongemerkt hebben we haar steeds meer leren mauwen... Ze komt ook eigenlijk altijd als ik haar roep meteen naar binnen, dat vind ik zo lief.
Heb ook nog wat dvd's en een boek van haar hier liggen die ik nog moet kijken/uitlezen. Misschien is het omdat het totaal niet aansluit waarbij ik (nu) mee bezig ben en komen die boeken en dvd's later nog van pas (of zijn die heel anders) maar het sprak me niet zo aan om één of andere reden. 
1 van mijn andere katten heeft mij geleerd om op commando het snoepjesdoosje open te maken... Het begon met uitgebreid knuffelen als ik op de bank zit en dan halverwege de knuffelsessie iets zijwaarts lopen en kopjes tegen het snoepbakje geven. Owh, wil jij snoepjes? Dus pak ik het bakje en geef haar lekker snoepjes. Na een tijdje trainen springt ze nu dus bij me, knuffelt even en gaat al snel kopjes geven (de voorbereiding kan al ingekort worden
Hoe leer je je mens het kunstje "open een doosje"...