

Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
Visitor schreef:Haha ja ik ken dat
crosmuller schreef:Ik had amitieuze plannen maar helaas ging het trainen niet lekker. Myrtle had weinig tot geen motivatie. Ik vind het soms nog moeilijk om me dat niet persoonlijk aan te trekken. Bij paarden van anderen kan ik daar veel makkelijke op een meer "wetenschappelijke" manier naar kijken. Bv motivatie is niet hoog, paard heeft frustratie. Bij mijn eigen paard denk ik toch al snel dingen als "wat doe ik toch verkeerd". Als iemand een tip heeft om daar meer "zen" over te zijn hoor ik die graag
.
Waarom die motivatie zo hard schommelt begrijp ik niet zo goed, beloon ik teveel of te weinig? Vind ze het saai of juist moeilijk? Is het een bui van mijn paard? Heeft het verband met haar lichamelijke klachten? Te lange sessies? Hopelijk kan danielle me helpen volgende week.
HippoLogic schreef:crosmuller schreef:Ik had amitieuze plannen maar helaas ging het trainen niet lekker. Myrtle had weinig tot geen motivatie. Ik vind het soms nog moeilijk om me dat niet persoonlijk aan te trekken. Bij paarden van anderen kan ik daar veel makkelijke op een meer "wetenschappelijke" manier naar kijken. Bv motivatie is niet hoog, paard heeft frustratie. Bij mijn eigen paard denk ik toch al snel dingen als "wat doe ik toch verkeerd". Als iemand een tip heeft om daar meer "zen" over te zijn hoor ik die graag
.
Waarom die motivatie zo hard schommelt begrijp ik niet zo goed, beloon ik teveel of te weinig? Vind ze het saai of juist moeilijk? Is het een bui van mijn paard? Heeft het verband met haar lichamelijke klachten? Te lange sessies? Hopelijk kan danielle me helpen volgende week.
Weet je, ik heb dit ook een tijd gehad: dat Kyra niet gemotiveerd leek. In ons geval was het dat Kyra beweging moest hebben om af te vallen. Dat moest dus van mij en het zat in mijn hoofd. Hoe meer ze moest rennen en bewegen, hoe minder gemotiveerd ze leek. Toen ik dat losliet (lang leve mijn trainingsmaatje die me dat deed inzien) kreeg ik zelf het plezier weer terug.
Het was natuurlijk ook dodelijk saai om vooral te bewegen en geen mentale uitdaging te hebben. Daarnaast leek ze in mijn ogen ook niet gemotiveerd omdat ze telkens niet aan mijn eisen kon voldoen. Ze heeft niet zoveel go), waardoor ik steeds gefrustreerde werd daarover. Tegen mezelf zei ik dan: "Ja maar ze moet afvallen want dit is niet gezond." En omdat ze natuurlijk niet direct een uur wilde/kon rennen waren mijn eisen in mijn hoofd veel te hoog. Hoe zie je of een paard afvalt? Dat kun je niet zien in een of 2 dagen trainen.Een ongemotiveerd paard creëren is ook niet gezond en bovendien ook niet leuk. Ik heb de afweging gemaakt of plezier of een paar kilo afvallen (door longeren/ los laten rennen in de bak) belangrijker was. Het longeren en los laten rennen op deze manier (lees voor mij: "paard moet afvallen") paste ook helemaal niet in mijn trainingsfilosofie. Waardoor mijn eigen plezier en dus motivatie steeds meer afnam. Waardoor ik meer mijn best ging doen mijn doel te halen. Zo ontstond een heel negatieve spiraal. Ik denk persoonlijk dat heel veel van het plezier dat het paard heeft in de training spiegeling is van wat de trainer denkt.
Als jouw gedachten ook met "ja maar" beginnen kun je kijken of je redenering wel klopt, waarom je traint zoals je traint. Wat is belangrijk, kun je dat ook op andere manieren bereiken? Is het wel zo belangrijk als je het nu maakt of misschien zijn andere dingen ook belangrijk?
HippoLogic schreef:Dit is geen context shift, maar perspectief shift.
nimue2010 schreef:Fijn dat je training vandaag goed ging, CM! En ja, ik herken heel erg wat je schrijft. Ik kan me verschrikkelijk teleurgesteld voelen als mijn 6-jarige duidelijk maakt dat ze geen zin heeft. Probeer mezelf voor te houden dat het allemaal te maken heeft met verwachtingen. En dat is mijn les in dit leven: verwachtingen loslaten!
HippoLogic schreef:Mooi zo. En dat het een shift van perspectief is, dat geld voor mij persoonlijk. Ik ging veel te veel focussen op "afvallen door te bewegen", en nam te grote stappen. De kilo's vliegen er niet letterlijk af, na een rondje galop. Dus mijn focus lag op het feit dat Kyra "te sloom was" (om af te vallen), en toen ik dat veranderde naar "meer actief door achterbeen gebruik" ging het weer beter.
HippoLogic schreef:Het filmpje ga ik morgen bekijken. Ik heb ook voortgang gemaakt met onze katten.
Ze laten zich een tuigje aandoen en daarna ben ik verder gaan trainen. Ze springen nu op een krukje, zodat ik niet hoef te bukken.
Zeurpoes is trouwens geen zeurpoes meer sinds er een 2e kitten bij is gekomen. Eerst bromde ze (tenminste niet zeuren) en nu spelen ze.