Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
)
Ze stond half op de balken die natuurlijk een beetje gingen schuiven en rollen. Het achterwaarts was nog moeilijker. Ze ging zelfs twijfelen om achterwaarts te gaan. Want achterwaarts balkjes lopen (letterlijk: erop lopen) vond ze wel heel spannend. En ik ook omdat ze erop ging staan was ik bang dat uit zou glijden. Dus nog maar een keer met de voorbenen er over en ik ben gestopt. Het op de balken staan vond ik een beetje eng en ik wilde niet het risico lopen op een blessure. Ik had eigenlijk niet verwacht dat ze dit zo moeilijk zou vinden. Maar misschien dat als we vandaag de balk tegenkomen ze extra goed haar benen optilt, we zullen zien. Of ze durft er achterwaarts niet meer over.
(grapje) HippoLogic schreef:Kan me ook voorstellen dat je een paard op dat niveau niet (meer) teveel uit het zadel wilt voeren. Dat verstoort de proef zo erg.(grapje)
) kunnen en wat ik ooit nog wil kunnen. Dan weet je gelijk al veel beter waar je staat. Handig.
Urko schreef:Ik kwam deze tegen op youtube... geweldig staaltje training!
edit: de link! https://www.youtube.com/watch?v=pTfZ8J-0gAk
.
Nee toch? 
. Bij paarden van anderen kan ik daar veel makkelijke op een meer "wetenschappelijke" manier naar kijken. Bv motivatie is niet hoog, paard heeft frustratie. Bij mijn eigen paard denk ik toch al snel dingen als "wat doe ik toch verkeerd". Als iemand een tip heeft om daar meer "zen" over te zijn hoor ik die graag
.
. Ik heb er zelf nog eens over nagedacht en denk dat ik me ten eerste niet te druk moet maken, en ten tweede misschien wat meer balans in de training tussen voorwaarts en stilstaan. Weer eens belonen met de piontarget (dat helpt altijd wel),iets minder clickersessies en meer naar buiten, clickersessies wat korter houden. En idd als het niet lekker gaat zoals maandag, dan maar de plannen omgooien en bv een buitenritje. Dat beviel uiteindelijk wel goed, ik heb een beter gevoel aan die dag overgehouden dan de sessie ervoor die ook moeizaam ging maar ik maar door bleef ploeteren om wat respons te krijgen.
.
crosmuller schreef:Ik had amitieuze plannen maar helaas ging het trainen niet lekker. Myrtle had weinig tot geen motivatie. Ik vind het soms nog moeilijk om me dat niet persoonlijk aan te trekken. Bij paarden van anderen kan ik daar veel makkelijke op een meer "wetenschappelijke" manier naar kijken. Bv motivatie is niet hoog, paard heeft frustratie. Bij mijn eigen paard denk ik toch al snel dingen als "wat doe ik toch verkeerd". Als iemand een tip heeft om daar meer "zen" over te zijn hoor ik die graag
.
) En hier is dan niet echt een duidelijke reden voor aan te wijzen, waarom ik het ene moment zin heb in het ene te doen en het andere moment in het andere. Zo denk ik ook altijd maar dat een paard dat ook kan hebben. Een paard heeft misschien ook niet altijd zin om überhaupt iets met je te gaan doen, misschien zou ze liever wat dommelen, eten, of met haar vrienden spelen, of misschien heeft ze wel zin iets te doen maar niet nét dat wat jij in gedachte had. Wij komen natuurlijk maar zo maar de wei/stal binnen banjeren vol zin om iets te ondernemen, terwijl paard andere plannen had, om het zo maar te zeggen. En het kan ook zijn dat ze de ene dag wat soepeler en beweeglijker is dan de andere dag. Dus ik denk dat de motivatie gewoon kan wisselen zonder dat daar voor ons echt een reden aan vast te knopen is, waar we iets aan zouden kunnen doen. (Misschien is dit te antropomorfistisch gedacht allemaal hoor, maar het lijkt me niet gek dat de intrinsieke motivatie van dag tot dag kan veranderen.)